Muzeum przeważnie kojarzy nam się bardziej z przeszłością, starymi eksponatami, niż z żywymi ludźmi. Inaczej jest w przypadku Muzeum Polskiego w Chicago. Jest to skrawek tętniącej życiem Polski w wielkiej Ameryce. Potwierdziło to niedzielne popołudnie 11 stycznia.
W Sali Głównej Muzeum na tle pięknej łowickiej chaty odbyło się spotkanie świąteczno-poetyckie, poświęcone poezji księdza Czesława J. Polaka – misjonarza i poety, znanego zarówno wśród artystów, jak i bezdomnych.
Ksiądz Polak urodził się na Kresach Wschodnich, doras-tał na Ziemiach Zachodnich, pracował przez kilka lat na misjach w Brazylii, żył pełnią życia w Chicago aż do maja 2008 roku. Pozostawił po sobie niewiele, ale za to bardzo urokliwych, wierszy. Pisał tylko przez ostatnie kilka lat życia.
Odnaleźć w nich można trochę historii, nostalgię za odchodzącym czasem, polskie krajobrazy i człowieka zmagającego się z emigracyjnym losem, pytającego o sens istnienia, ale przede wszystkim modlitwę. Wydane zostały pośmiertnie, staraniem przyjaciół księdza, w tomiku pod tytułem „Nić mego życia”.
Wiersze recytowali aktorzy, poeci i przyjaciele księdza: Kinga Modjeska, Stanisław Wojciech Malec, Władysław Panasiuk, Elżbieta Chojnowska-Wałkuska, Halina Grajek i Katarzyna Murawska. Kolędy, które są nieodłączną częścią tradycji świąt Bożego Narodzenia śpiewał po polsku i angielsku chór im. Fryderyka Chopina pod dyrekcją Eugeniusza Ballarina. Spotkanie uświetnił również śpiewak Henryk Zygmunt. W świąteczną atmosferę wprowadziła swoimi wierszami Elżbieta Chojnowska-Wałkuska. Wielką niespodzianką było przybycie grupy indiańskich muzyków z American Indian Association, którzy ku czci księdza Czesława Polaka odśpiewali, akompaniując na bębnie, tradycyjną indiańską pieśń w swoim języku.
Po części artystycznej uczestnicy podzielili się opłatkiem. Na serdeczne rozmowy nie wystarczyło czasu, więc organizatorzy: Elżbieta Chojnowska-Wałkuska, Lidia Wylangowska, Katarzyna Murawska, Aneta Trubowicz i Halina Grajek mają nadzieję, że nie było to ostatnie spotkanie.
Katarzyna Murawska
Trwanie
Trwaj choć przyjechałeś tutaj późno.
Trwaj choć czasem bywa źle.
Trwaj nie daj się zadeptać w tłumie.
Trwaj życie często trwaniem jest.
Trwaj gdy budzisz się nocą.
Trwaj gdy ból ci plecy gnie.
Trwaj na niebie będzie słońce.
Trwaj życie często trwaniem jest.
Trwaj gdy myślisz „tam w Ojczyźnie.
Tu jestem sam powrotu czas.”
Trwaj walcz o przetrwanie.
Trwaj kiedy nawet nie chcesz trwać.
Trwaj dobry jutro dzień nastanie.
Rozpacz odejdzie tęsknie w dal.
Listy z opłatkiem znów dostaniesz.
Jesteś potrzebny musisz… przetrwaj.
Ks. Czesław Polak
