Dorosłe dzieci alkoholików

Syndrom dorosłego dziecka alkoholika dotyka jedną na pięć osób. Nie wszyscy rozpoznają go i żyją z zabliźnionymi ranami dzieciństwa. Jednak dla większości dorosłych dzieci alkoholików bolesna przeszłość odbija się na obecnych relacjach z bliskimi.     Nie mów, nie czuj, nie ufaj Dziecko alkoholika uczy się bardzo wcześnie, że alkoholizm w rodzinie to wielki sekret. Może matka kiedyś przestrzegła go, żeby nigdy nie mówił nikomu o tym, co robi tata. Może sam się nauczył, że pijany tata to wstyd i nie należy szukać pomocy z zewnątrz. Może próbował rozmawiać z babcią o pijanym i awanturującym się ojcu, ale dowiedział się, że przesadza lub że to co widzi to nieprawda. Nie mógł mówić, czuć złości i ufać nikomu. Dla dziecka było to dezorientujące, bo nie pokrywało się z rzeczywistością. Zrozumiał, że jego uczucia są nieważne, a spostrzeżenia nieprawdziwe. Rodzina zjednoczyła się w wysiłku ukrycia problemu i stworzenia pięknej fasady „rodziny normalnej”. Dlatego, że cała energia była poświęcona na „ratowanie” reputacji rodziny – ochronę przed przed wstydem, ukrywanie alkoholowych występków taty lub tuszowanie jego zachowań – mało czasu zostało na zaspokojenie podstawowych potrzeb dzieci. Dzieci alkoholików czują się zazwyczaj niewidzialne, nieważne i niekochane. Opiekuj się Dziecko alkoholika dorasta wierząc, że jego najważniejszą rolą na świecie jest być opiekunem innych, nie oczekując niczego dla siebie. Jego własne potrzeby i pragnienia są nieważne, bo musi poświęcić się dla innych. To one pocieszają matkę, że wszystko będzie dobrze, wcześnie idą do pracy, by pomóc finansowo, opiekują się rodzeństwem. To one błagają ojca, żeby nie pił. To one uczą się dobrze, by przynieść dumę swojej dysfunkcyjnej rodzinie. Od wczesnych lat utrzymują się w przekonaniu, że są odpowiedzialne za stabilizację rodziny. Czują wielki ciężar odpowiedzialności i idące za tym poczucie winy, bo dziecko nie jest w stanie tego ciężaru znieść.  Ale już na zawsze będzie dźwigało nie swój wstyd i nie swoją winę za nieumiejętność naprawienia rodziny. Tak rodzi się poczucie nieadekwatności i bycia „niewystarczająco dobrym”, bo dziecko nie jest w stanie naprawić ojca alkoholika czy współuzależnionej rodziny. Zrozum siebie Większość dorosłych dzieci alkoholików chce zapomnieć o swojej przeszłości. Niektóre nigdy o niej nie mówią, tak jakby udawały, że jej nie było. Dla innych wspomnienia są tak bolesne, że nie mają odwagi ich przywołać. Niestety cień przeszłości wisi nad nimi i nie pozwala przerwać zaklętego kręgu. Dopóki nie znajdą odwagi, by zmierzyć się z przeszłością i nie pozwolić jej zniszczyć teraźniejszości. Proces ten wymaga czasu, wysiłku i również łez, ale jest nadzieja, że jakość życia poprawi się, gdy dorosłe dziecko wyeliminuje tendencje, które kształtowały jego niezdrowe wybory.   Oto kilka podstawowych cech i tendencji dorosłych dzieci alkoholika:

• Nadmierna czujność. Dorosłe dziecko alkoholika nie potrafi się zrelaksować, jest zawsze czujne i przygotowane na najgorsze. To piętno dzieciństwa, ból i wstyd sprawiają, że jest ciągle wyczulone na potencjalne zagrożenia i gotowe do obrony za wszelką cenę.

