Oto okres życia, w którym następują ogromne zmiany. Budzimy się wyżsi. Rodzina nie nadąża z kupnem kolejnych butów, bo te – prawie jeszcze nowe, ale są już za ciasne. Zmienia się twarz i to nie zawsze zgodnie z naszymi oczekiwaniami. No właśnie, znowu pojawił się kolejny pryszcz! Coś dziwnego zaczyna się dziać z naszym ciałem. Tutaj zaokrągla się, a w innych miejscach „kancieje”. No i jeszcze to owłosienie! W tym samym czasie coraz bardziej interesujemy się otaczającym nas światem. Odważnie nawiązujemy nowe znajomości. Już niedługo jedna z nich przerodzi się w coś bardziej intensywnego niż tylko przyjaźń. Nasze ciało pozwala nam wykorzystywać wrodzone predyspozycje, więc trenerzy różnych dyscyplin sportowych zacierają z nadzieją ręce. Mądrzejemy. Nie mamy nawet innego wyjścia, gdyż materiał szkolny zaczyna być coraz bardziej skomplikowany. Już nie proste powtarzania z pamięci, czy podstawowe działania matematyczne, ale całe wywody naukowe, myślenie abstrakcyjne, kojarzenie faktów z kilku dziedzin naraz stają się szkolną codziennością. Ale nasz mózg jest już na to gotowy. Właśnie zaczął się rozwijać bardzo intensywnie jego przedni płat, potocznie nazywany ośrodkiem myślenia przyczynowo-skutkowego. Dobrze byłoby, gdyby jeszcze emocje nie zmieniały się jak szalone. Z niewiadomych dla nas przyczyn, z zupełnie pogodnego nastroju wpadamy w czarną dziurę rozpaczy lub złości … i to często bez większego powodu. No i te wszystkie ważne decyzje: jakie wybrać liceum (high school), czy lepiej trenować pływanie a może raczej zapisać się do kółka plastycznego. I dlaczego nagle rodzice oznajmiają, że już czas myśleć o przyszłości? Na domiar wszystkiego przestają nam robić pranie i ciągle czegoś od nas wymagają. No cóż – dojrzewa się tylko raz i jest to wyjątkowy okres w życiu!
Aby pomóc naszemu nastolatkowi przejść przez ten okres, prowadzimy go do dermatologa, robimy badania okresowe, odwiedzamy gabinet ginekologiczny… a co z PSYCHIKĄ? Czy może nie należałoby do tej listy dopisać wizyty u terapeuty? Nie, oczywiście, nasz nastolatek nie zwariował (no, może tylko czasami). Ale ten moment życia jest najwłaściwszym czasem na poznanie własnych emocji i nauczenie się właściwego ich wyrażania. Prawdziwym kołem ratunkowym mogą być techniki pomagające relaksować się i dać odrobinę wytchnienia i tak obciążonemu już układowi nerwowemu. W codziennym wirze ważnych spraw pomocna będzie umiejętność efektywnego organizowania pracy i opanowywania pojawiającego się lenistwa lub zwątpienia. Jak dodamy do tego kilka prostych technik usprawniających uczenie się i zapamiętywanie oraz opanowywanie niepokoju przed testem lub klasową prezentacją, zaczynamy widzieć świat w jaśniejszych barwach. Chwileczkę, a co z pierwszą miłością, a potem może z rozpaczą po rozstaniu? Warto byłoby nauczyć się nawiązywania relacji z innymi ludźmi w taki sposób, aby były źródłem pozytywnej energii i wspierały nas na drodze ku dorosłości. Ponadto z pomocą terapeuty nastolatki i rodzice będą mogli ominąć wiele rodzinnych „burz” związanych z dojrzewaniem. Okazjonalna zmienność nastrojów, tendencje do spędzania czasu we własnym pokoju, miny niezadowolenia (wywracanie oczami), mniejsze zainteresowanie rodziną na korzyść rówieśników, okazjonalne spóźnienia, chwilowe „przebywanie w swoim świecie,” padające czasem stwierdzenia: Nikt mnie w tym domu nie rozumie! – są „typowymi” elementami dojrzewania. Wiążą się one z kształtowaniem własnego JA oraz ze zmianami hormonalnymi. Natomiast: nasilona i powtarzająca się agresywność słowna lub fizyczna, samookaleczanie się, eksperymentowanie/bycie pod wpływem substancji odurzających, wszelkie zachowania niezgodnie z biologicznym/społecznym wiekiem (np. nadmierne zainteresowanie seksem, silny strach przed samodzielnością, problemy z akceptacją samego siebie), problemy z przestrzeganiem podstawowych zasad społecznych i prawnych, długotrwałe przygnębienie, niepokój, nadpobudliwość, problemy z odżywianiem, ucieczka od świata realnego w tzw. wirtualną rzeczywistość, wymagają szybszego kontaktu z terapeutą. Taka konsultacja, podobnie jak wizyta u dermatologa nie ,,idzie” na rekord personalny, ani też nie zaburzy kariery. Natomiast może uratować życie!
„MŁODZIEŻOWY PUNKT ZWROTNY” działający od dwudziestu lat przy ZRZESZENIU AMERYKAŃSKO-POLSKIM zaprasza młodzież między 13 a 18 rokiem życia i ich rodziców na profesjonalne i bezpłatne konsultacje terapeutyczne, które adresują te i wiele innych aspektów dorastania. W trakcie indywidualnych i rodzinnych sesji wspólnie prostujemy najbardziej zagmatwane sprawy i rozwijamy najpotrzebniejsze umiejętności życiowe, które dorastającemu człowiekowi pomogą wejść pewnym krokiem w DOROSŁOŚĆ! Rodziców zapraszam na cotygodniowe spotkania ZARADNIKA RODZICA, w którym poznajemy i praktykujemy efektywne metody wychowawcze. Konsultacje oferowane są w północnej i południowej lokalizacji Zrzeszenia Amerykańsko-Polskiego.
Prosimy kontaktować się telefonicznie pod numerem: (773)427-6345 lub poprzez email: [email protected]
Małgorzata Olczak
Terapeuta młodzieżowy
fot. Depositphotos.com
Założone w 1922 Zrzeszenie Amerykańsko-Polskie(ZAP) jest niedochodową agencją pomocy socjalnej oferującą wachlarz usług dla Polonii oraz wszystkich tych, którzy potrzebują pomocy. Świadczenia oferowane są w językach polskim i angielskim z pełnym uwzględnieniem istniejących różnic kulturowych. W szerokiej ofercie agencji są programy edukacyjne dla dorosłych, usługi z zakresu pośrednictwa pracy, kompleksowe poradnictwo psychologiczne i leczenie uzależnień oraz usługi imigracyjne. Zrzeszenie Amerykańsko-Polskie (Polish American Association, PAA) działa również na rzecz obrony praw imigrantów. Szczegółowe informacje można uzyskać na stronie www.polish.org albo w jednej z dwóch placówek zrzeszenia w Chicago mieszczących się przy 3834 N. Cicero Avenue, tel. (773) 282-8206 oraz 6276 W. Archer Avenue, tel. (773) 767-7773.Rubryka ZAP (PAA) będzie się ukazywała na łamach ,,Dziennika Związkowego” co miesiąc prezentując kolejne usługi, jakie agencja świadczy polonijnej (i nie tylko) społeczności.
Ewa Malcher
