Prześladowca czyli stalker – co musisz wiedzieć

Weronika jest świeżo upieczoną mężatką. Przeprowadziła się właśnie z mężem do wymarzonego apartamentu na przedmieściach Chicago. Podczas przeprowadzki para poznała nowego sąsiada, który szybko wkradł się w łaski swoją pomocą przy wnoszeniu mebli. Niestety, szybko okazało się, że nowa znajomość jest niebezpieczna dla obojga. Sąsiad bowiem uroił sobie, że Weronika jest jego „drugą połówką”, która pomoże go „uzdrowić”. Do tego doszły urojenia o zabarwieniu erotycznym. Mężczyzna bombardował Weronikę tekstami o każdej porze dnia i nocy wywodząc argumenty dlaczego powinni być razem. Gdy to nie działało, próbował grozić popełnieniem samobójstwa lub wręcz skrzywdzeniem męża Weroniki. Wkrótce Weronika zauważyła, że prześladowca wysiaduje na parkingu, gdzie zostawiała samochód, gdy szła do pracy. Po miesiącu uporczywych prześladowań – czyli stalking – para złożyła raport na lokalnym posterunku policji, a następnie dostali dokument z sądu zakazujący prześladowcy zbliżania się do nich. Kim jest prześladowca? Typowy prześladowca, czyli stalker, cierpi na zaburzenia osobowości i ma tendencję do obsesyjnego myślenia i paranoi. Najczęściej żyje samotnie i ma kłopoty w życiu zawodowym. Ponad połowa sprawców była już notowana: za nadużywanie substancji psychoaktywnych, akty wandalizmu, awanturowanie się, za stosowanie przemocy i agresję lub nękanie innych ofiar. Bezwzględna natura prześladowcy uwidacznia się w formie dręczenia ofiary przez powtarzające się telefony, teksty, włamania na konta mediów społecznościowych, przesyłanie listów i prezentów. Przekazy różnią się od siebie – od treści lekko erotycznej, przez perwersyjną, obsceniczną po wzbudzanie litości i poczucia winy ofiary. Jeśli te działania nie są szybko wstrzymane przez policję, prześladowca łatwo eskaluje swoje prześladowanie do gróźb, śledzenia czy konfrontowania ofiary osobiście przez nachodzenie w pracy, w domu i na spotkaniach towarzyskich. Z badań nad naturą prześladowań psycholodzy wyłonili trzy główne siły napędzające prześladowania: 36,6% prześladowców robi to z chęci zemsty, 32,9% chce uzyskać kontrolę nad ofiarą, zaś u 23,4% powodem takich działań jest emocjonalna niestabilność i choroba psychiczna. Typy prześladowców – Odrzucony prześladowca. To człowiek, który został odrzucony przez romantycznego partnera, pracodawcę lub członka rodziny. Kiedy różne formy pogodzenia się i powrotu nie pomagają, często szukają zemsty. – Poszukiwacz intymności. Ten typ prześladowcy to obcy dla ofiary człowiek, z urojeniami miłosnymi. Zachowuje się tak, jakby znał ofiarę osobiście i był z nią w relacji. Jest często przekonany, że jego ofiara odwzajemnia uczucie. – Niekompetentny typ. Tak jak poszukiwacz intymności, typ ten ma nadzieję, że jego zachowania doprowadzą do bliskiej relacji z ofiarą. Prześladowca jednak zdaje sobie sprawę, że ofiara nie odwzajemnia jego uczuć, mimo tego będzie walczyć o nie. To typ społecznie odizolowany i nie posiadający doświadczeń w romantycznych relacjach. Jego zachowania mają wręcz przeciwny efekt – oddalają ofiarę emocjonalnie. – Urażony prześladowca. Ten typ ma poczucie niesprawiedliwości i pragnie zemsty na ofierze, raczej niż utrzymania romantycznej relacji lub budowania jej. Ich zachowanie wskazuje, że czują się ofiarami społecznej niesprawiedliwości, odrzucenia i poniżenia. – Drapieżny typ. Prześladowca nie ma motywacji do budowania relacji z ofiarą. Jedynym celem jest uzyskanie władzy i kontroli. Czerpie przyjemność z fantazji na temat maltretowania czy gwałcenia ofiary. Jak ustrzec się przed niebezpieczeństwem? Jasny i stanowczy przekaz – nie wchodzić w żadne formy komunikacji, jasno przekazać brak zainteresowania i nie odpowiadać na próby nawiązania kontaktu. Wiadomości wysyłane przez prześladowcę powinny być zarchiwizowane pod kątem ewidencji, która będzie potrzebna do przekazania policji. Osoby bliskie powinny wiedzieć o wszystkich próbach prześladowcy i znać treść jego korespondencji. Czym większa ilość świadków, tym lepiej. Prześladowanie (ang. stalking) jest przestępstwem. Należy zgłosić to organom ścigania i mieć stały kontakt z policją. Warto również pomyśleć o kursie samoobrony i nosić ze sobą gaz pieprzowy, a także poinformować bliskich o planach i miejscu przebywania. Dr Katarzyna Pilewicz, LCPC, CADC doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w dwóch lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia. Psychological Counseling Center, LLC 405 Lake Cook Rd., Suite 203 Deerfield, IL, 60015 925 N. Plum Grove Rd., suite A-B Schaumburg, IL, 60173 MAIN PHONE# (224) 303- 4099 Emergency Phone# (847) 907 1166 Fax# (224) 261-8772 www.psychologicalcounselingcenter.com www.psychologiachicago.com www.duiclassesdeerfield.com Like us on Facebook: www.facebook.com/psychologicalcenterkasiapilewicz