W każdy pierwszy poniedziałek marca obchodzimy w stanie Illinois Dzień Pułaskiego – bohatera dwóch narodów, polskiego i amerykańskiego. Dzisiejsze obchody są jednak skromniejsze niż te w poprzednich latach ze względu na pandemię COVID-19.
W Illinois Dzień Pułaskiego jest świętem stanowym od 1977 roku. Uroczystości honorujące polskiego i amerykańskiego bohatera mają mniejszy rozmach. Akademia w chicagowskim Muzeum Polskim w Ameryce jest transmitowana on-line i odbywa się bez publiczności, która w poprzednich latach licznie uczestniczyła w obchodach polonijnego święta.
W programie uroczystości znajdują się występy Mirosławy Sojki-Topór, Bartłomieja Ciężobki, Polskiego Zespołu Pieśni i Tańca Polonia, Zespołu Tatrzańskiej Fundacji Kulturalnej, prezentacje filmowe, a także tradycyjna ceremonia złożenia wieńców pod obrazem Stanisława Batowskiego „Pułaski pod Savannah”. Program rozpocznie się punktualnie o godz. 10.00 am, transmisja na żywo na stronie internetowej PMA: www.PolishMuseumOfAmerica.org
Nie odbędzie się doroczny bankiet wydziału stanowego KPA, a w zamian organizacja zaprosiła na mszę świętą w niedzielę 28 lutego w kościele Our Lady Mother of the Church.
Przypomnijmy, że Kazimierz Pułaski (6 marca 1745- 11 października 1779) był bohaterem wojny o niepodległość USA oraz nazywany jest „ojcem amerykańskiej kawalerii”.
Pierwszy Dzień Pułaskiego w Stanach Zjednoczonych obchodzono w dniu 11 października 1929 r. na mocy proklamacji wydanej przez ówczesnego prezydenta USA, Herberta Hoovera. W 2009 roku Kongres USA przyznał mu honorowe obywatelstwo amerykańskie.
Kazimierz Pułaski w latach 1777-1779 walczył w szeregach armii Jerzego Waszyngtona w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych, będąc w randze generała brygady Armii Kontynentalnej. W 1778 utworzył legion kawalerii, na którego czele odniósł zwycięstwo nad Anglikami w bitwie pod Charleston (10 maja 1779).
Zmarł 11 października 1779 w wyniku ran odniesionych w czasie oblężenia Savannah.
Na relację z chicagowskich uroczystości Dnia Pułaskiego zapraszamy do weekendowego wydania „Dziennika Związkowego”.
(inf. własna DZ)
