Abp Zygmunt Zimowski został we wtorek pochowany w katedrze w Radomiu. Zgromadzeni w kościele biskupi, przedstawiciele Watykanu oraz bliscy zmarłego i wierni wspominali go nie tylko jako człowieka oddanego Kościołowi, ale otwartego na potrzeby zwykłych ludzi.
O godzinie 11 w parafiach diecezji radomskiej zabrzmiały dzwony. Żałobny nastrój podkreśliły wywieszone biało-żółte flagi z kirem.
Mszy świętej pogrzebowej przewodniczył metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz. Metropolita częstochowski abp Wacław Depo podkreślił w homilii, że liturgia pogrzebowa jest nie tylko pożegnaniem zmarłego arcybiskupa, ale także "pochwałą jego człowieczeństwa w Bogu oraz pochwałą jego kapłaństwa i biskupiej służby". Koncelebrowali ją z nim liczni kościelni dostojnicy.
Według metropolity częstochowskiego, abp Zimowski "żył, aby służyć innym według Jezusa i na wzór Jego Matki Maryi". Jak zaznaczył abp Depo, to w trakcie posługi biskupiej Zimowskiego odbyły się koronacje obrazów maryjnych w Skarżysku Kamiennej i Kałkowie-Godowie oraz peregrynacja kopii obrazu jasnogórskiego po parafiach diecezji radomskiej.
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki dziękował za wieloletnią pracę abp. Zimowskiego na rzecz KEP, m.in. jako przewodniczącego Komisji Nauki Wiary. "Te podziękowania dotyczą nie tylko jego dokonań. To także podziękowanie w kierunku jego człowieczeństwa" - stwierdził metropolita poznański. Dodał, że abp Zimowski był zawsze pogodny, otwarty na drugiego człowieka, bardzo gościnny, czego doświadczali księża, którzy przybywali do Rzymu.
Także ks. prałat Krzysztof Nikiel, regens Penitencjarii Apostolskiej (to najwyższy sąd kościelny w sprawach sumienia) wspominał abp. Zimowskiego jako osobą potrafiącą ludzi łączyć i budować więzi przyjacielskie. "Był dla nas, którzyśmy go od tak wielu lat znali i spotykali poprzez współpracę w Stolicy Apostolskiej, nie tylko prawdziwym przyjacielem, ale i przykładem miłości Boga i otwartości na innych" - powiedział o zmarłym.
Przemawiająca w imieniu rodziny Katarzyna Citak podkreślała, że charakter abp. Zimowskiego określa jego zawołanie biskupie "Non ministrari sed ministrare" (Nie przyszedłem, aby mi służono, lecz aby służyć). Krewna zmarłego przypomniała zasłyszane od niego słowa: "zostałem uformowany przez wielkiego nauczyciela w szkole Jana Pawła II". "Wujku, żyłeś zgodnie z istotą tych słów. Zaszczyty, jakie Cię spotkały, nie zmieniły Twojej osobowości, pozostałeś osobą niezwykle skromną i pokorną, nigdy na nikogo nie spojrzałeś z wyższością, po prostu kochałeś ludzi, nie mając do nikogo uprzedzeń, a kiedy trzeba było budowałeś mosty" - mówiła ze wzruszeniem Katarzyna Citak.
Za pracę abp. Zimowskiego na rzecz Papieskiej Rady Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych dziękował jej sekretarz, ksiądz prałat Jean-Marie Mate Musivi Mupendawatu. "Dziękuję za świadectwo cierpienia przyjętego z wiarą (…). Dziękuję Kościołowi w Polsce, szczególnie diecezjom tarnowskiej i radomskiej, za twoje życie, powołanie, formację kapłańska, za biskupią posługę do końca, który nastąpił w tym kościele, w tej ziemi" - powiedział.
W czasie uroczystości pogrzebowej nuncjusz apostolski w Polsce Celestino Migliore odczytał telegram od papieża Franciszka, a szefowa Kancelarii Prezydenta RP, Małgorzata Sadurska - list od Andrzeja Dudy. Arcybiskup Zimowski został pochowany w katedrze w Radomiu, w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej.
