Gdy życie traci sens

W życiu zdarzają się niewytłumaczalne, tragiczne sytuacje, okoliczności, które z czasem po prostu akceptujemy. Nieprzewidywalność wydarzeń jest częścią naszej egzystencji. Gdy narastają problemy musimy się z nimi zmierzyć. Robimy to lepiej lub gorzej, każdy w swoim tempie, z różną siłą i motywacją. Nie wszyscy jednak wyzwolą w sobie energię do działania, rozwiązania problemu. Będą wśród nas tacy, dla których życie straci sens. Nie jest łatwo zrozumieć czy zaakceptować fakt targnięcia się na własne życie, nie ma prostych słów by wyjaśnić przyczynę i nieracjonalność momentu, który popycha ludzi do tego pełnego okrucieństwa czynu skierowanego przeciwko sobie samemu. Czynu, który pozostawia głębokie rany u tych, którzy byli blisko. Dlaczego? Jest wiele przyczyn dla których człowiek postanawia umrzeć w najczarniejszym momencie swego życia. Przyczyna może być prosta lub skomplikowana jak samo życie. Ale samobójstwo jest głęboko zakorzenione w depresji i beznadziei. *Depresja – uczucie przygnębienia, rozpaczy i braku nadziei. Może uderzyć każdego, bez względu na wiek, płeć czy status społeczny. Mężczyźni są cztery razy bardziej narażeni na śmierć przy próbie samobójczej niż kobiety ze względu na większą siłę fizyczną i często większą impulsywność działań. Olek powiedział: ” Miałem już dość takiego życia, samotności, ciągłego smutku i przygnębienia. Postanowiłem dobrze przygotować się do śmierci. Skok z dachu z ciężarem na szyi miał być niezawodnym sposobem. Gdy poczułem pęd powietrza przy skoku, w ostatniej chwili uwolniłem ciężar, bo życie wydało mi się cenniejsze. Na szczęście żyję”.

• Desperacja – uczucie to może być sygnałem depresji, ale może też zaistnieć pomimo niej. Wiąże się z nieobliczalnością w działaniu spowodowaną kryzysową sytuacją. „Nie wiedziałam już co dalej robić, mój alkoholizm zabrał wszystkich którzy mnie kochali, zostałam sama, bez najmniejszej nadziei, że będę mogła żyć bez wódki. Połknęłam wszystkie tabletki i popiłam butelką wina.” mówi Monika.

 

• Pogorszenie zdrowia fizycznego. Gdy osoba zdiagnozowana jest z chroniczną chorobą uniemożliwiająca dotychczasową aktywność lub ograniczającą jakość życia. Osoby z bólem chronicznym są narażone najbardziej. Stanisław mówi: ” Ból kręgosłupa stawał się nie do zniesienia, nie mogłem nawet wstać z łóżka. Nie chciałem takiego życia, wolałem skończyć z sobą”.

 

• Uczucie porażki- osoby przekonane, że ich życie potoczyło się w złym kierunku, nie wierzące, że mają kontrolę nad własnym losem, niewidzące ucieczki od ciągłych problemów, nie wierzące w swoje siły i umiejętności by pokonać złą passę. To od nich słyszymy:” wszystko ułożyło się źle, nic nie mogę zrobić tak jak należy”.

 

• Izolacja – poczucie samotności, niezrozumienia, braku przynależności do innych, odrzucenia przez nich, i braku akceptacji. Często widziany u nastolatków i osób starszych, ale dotyczy każdego. Samotność przyczynia się do rozwoju fobii społecznej i jest główną przyczyną samobójstw u bardzo młodych ludzi.

