O Polonii i Ameryce
Wielomilionowe straty i spadek zainteresowania ze strony zwiedzających zepchnęły waszyngtońskie Centrum Kultury im. Jana Pawła II na skraj bankructwa. Istniało realne zagrożenie, że ośrodek zostanie zamknięty, a budynek sprzedany.
Z odsieczą pośpieszyli amerykańscy Rycerze Kolumba, największa na świecie męska organizacja katolicka, która na swej niedawnej konwencji w Denver oznajmiła, że zamierza kupić Centrum od kościelnej fundacji, zmagającej się od dziesięciu lat z jego prowadzeniem. To dobra wiadomość dla Polonii, gdyż Centrum powstało w znacznej mierze właśnie dzięki Polonii. Sporą kwotę na budowę ośrodka wyasygnował Związek Narodowy Polski.
Pomysł Centrum zrodził się w 1988 roku podczas spotkania papieża Jana Pawła II z ówczesnym biskupem Green Bay w stanie Wisconsin, a późniejszym arcybiskupem Detroit, kardynałem Adamem Maidą. To dzięki inicjatywie biskupa Maidy i wsparciu finansowemu Archidiecezji Detroit powstanie Centrum stało się możliwe. Maida chciał, by był to odpowiednik amerykańskich bibliotek prezydenckich. Budowa obiektu kosztowała około 75 mln dolarów. Rozpoczęła się w 1997 roku, a uroczyste otwarcie, w którym wziął udział ówczesny prezydent George W. Bush, odbyło się w marcu 2001 r.
Centrum położone jest na pięciu hektarach w prestiżowej części stolicy USA. Przylega do Uniwersytetu Katolickiego Ameryki oraz Bazyliki Niepokalanego Poczęcia. Łączy w sobie funkcje placówki muzealnej, wystawiającej, między innymi dzieła sztuki z Muzeum Watykańskiego i organizuje interaktywne wystawy, których tematyka dotyczy pontyfikatu Jana Pawła II, a także zagadnień religii oraz wiary. W Centrum mieści się też instytut badawczy.
Od początku pojawiły się trudności związane z utrzymaniem Centrum. Miejsce, gdzie je ulokowano, nie przyciągało spodziewanej liczby odwiedzających. Od 2006 roku obiekt służył jako centrum naukowo-badawcze myśli Jana Pawła II, ale ze względów budżetowych zaprzestano organizowania w nim wystaw. Gdy w sierpniu ubiegłego roku wstępne porozumienie z archidiecezją waszyngtońską, wyrażające zamiar kupna obiektu, podpisały siostry dominikanki, wydawało się, że znaleziono rozwiązanie postępującego kryzysu finansowego. Siostry zamierzały wykorzystać pomieszczenia Centrum do zakwaterowania zakonnic studiujących na Uniwersytecie Katolickim.
Później jednak Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Maryi Matki Eucharystii z Ann Arbor w stanie Michigan wycofało się z planów zakupu waszyngtońskiego Centrum. Budynek o powierzchni niemal 10 tysięcy m² miał się stać domem studiów dla młodych zakonnic. Okazało się, że transakcja przekracza możliwości finansowe zakonu. Zasobniejsi od zakonu okazali się Rycerze Kolumba.
Dyrektor Centrum, ksiądz Steven Boguslawski, stwierdził, że transakcja kupna sprzedaży tego ośrodka jest dobra dla kościoła, dobra dla Rycerzy Kolumba, dobra dla Centrum Jana Pawła II oraz tych wszystkich, którzy Centrum wspierali. Zgodnie z umową Rycerze Kolumba zapłacą Archidiecezji Detroickiej, która finansowała Centrum, $20 mln za budynek oraz $2,7 mln Uniwersytetowi Katolickiemu, który sfinansował kupno gruntu, na którym stanęło Centrum.
Dzięki zakupowi, Centrum Rycerze Kolumba, którzy dotychczas mieli swą główną kwaterę w stanie Connecticut, uzyskają prestiżową siedzibę w Waszyngtonie. A spośród 1,8 mln członków tej organizacji znajdzie się na pewno wielu, którzy będą chcieli odwiedzać jej siedzibę w stolicy USA. Rycerze Kolumba planują rozszerzenie ekspozycji poświęconych Janowi Pawłowi II oraz organizowanie imprez kulturalnych.
Wojciech Minicz