Abp Zimowski zmarł tydzień temu w szpitalu w Tarnowskich Górach. Uroczystości pogrzebowe trwały od niedzieli. Najpierw pożegnano zmarłego w jego rodzinnych stronach, w Mędrzechowie i Kupieninie. W poniedziałek trumnę z ciałem zmarłego przywieziono do Radomia, gdzie na specjalnej mszy św. diecezjalnej żegnali go duchowni z terenu diecezji radomskiej, biskupi, przedstawiciele Watykanu.
Zygmunt Zimowski urodził się 7 kwietnia 1949 r. w Kupieninie w pow. dąbrowskim (Małopolskie). W 1967 r. ukończył liceum ogólnokształcące w Dąbrowie Tarnowskiej. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, które ukończył, przyjmując w tym mieście 27 maja 1973 r. święcenia kapłańskie z rąk bp. Jerzego Ablewicza, ordynariusza tarnowskiego.
Po święceniach był wikariuszem parafii pw. św. Elżbiety w Starym Sączu. Następnie ukończył studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Zainteresowanie teologią dogmatyczną zaowocowało dalszymi studiami w Innsbrucku w Austrii oraz doktoratem obronionym w 1982 r.
W lutym 1983 r. Zimowski rozpoczął pracę w watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary, której prefektem był wówczas kard. Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI.
W czasie pracy w Watykanie ks. Zimowski był postulatorem w Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych przy procesach Karoliny Kózkówny i ks. Romana Sitki - z diecezji tarnowskiej, jak też Marii Julitty Ritz - z diecezji Wurzburg w Niemczech. Podejmował też prace nad przygotowaniem Katechizmu Kościoła Katolickiego, zwłaszcza jego polskiego wydania. Współpracował też z Radiem Watykańskim.
28 marca 2002 r. decyzją Jana Pawła II został mianowany biskupem radomskim. Objął tę funkcję po tragicznie zmarłym biskupie Janie Chrapku. Uroczysta konsekracja biskupia, z udziałem kard. Josepha Ratzingera, i ingres odbyły się 25 maja 2002 r. w radomskiej katedrze.
Jako biskup radomski przyczynił się do koronacji obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku Kamiennej i Matki Bożej Bolesnej w Kałkowie-Godowie. W czasie jego urzędowania powstał m.in. Ośrodek Edukacyjno-Charytatywny Diecezji Radomskiej "Emaus" w Turnie k. Białobrzegów (Mazowieckie) - miejsce wypoczynku dzieci i młodzieży z rodzin wielodzietnych i ubogich.
Od października 2007 r. abp Zimowski był członkiem Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski. Od marca 2008 r. do listopada 2009 r. pełnił funkcję delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji.
W listopadzie 2008 roku został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za zaangażowanie na rzecz ratowania żydowskich zabytków cmentarnych.
W kwietniu 2009 roku został przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Chorych i Duszpasterstwa Służby Zdrowia (co równa się funkcji Watykańskiego Ministra Zdrowia) i został wyniesiony przez papieża Benedykta XVI do godności arcybiskupa. W maju 2011 r. Papież Benedykt XVI włączył go do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, a 28 lipca 2012 r. do Kongregacji ds. Biskupów.
Abp Zimowski był inicjatorem powstania w Radomiu Centrum Myśli Benedykta XVI. Założył też w tym mieście Fundację "Dać Sercom Nadzieję", w ramach której powstało Centrum Psychoterapii Rodzin. W 2009 roku został Honorowym Obywatelem Miasta Radomia.
Z inicjatywy abp. Zimowskiego, w jego rodzinnej miejscowości - Kupieninie - powstał Dom Radosnej Starości im. Jana Pawła II oraz wzniesiona kaplica pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W domu znalazło schronienie 75 osób w podeszłym wieku, chorych i niedołężnych, pochodzących głównie z województwa małopolskiego.
Od 2014 r. arcybiskup zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 12 lipca, w wieku 67 lat. (PAP)
Ewa Malcher