Świadomość cierpienia Ludzie zwykle nie czują się komfortowo w obecności kogoś kto chce się zabić. Szczególnie jeśli jest to osoba bliska. Mówienie o samobójstwie może być zbyt trudne, niezręczne czy zupełnie niemożliwe. Prowadzi to do pewnego rodzaju zaprzeczenia – mój bliski na pewno by tego nie zrobił. Niektórzy wierzą, że jeśli o tym nie mówimy to temat nie istnieje. Eksperci twierdzą, że najlepszą metodą pomocy jest rozpoczęcie rozmowy na temat myśli samobójczych, gdy osoba bliska pokazuje oznaki kontemplacji samobójstwa. Sygnały ostrzegawcze –  na co uważać? Do niebezpiecznych sygnałów ostrzegawczych należą mówienie i grożenie śmiercią, mówienie o chęci zranienia się, szukanie sposobów na zakończenie życia, zbieranie lekarstw, dostęp do broni, układanie planu. Osoba rozważająca śmierć mówi lub pisze o umieraniu, samobójstwie, żegna się ze znajomymi, mówi o braku sensu i celu w życiu, czasem porządkuje swoje rzeczy. Dodatkowo nasila się nerwowość, łatwo wybucha złością, wpada w szał, szuka rewanżu, nasila się impulsywność, kłopoty ze snem. Osoba z myślami samobójczymi często czuje się jak w pułapce – bez wyjścia. Izoluje się od znajomych, czuje bezsilność i brak nadziei, ma dramatyczne zmiany nastrojów, które również mogą powodować, że angażuje się w ryzykowne sytuacje, bez racjonalnej oceny. I co dalej? Gdy widzisz sygnały – nie wahaj się zapytać. Niektórzy uważają, że pytanie kogoś o myśli samobójcze może mu te myśli zasugerować. Badania mówią, że rozmowa z osobą samobójczą o kontemplacji samobójstwa może tylko te myśli zmniejszyć. Nie musisz używać niekomfortowych dla siebie słów, zaznacz tylko to co widzisz u osoby bliskiej: oddalenie się od rodziny, częste wybuchy płaczu, brak apetytu – to otworzy drzwi do głębszej rozmowy. Niemówienie o samobójstwie z osobą, która rozważa zakończenie swojego życia pogłębia tylko poczucie osamotnienia tej osoby. Zamiast milczeć zapytaj co osoba myśli o szukaniu pomocy. Wiele osób boi się stygmy czy niechcianej uwagi ze strony otoczenia. Osoba, która myśli o samobójstwie nie ma często energii i motywacji by szukać pomocy. Wiedz, gdzie szukać ratunku. W Stanach Zjednoczonych, zaproponuj wykręcenie numeru do całodobowej infolinii: 1-800-273-8255 lub wyślij tekstem wyraz HOME na numer 741741. Miej w pogotowiu numery i adresy pobliskich poradni psychologicznych a w ostateczności zabierz chorego na pogotowie do szpitala na ewaluację psychiatryczną. Katarzyna Pilewicz Ph. D, LCPC, CADC doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w dwóch lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia. 405 Lake Cook Rd., Suite 203, Deerfield, IL, 60015 911 N. Plum Grove Rd., suite C, Schaumburg, IL, 60173 Tel. (847) 907 1166 Email: [email protected] www.psychologicalcounselingcenter.com Psychological Counseling Center prowadzi konsultacje i porady dla osób zmagających się z problemami natury psychologicznej. Pomożemy zredukować stres, lęki i depresję. Wskażemy właściwe rozwiązania. Ukierunkujemy cię na odnalezienie siebie i twojej drogi życiowej. Po konsultację dzwoń: (847) 907-1166. Nowa grupa dla rodziców:  POZYTYWNE RODZICIELSTWO. W komfortowej atmosferze, pełnej poufności i wzajemnego wsparcia omawiamy trudne sytuacje i problemy, by znaleźć proste rozwiązania. Zrozum zachowanie swojego dziecka! Działaj na jego korzyść! Program oparty jest na zasadach nauk Alfreda Adlera. Po informacje dzwoń: (847) 907-1166 fot.Wokandapix/Pixabay.com