Występując w senackim Komitecie Sił Zbrojnych dowódca sił amerykańskich w Iraku, gen. David Petraeus opowiedział się za pozostawieniem tam przynajmniej 140,000 żołnierzy na bliżej nieokreślony czas. Mówiąc o postępie, przyznał, że nie odniesiono żadnych spektakularnych sukcesów i że sytuacja w każdej chwili może się odwrócić.
„Nie widzimy światła na końcu tunelu. Nie czas jeszcze na szampana. Butelkę trzeba popchnąć w róg lo- dówki. Postęp (w zakresie bezpieczeństwa) jest prawdziwy lecz kruchy i odwracalny”, powiedział gen. Petraeus.
„Zwiększenie liczebności żołnierzy poważnie zredukowało zagrożenie ze strony al-Kaidy w Iraku. Wysiłkom stabilizacyjnym zagrażają tzw. specjalne grupy trerrorystów, szkolonych i finansowanych przez Iran. Niekontrolowane, stanowią największe, długoterminowe niebezpieczeństwo dla demokratycznego Iraku”.
Petreaus nie odpowiedział na pytania dotyczące ustąpienia z Iraku. Winę za powolny postęp w przywracaniu stabilizacji zdawał się składać na Iran. I jest to sprawa o tyle problematyczna, że premier Nuri al-Maliki zdaje się utrzymywać z tym krajem poprawne, jeśli nie przyjazne stosunki. W każdym razie, podczas gdy prezydent Bush składa bardzo krótkie wizyty w silnie strzeżonej Zielonej Strefie Bagdadu pod osłoną nocy, to premier Iranu, Ahmad Ahmedineżad, w marcu był witany kwiatami i nie obawiał się przejazdu otwartym samochodem po mieście. W czasie rządów Saddama Husajna Maliki korzystał z gościnności Iranu, gdzie przebywał na wygnaniu. Jest raczej mało prawdopodobne, by szyicki Iran mieszał szyki szyicie Malikiemu zamiast mu pomagać. Ponieważ jednak Maliki uchodzi za marionetkę Waszyngtonu, to Iran może wspomagać szyickich narodowców, skupionych wokół Moktady as-Sadra, walczących przeciw okupacji, którą Teheran potępia.
Sunnici, na początku trzon antyamerykańskiej opozycji, ostatnio przyjęli ofertę gen. Petraeusa. Odpłatnie ($250 tys. dziennie za obronę tysiąca kilometów kwadratowych) zwalczają al-Kaidę, rozumiejąc, że dzięki pieniądzom i broni amerykańskiej, jako nielubiana, a za czasów Husajna rządząca, mniejszość wśród 80-procentowej większości szyitów i Kurdów, łatwiej będzie im żyć po ustąpieniu USA z Iraku.
Generał przyznał, że zwię-kszenie liczebności wojsk nie poprawiło sytuacji politycznej Iraku. Nie odpowiedział na pytania dotyczące zagrożeń ze strony al-Kaidy stacjonującej w Afganistanie i Pakistanie, wskazując, że jego obowiązki związane są wyłącznie z Irakiem. Generał nie ma pewności, czy wojna w Iraku przyczyniła się do wzrostu bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych przed nowym atakiem terrorystycznym.
Zarówno Petreaus jak i obecny na przesłuchaniach ambasador USA w Iraku, Ryan Crocker, w odpowiedzi na uwagi o ogromnych kosztach irackiego przedsięwzięcia, dawali do zrozumienia, że te sprawy ich nie dotyczą, lecz są uzależnione wyłącznie od Kongresu i prezydenta. (eg)