• Potrzeba kontroli. Dorastając z rodzicem, który traci nad sobą kontrolę, gdy pije, wiedzie do potwornego lęku przed utratą kontroli. Dzieci uczą się wcześnie, że muszą same utrzymać kontrolę nad ich własnymi emocjami i uczynkami. Uczą się też niezdrowej potrzeby, że aby czuć się bezpiecznie, muszą kontrolować uczucia i zachowania innych. Nie robią tego ze złych intencji, po prostu lęk przed niezdolnością do kontrolowania sytuacji jest zbyt silny. Innym przykładem jest intymność. Intymność jest często postrzegana jako utrata kontroli. Dlatego też wiele dzieci alkoholików ma problemy z nawiązaniem intymnych relacji, ponieważ nie chcą utracić kontroli nad sobą i sytuacją. Podobnie jest z zabawą – dziecko alkoholika ma stres, gdy inni się bawią, bo musi za wszelką cenę wykazać się samokontrolą.
• Ukrywanie uczuć. Dzieci alkoholików wcześnie uczą się, żeby nie wyrażać swoich uczuć, bo może to prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, czy do wyśmiania ze strony najbliższych. Mają więc niezdrową tendencję do ukrywania swoich uczuć i nawet nieprzyznawania się do nich przed sobą samym. Dotyczy to nie tylko negatywnych emocji jak smutek, żal, czy złość, ale także trudno im się zrelaksować na tyle by czuć radość, przyjemność, czy satysfakcję.
• Unikanie konfliktu. Dorosłe dzieci alkoholików mogą mieć lęk przed autorytetem i nie przyswajają dobrze krytyki. Często mylnie interpretują asertywność. Ciągle szukają aprobaty nawet za cenę utraty tożsamości. Mogą być zbyt wrażliwi na potrzeby innych nie przyznając się do własnych potrzeb. Ich poczucie własnej wartości zależy od osądu i oceny otoczenia więc mają tendencję do perfekcjonizmu by ciągle pokazać innym, że są wystarczająco dobrzy. Nad wyraz przeraża ich odrzucenie. Pozostają więc w niezdrowych dla siebie relacjach tylko po to, by nie stracić swojego misternie zbudowanego poczucia bezpieczeństwa.
• Mentalność ofiary lub zbawcy. Często dorosłe dzieci mogą same być pasywnymi lub agresywnymi ofiarami. Mogą przyciągać partnerów, przyjaciół czy współpracowników, którzy stosują przemoc emocjonalną czy fizyczną lub wykazują podobne do uzależnionych rodziców zachowania. Zdarza się, że mylą uczucie miłości i współczucia. Podświadomie szukają partnerów, których chcą naprawić. Często czują się zbyt komfortowo żyjąc w chaosie, bo to coś co znają od dzieciństwa. Dramat i chaos dają im zastrzyk adrenaliny, która imituje poczucie kontroli i władzy. Niestety, wiele dzieci alkoholików może również uzależnić się od alkoholu. Wykazują bowiem wiele kompulsywnych zachowań, włączając kompulsywne jedzenie, sprzątanie, gry hazardowe i pracoholizm.
• Zdrowie psychiczne i fizyczne. Dorosłe dzieci alkoholików cierpią na depresję spowodowaną akumulacją negatywnych emocji ukrywanych i nie przerobionych w dzieciństwie. Bo rodzina alkoholowa nie lubi emocji, zwłaszcza tych intensywnych, niekomfortowych. Są zwykle nad miarę przeczuleni na jakiekolwiek zmiany w otoczeniu i interpretują je jako potencjalne katastrofy więc diagnoza nerwic jest bardzo częsta w przypadku dzieci alkoholików. Do tego dochodzi zdrowie fizyczne i silna tendencja do zapadania na choroby powodowane stresem jak nadciśnienie, cukrzyca, problemy gastrologiczne i syndrom jelita drażliwego.

  Terapia dla dorosłych dzieci alkoholików Efektywna terapia dla dzieci alkoholików nie polega na konfrontacji i obwinianiu rodziców. Jest skierowana na emocje, które długo były pogrzebane. Są one stopniowo uwalniane i procesowane. Uporządkowana jest złość, rozczarowanie, żal i miłość do rodziców, rodzeństwa i członków rodziny, którzy byli obok, ale nie widzieli lub nie chcieli widzieć rozgrywającej się tragedii. Wszechpotężne uczucie wstydu, który towarzyszy dzieciom alkoholików przez całe życie i jest odpowiedzialne za ich nadmierną potrzebę kontroli, poczucie samotności i niezdrowe relacje, jest stopniowo redukowane. Katarzyna Pilewicz Ph. D, LCPC, CADC doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w dwóch lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia. 405 Lake Cook Rd., Suite 203, Deerfield, IL, 60015 911 N. Plum Grove Rd., suite C, Schaumburg, IL, 60173 Tel. (847) 907 1166 Email: [email protected] www.psychologicalcounselingcenter.com Psychological Counseling Center prowadzi konsultacje i porady dla osób zmagających się z problemami natury psychologicznej. Pomożemy zredukować stres, lęki i depresję. Wskażemy właściwe rozwiązania. Ukierunkujemy cię na odnalezienie siebie i twojej drogi życiowej. Po konsultację dzwoń: (847) 907-1166. Nowa grupa dla rodziców: POZYTYWNE RODZICIELSTWO. W komfortowej atmosferze, pełnej poufności i wzajemnego wsparcia omawiamy trudne sytuacje i problemy, by znaleźć proste rozwiązania. Zrozum zachowanie swojego dziecka! Działaj na jego korzyść! Program oparty jest na zasadach nauk Alfreda Adlera. Po informacje dzwoń: (847) 907-1166