25 lat temu w Barcelonie po raz pierwszy w historii zawodowcy z koszykarskiej NBA zdobyli olimpijskie złoto dla USA. „Zobaczycie kolejne drużyny z tej ligi na igrzyskach, ale nie sądzę, by można je było porównać z tym zespołem” – mówił trener legendarnej ekipy Chuck Daly.
„To był niezwykły, majestatyczny zespół” – dodawał jeden z najbardziej znanych szkoleniowców w NBA, dwukrotny mistrz tej ligi z Detrot Pistons (1989 i 1990), który zmarł na nowotwór w maju 2009 r.
Takiej galaktyki gwiazd w jednej drużynie nigdy więcej nie udało się zgromadzić kolejnym szkoleniowcom i menedżerom olimpijskich reprezentacji USA.
W składzie Dream Team byli najwybitniejsi gracze NBA lat 80. i 90.: Michael Jordan, Magic Johnson, Larry Bird, Charles Barkley, David Robinson, Karl Malone, Scottie Pippen, Patrick Ewing, Chris Mullin, Clyde Drexler, John Stockton i jedyny zawodnik z akademickiej ligi NCAA Christian Laettner. Z wyjątkiem tego ostatniego wszyscy – razem ze szkoleniowcem – trafili do koszykarskiej Galerii Sław.
Współkapitanami reprezentacji byli Jordan i Bird.
„Nigdy więcej nie będzie takiej drużyny” – stwierdził Johnson, trzeci z gwiazdorów teamu Daly’ego.
Amerykanie, którzy cztery lata wcześniej na igrzyskach w Seulu z drużyną złożoną ze studentów, amatorów z NCAA zdobyli brąz (w półfinale ulegli ZSRR), drogę do złota w Barcelonie rozpoczęli 26 lipca spotkaniem z Angolą. Wygrali aż 116:48 i potem gromili kolejnych rywali w grupie: Chorwację 103:70, Niemcy 111:68, Brazylię 127:83 i Hiszpanię 122:81.
Gwiazdorzy cieszyli się jak dzieci z kolejnego sukcesu i jak mówił ich kolega z NBA Litwin Sarunas Marciulionis: „Nie zadzierali nosa. Byli sobą”. W ćwierćfinale pokonali Portoryko 115:77. W półfinale udzielili lekcji koszykówki Litwinom 127:76. W walce o złoto 8 sierpnia 1992 r. po raz drugi rozgromili Chorwatów, tym razem 117:85.
O przepaści między amerykańskimi zawodowcami i resztą świata w tamtym czasie świadczy liczba obcokrajowców występujących w lidze NBA – w 1992 r. było ich 23. W sezonie 2016/17 na parkietach za oceanem grało ich już 113.
Były szef MKOl, zmarły w 2010 r. Hiszpan Juan Antonio Samaranch mówił o turnieju koszykarzy w Barcelonie, że jego sukces dzięki udziałowi Jordana, Birda, Magica i kolegów, był jednym z najważniejszych momentów igrzysk, zaś hala Palau Municipal d’Esports w Badalonie stała się przez trzy tygodnie olimpijskie zmagań „mekką koszykówki”.
Dream Team na igrzyskach w Barcelonie w liczbach:
0 – liczba czasów wziętych przez trenera Chucka Daly’ego
30 – olimpijski rekord punktowy jednego gracza – Charlesa Barkleya
43,8 – średnia różnica punktów między USA i rywalami
68 – największa różnica punktowa
117,3 – średnia zdobycz punktowa
306 min i 54 sekundy – tyle czasu Amerykanie prowadzili biorąc pod uwagę wszystkie mecze (320 min);
6.05 przegrywali, a przez 7.01 był remis
Najlepsi gracze w poszczególnych elementach:
średnia punktów – 18,0 (w sumie 144) Charles Barkley
średnia zbiórek – 5,2 (w sumie 42) Patrick Ewing i Karl Malone
średnia asyst – 5,9 (w sumie 47) Scottie Pippen
średnia bloków – 1,9 (w sumie 15) Ewing
średnia przechwytów – 4,6 (w sumie 37) Michael Jordan
najwyższy procent rzutów z gry – 71,1 (59/83) Barkley
najwięcej celnych rzutów z gry – 59 Barkley
najwięcej rzutów z gry – 113 Jordan
najwyższy procent rzutów za 3 – 87,5 (7/8) Barkley
najwięcej celnych rzutów za 3 – 14 Chris Mullin
najwięcej rzutów za trzy punkty – 27 Larry Bird
najwyższy procent rzutów wolnych – 90,0 (18/20) Christian Laettner
najwięcej celnych rzutów wolnych – 24 Malone
najwięcej wykonanych rzutów wolnych – 32 Malone
najwięcej minut na parkiecie – 185 (średnio 23.13) Jordan
(PAP)
