Tanatofobia – lęk przed śmiercią

Marek był wciąż w pełni sił witalnych i na szczycie kariery zawodowej, gdy w jego życie wkradła się długo ukrywana pod powierzchnią trwoga przed śmiercią. Sączyła się już od długiego czasu, pierwszy raz poczuł ukłucie serca wtedy, gdy wraz z żoną usłyszeli po raz pierwszy diagnozę cukrzycy typu 1, w bardzo zaawansowanym stanie, z którą żona prawdopodobnie zmagała się od lat, choć nigdy nie była leczona. Z biegiem czasu stan zdrowia żony się pogarszał, nie można było zaplanować nawet urodzinowego przyjęcia, bo nigdy nie wiadomo było, kiedy wymagana będzie opieka szpitalna. I te amputacje, co kilka miesięcy traciła cząstkę swego ciała. Marek z początku trzymał się dzielnie, ale po pewnym czasie dopadły go ataki paniki, po kilka w ciągu dnia, bóle żołądka, palpitacje serca, wzmożone pocenie się i nadwrażliwość na gorące i zimne temperatury. Myślał tylko o tym, że może stracić towarzyszkę swojego życia i martwił się jak zniesie tę samotność. Zaczął unikać miejsc, które się ze śmiercią kojarzą, w tym roku nie był w stanie zapalić zniczy na grobach rodziców, choć co roku chodził tam w święto zmarłych. Szpital również kojarzył się ze śmiercią i gdy musiał tam zawozić żonę, paraliżował go strach. Przyczyny tanatofobii Śmierć jest częścią życia, i każdy z nas choć na moment otarł się o nią, jeśli nie sam to tracąc osobę bliską. Nie wszyscy jednak rozwijają lęk przed śmiercią. Wielu z nas martwi się o przyszłość swoją i bliskich, ale nadal potrafimy cieszyć się chwilą i żyć bez nadmiernego lęku, że odejdziemy. Gdy jednak lęk przed śmiercią jest zbyt ekstremalny, a czarne myśli prowadzą do ataków paniki, pogrąża nas rozpacz i staramy się unikać wszystkiego, co kojarzy się ze śmiercią, to mówimy już o fobii. Do czynników nasilających tanatofobię zaliczamy traumatyczne wydarzenia, jak bycie świadkiem czyjejś śmierci lub długotrwałej choroby zakończonej śmiercią, utrata rodzica, pogarszanie się własnego stanu zdrowia lub chroniczna choroba. Zadziwiające jest to, że w większości przypadków ludzie młodzi, dwudziestoletni, rozwijają lęk przed śmiercią o wiele łatwiej niż osoby dorosłe, po pięćdziesiątce. Tanatofobia (Tanatos – w mitologii greckiej bóg i uosobienie śmierci) jest diagnozowana, jeśli osoba rozwija na tyle paraliżujący lęk przed śmiercią, że przeszkadza jej to w codziennym funkcjonowaniu. Jak przezwyciężyć tanatofobię? Lęk przed śmiercią towarzyszy nam od zawsze, jest mniej lub bardziej uciążliwy i wiąże się z obawami przed nieuniknionym cierpieniem w obliczu śmierci, pozostawieniem osób bliskich, czy też końcem ostatecznym. Wielu filozofów zastanawiało się, jak go przezwyciężyć. Oto kilka wskazówek: Poczucie kontroli nad swoim życiem Spędzaj czas tak, aby nigdy nie żałować czegoś czego nie zrobiłeś. Mów swoim bliskim, jak bardzo ich kochasz, naucz się cieszyć każdą chwilą, doceniaj drobiazgi, próbuj nowe rzeczy, nie bój się wyzwań. Jeśli będziesz aktywny i zaangażowany w pozytywne czynności, lęk przed śmiercią na pewno zmniejszy się. Jeśli coś cię powstrzymuje przed oddechem pełną piersią i odczuciem, że żyjesz tu i teraz, przyjrzyj się temu i zrób coś by to zmienić. Czasem wystarczy jeden telefon do terapeuty, by zmienić bieg wydarzeń i rozpocząć pozytywne zmiany. Nie tkwij w pracy, która cię głęboko męczy, to samo dotyczy związków, które cię niszczą. Żyj życiem, którym chcesz żyć! Lęk przed śmiercią jest czasem lękiem przed życiem niezgodnym z własnymi potrzebami i oczekiwaniami. Zasługujesz na to by zobaczyć, że twoje marzenia mogą się spełnić. Im bardziej będziesz żyć swoim życiem, tym mniej się będziesz bać, że go utracisz. Naucz się zaakceptować śmierć Rozpoznaj to, że śmierć jest częścią cyklu życia i jak każdy musisz przejść przez wszystkie etapy od poczęcia, narodzin aż po śmierć. Nie mamy wyboru, musimy podporządkować się niewiadomemu, bo śmierć w końcu i tak przyjdzie. Żyj dobrze Wprowadź w życie aktywność, ruch na świeżym powietrzu i…zrób listę marzeń. Zapisz wszystko to co chciałbyś zrobić przed śmiercią. Nie ma czasu na zamartwianie się. Im aktywniejsze prowadzisz życie, tym lepiej się czujesz. Mów o śmierci Nikt nie lubi o niej mówić, bo zmusza nas to by spojrzeć w twarz własnej śmiertelności. Ale im bardziej będziemy trzymać nasze lęki głęboko we własnych głowach, tym bardziej demoniczne one się stają. W rzeczywistości, mówienie o śmiertelności pozwala nam ją przezwyciężyć. Nie jesteśmy sami w tym lęku. Każdy myśli o śmierci od czasu do czasu. Nie musimy cierpieć w milczeniu. Katarzyna Pilewicz Ph. D, LCPC, CADC doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w dwóch lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia. 405 Lake Cook Rd., Suite 203, Deerfield, IL, 60015 911 N. Plum Grove Rd., suite C, Schaumburg, IL, 60173 Tel. (847) 907 1166 Email: [email protected] www.psychologicalcounselingcenter.com Psychological Counseling Center prowadzi konsultacje i porady dla osób zmagających się z problemami natury psychologicznej. Pomożemy zredukować stres, lęki i depresję. Wskażemy właściwe rozwiązania. Ukierunkujemy cię na odnalezienie siebie i twojej drogi życiowej. Po konsultację dzwoń: (847) 907-1166. Nowa grupa dla rodziców:  POZYTYWNE RODZICIELSTWO. W komfortowej atmosferze, pełnej poufności i wzajemnego wsparcia omawiamy trudne sytuacje i problemy, by znaleźć proste rozwiązania. Zrozum zachowanie swojego dziecka! Działaj na jego korzyść! Program oparty jest na zasadach nauk Alfreda Adlera. Po informacje dzwoń: (847) 907-1166 fot.pxhere.com