W ramach tegorocznych obchodów 3-majowego święta w Chicago w Copernicus Center można było przenieść się w czasie do lat, kiedy to w zniewolonej zaborami Polsce w 1794 r. król Stanisław August Poniatowski zatwierdził Konstytucję. Najwyższej klasy mistrzowsko wykonany przez chicagowskich aktorów i zespół „Polonia” spektakl teatralno-taneczny nie tylko przybliżył widzom tak ważne momenty historyczne, ale rozbawił szlacheckim humorem i dał obficie nasycić dusze przepięknymi tańcami, muzyką z tamtych czasów oraz nacieszyć widokiem przebogatych strojów. Spektakl rozpoczęły słodkie dźwięki pozytywki melodią „Witaj maj, 3-ci maj…”. W tym czasie na tle szlacheckiego dworku polskiego zasiada sam wieszcz Adam Mickiewicz, patrząc na wybiegającą tak jak w „Panu Tadeuszu” Zosię. Za nią inne, w pięknych sukniach, dziewczęta dołączają, by po raz ostatni zatańczyć mazura ze swoimi najukochańszymi młodzieńcami, mężami i by pożegnać ich błogosławiąc przed odejściem na wojnę.
Pod wpływem tych wzruszających serce chwil Adam Mickiewicz „wieszcz na wygnaniu” marzeniami przenosi swoją duszę utęsknioną na „ojczyzny łono”, zachęcając Polaków, aby nie zaprzestawali walki o wolność kraju, gdzie wrze od buntu przeciwko niesprawiedliwym rządom zaborców. Nagle niespodzianie na scenie pojawia się Juliusz Słowacki zapewniając, że nawet w tych ciężkich chwilach nie umiera wiara w Polskę i przepowiada Polsce największą chlubę – polskiego Wielkiego Papieża.
Obaj poeci przenoszą się do czasów tuż przed uchwaleniem Konstytucji 3 Maja. W czasy te przenoszą dźwięki menuetów Mozarta, rozpoczynających tańce podczas balu na królewskim dworze. Poza zabawą i tańcem wszystkie grupy społeczne: szlachta, mieszczanie, chłopi żyją sprawami ówczesnej Polski – próbują odzyskać utraconą władzę nad swoim krajem – jak to powiedział Hugo Kołłątaj, przychodząc do króla Stanisława Augusta i przekazując mu dokument Konstytucji. Król zatwierdza tę nowatorską ustawę i cały dwór wraz z hrabiostwem, dworkami, szlachtą, książętami, mieszczaństwem i chłopstwem wraz z tancerzami zespołu „Polonia” ruszają w tany. Ogrom wrażeń i doznań przerasta największe oczekiwania, a przepiękne układy taneczne poloneza, menueta, mazura, krakowiaka niemal onieśmielają swoją elegancją, gracją, a zarazem rytmiką i skocznością. Całe to niezwykłe dzieło, pełne wielkich, patriotycznych i historycznych wartościowych treści, wieńczy hymn Polski, odśpiewany na tle ogromnego Orła. Publiczność przerywa oklaski i włącza się stojąc we wspólne śpiewanie.
W tym królewskim przedstawieniu po mistrzowsku odegrali swoje role aktorzy: Andrzej Krukowski, Krzysztof Arsenowicz, Dorota Wojciak, Paweł Florczak, Marek Podowski oraz Adam Niedbalec. Scenariusz spektaklu oraz wierszowane teksty wieszczów narodowych wraz z choreografią tańców stworzone zostały przez Iwonę Puc. Wiesław Spirala, biorący także udział w spektaklu, był autorem części dotyczącej uchwalenia konstytucji po mistrzowsku komponując wierszem dialogi językiem ówczesnej epoki.
W tę pełną historycznych i artystycznych wydarzeń przeszłość okresu Konstytucji przenieśli nas z niezwykłym kunsztem i gracją tańcerze zespołu „Polonia”. Do repertuaru wybrano pełne wymowy tańce: biały mazur – rozczulający smutkiem rozstania, polonez – z elegancją i szlachecką fantazją, menuet z dostojnością manier i zalotnych ukłonów, siarczysty mazur oraz rozpoczęty hejnałem mariackim krakowiak. Na świetność i sukces tego tak wartościowego historycznie i artystycznie przedsięwzięcia złożyła się współpraca ponad 100 zaangażowanych w różnych dziedzinach profesjonalistów, począwszy od najdrobniejszych detali w kostiumach, aż po najbardziej techniczne detale zsynchronizowania dźwięku, świateł, akcji i przezroczy.
Nad całością spektaklu czuwała Iwona Puc i dyr. zespołu Anna Krysiński. Obecna na spektaklu założycielka i dyr. artystyczny „Polonii” Cecylia Rożnowska z dumą patrzyła, jak jej wychowankowie wyrośli na wspaniałych tancerzy i aktorów. Do historycznych scen teatralnych zespół wykorzystał przepiękne królewskie stroje udostępnione przez akademię PaSO, za które to z całego serca dziękujemy dyr. Barbarze Bilszcie.
Widowisko nie byłoby możliwe do zrealizowania bez wielkiej pomocy Copernicus Foundation oraz polskiego konsulatu w Chicago. Spektakl zaszczycił swoją obecnością konsul Robert Rusiecki, wiceprezes ZPRK Anna Sokołowski, prezes KPA na stan Illinois Mary Anselmo i John Wojciechowski z Fundacji Kopernikow
skiej. Wszystkim osobom dobrze nam życzącym, wolontariuszom, rodzicom oraz tłumom publiczności, tak entuzjastycznie oklaskujących wiele momentów tańców w przedstawieniu, z głębi serca dziękujemy i cieszymy się, że wielki trud i praca tylu ludzi została uwieńczona wyjątkowym sukcesem. Za to dziękujemy Bogu.
W związku z nieprzewidzianymi zmianami pogody cały program uroczystości w Copernicus Center został przez organizatorów przesunięty w czasie. Wszystkich, którzy nie mogli z tego powodu obejrzeć tego przedstawienia, serdecznie przepraszamy i obiecujemy, że powtórzymy spektakl w późniejszym czasie.
Danuta Podowski
Zdjęcia: Archiwum
