- Najprostsza droga do pokonania własnych lęków wiedzie przez doświadczenie. Praktyka czyni mistrza, więc wystawienie się na ćwiczenie umiejętności w sytuacjach towarzyskich jest podstawą. Im więcej ćwiczysz zachowania towarzyskie, tym łatwiej i naturalniej będzie ci przychodzić obcowanie z ludźmi.
- Zmień sposób myślenia. Zamiast oczekiwać na negatywną reakcję ze strony otoczenia wyłącz nadmierną samoświadomość. Ludzie oceniają innych, ale ta ocena jest zazwyczaj ulotna i krótka. Ta ocena nie powinna zakłócać twojego spokoju.
- Każdy czuje się niekomfortowo w niektórych sytuacjach. Nieśmiali ludzie oczekują, że na pewno będą zawstydzeni, co tylko zwiększa ich nerwowość w sytuacjach towarzyskich. Nie pozwól, by lęk ten ograniczał cię przed spełnianiem twoich celów. Jeśli chcesz zaprosić dziewczynę na randkę – zrób to. Czy odpowie ci tak, czy nie – jest poza twoją kontrolą. A ty nie będziesz miał sobie nic do zarzucenia, bo próbowałeś. Gdybyś nie zapytał to nigdy byś nie wiedział!
- Nie unikaj. Zawsze lepiej bardzo powoli iść do przodu niż zrobić krok w tył. Unikanie sytuacji, które wyzwalają twoją nieśmiałość tylko ją pogłębi. Buduj pewność siebie idąc do przodu małymi kroczkami.
Niektórzy z nas cieszą się z każdej okazji do poznania nowych ludzi i doświadczania nieznanych i ekscytujących doznań. Sami przedstawiają się nieznajomym, wyciągają do ludzi pierwsi rękę, włączają się do rozmów bez żadnych przeszkód. Adam jest taki. Nie ma dla niego sytuacji, które ograniczałyby jego naturalną śmiałość, otwartość, przyjacielskość i energię życiową. Inni, tak jak Adama przyjaciel Janek, są naturalnie cisi i nieśmiali. Adam potrzebuje więcej czasu, by przyzwyczaić się do nowej sytuacji i przekonać do obcych ludzi. To może nawet powodować, że inni oceniają Janka jako nieprzystępnego i nieprzyjaznego. Z czasem jednak zmieniają zdanie, bo Janek jest dobrym przyjacielem, który zawsze wysłucha i poradzi w potrzebie. Ci najbliżsi nawet wiedzą, że doskonale gra na pianinie i tworzy swoją muzykę.
Czym jest nieśmiałość?
Nieśmiałość to emocja, która powoduje, że osoba czuje się nieswojo, nerwowo i niekomfortowo podczas spotkań towarzyskich i w sytuacjach nieznanych. Nieśmiałość oznacza nieustającą samoświadomość i wstydliwość wokół obcych. Osoba nieśmiała jest zazwyczaj małomówna w sytuacjach towarzyskich, łatwo się czerwieni, drży lub brakuje jej tchu, gdy jest zmuszona wyjść poza swoją strefę komfortu. Kiedy czujemy się nieśmiali, trudno nam występować przed szereg z nowymi pomysłami, bo nie chcemy być zauważani i oceniani. Nieśmiałość może występować okazjonalnie lub przybrać ekstremalną formę fobii społecznej, ograniczając życie zawodowe i prywatne. Z nieśmiałością wiąże się trudność poznawania nowych ludzi, co może prowadzić do samotności i ewentualnie depresji. Osoba nieśmiała może “zawieszać się” podczas rozmów towarzyskich, ponieważ lęk powoduje paniczne skoki w rytmie myślenia i zawieszenia toku wypowiedzi, co jest zwykle mylące dla innych, którzy oceniają to jako brak zainteresowania ze strony osoby nieśmiałej lub snobizm. A jest to zwykła nerwowość. Egocentryczni nieśmiali są zaabsorbowani każdym aspektem własnego wyglądu i zachowania. Panicznie boją się oceny innych. Ich życie toczy się pomiędzy lękiem przed byciem niezauważalnym i nic nieznaczącym dla innych a lękiem przed byciem zauważonym, ale nic nieznaczącym.
Przyczyny nieśmiałości
Mówi się, że 15 procent dzieci rodzi się z tendencją do nieśmiałości. Ale wrodzone cechy osobowości to nie wszystko. Największy wpływ na nieśmiałość ma środowisko i wczesne relacje z rodzicami. Rodzice nadopiekuńczy, nadmiernie kontrolujący i krytykujący mają dzieci nadmiernie nieśmiałe. Dzieci, którym nie wolno doświadczać nowych rzeczy i sytuacji będą miały trudności w rozwijaniu umiejętności społecznych. Także szkoła, sąsiedztwo i kultura mają wpływ na kształtowanie dziecka.
Jak przezwyciężyć nieśmiałość?
Reklama