Ewa Malcher
Stowarzyszenie Emigracji Polskiej jest jedną z najstarszych organizacji typu pomocowego w Chicago. Od samego początku służy pomocą polskim imigrantom w procesie adaptacji w nowym kraju zamieszkania. Jubileusz 65-lecia istnienia stał się okazją do podsumowań.
W niedzielę, 3 października Stowarzyszenie Emigracji Polskiej obchodziło jubileusz 65-lecia swego istnienia. W bankiecie, który odbył się w restauracji Jolly Inn, wzięło udział ponad 120 osób. Doniosłą chwilą było uroczyste wręczenie statuetek Pomocna Dłoń. Wyróżnieniem zostali uhonorowani zasłużeni współpracownicy stowarzyszenia, wspierający działalność statutową: prawnicy: Agnieszka Debicki i Mariusz Zdyrski, specjalizujący się w prawie imigracyjnym, mecenas Marcy Łabędź, pracownicy biura Social Security Administration: Andrew Salata i Iwona Gorzkowicz, przedstawiciele Departamentu Pracy Roman Sołtys, Ewa Mittelman, Agata Drygas-Andryszewski oraz Adam Zbroja, pracownik biura Prokuratora Generalnego stanu Illinois. Po raz drugi w historii stowarzyszenia statuetka Pomocna Dłoń została przyznana Andrzejowi Zgietowi, który działa w stowarzyszeniu od 1996 roku, a od 15 lat jest jego prezesem.
Roman Sołtys z federalnego Departamentu Pracy przyjmując wyróżnienie powiedział: “Czuję się zaszczycony nagrodą, ale równocześnie muszę przyznać, że w odróżnieniu od tych, którzy w stowarzyszeniu pracują społecznie uważam, że w pewnym sensie ta nagroda jest niezasłużona. Nam za to płacą. My, jako pracownicy rządu federalnego wykonujemy swoje obowiązki. Jednak cieszę się bardzo, że poznałem wspaniałych ludzi, którzy społecznie, poza godzinami pracy oferują taką pomoc, bo dzięki temu, my również możemy w jakiś sposób pomóc Polonii”. Natomiast mecenas Marcy Łabędź dziękując za wyróżnienie prosiła, aby wszyscy pamiętali o tym, że świat stawałby się coraz lepszy, gdyby każdy z nas poświęcił innym odrobinę własnego czasu.
Wśród zaproszonych gości byli przedstawiciele organizacji polonijnych, współpracownicy i sympatycy organizacji: ksiądz Andrzej Totzke, SChr, dyrektor Polskiej Misji Trójcy Świętej w Chicago i nowy kapelan stowarzyszenia, Maria Baran, dyrektorka Polskiej Szkoły Sobotniej im. Trójcy Świętej w Chicago, w której budynku mieści się siedziba SEP, Bożenna Cichecka, dyrektorka marketingu w Lancaster Health Group, laureatka nagrody Pomocna Dłoń z 2010 roku, Marlena Szalast, wiceprezes zarządu Polskiej Szkoły Sobotniej im. generała Kazimierza Pułaskiego w Harwood Heights, którą założyło stowarzyszenie, mecenas Marek Grzymala, wiceprezes PACBA, polskiego stowarzyszenia budowniczych, Władysława Nowosad, prezeska Klubu Pojawian oraz prezesi klubów łowieckich: Ostoi – Piotr Hart i Jason Kurczak z Hidden Paradise Hunt Club. Z okazji święta Paulina Kapuścińska, konsul generalna Rzeczypospolitej Polskiej w Chicago, przesłała stowarzyszeniu list gratulacyjny.
Występ folklorystycznego zespołu harcerskiego Lechici zakończył część oficjalną wieczoru. Tancerze wykonali krakowiaka oraz tańce rzeszowskie, a następnie zaprosili gości do wspólnej zabawy.
Historia Stowarzyszenia Emigracji Polskiej w Chicago
Nieformalny początek działalności stowarzyszenia przypada na czerwiec 1948 roku, kiedy do Chicago zaczęły napływać pierwsze grupy polskich żołnierzy emigrantów, głównie z Anglii. W tym czasie nowo przybyłym pomocy najczęściej udzielał Związek Narodowy Polski. Jednak problemów z odnalezieniem się w nowej rzeczywistości wciąż przybywało. Pomoc potrzebna była niemalże w każdej dziedzinie życia.
Latem 1948 roku na jednym z prywatnych spotkań w mieszkaniu państwa Kwoków nowi emigranci uświadomili sobie konieczność powołania specjalnego komitetu samopomocy. Hasłem przyświecającym działaniu społeczników było funkcjonujące wśród żołnierskiej braci motto: „ Bratnia pomoc naszym celem”. Mniej więcej po roku powstał drugi komitet, którego zakres działania był podobny. Z czasem, aby skoordynować prace komitetów, zadecydowano o ich połączeniu. Przewodniczącym nowo utworzonego komitetu został Józef Białasiewicz.
11 listopada 1949 roku powołano do życia Stowarzyszenie Samopomocy Nowej Emigracji z siedzibą w Chicago. Nowe stowarzyszenie otrzymało od Związku Narodowego Polskiego maszynę do pisania, a z czasem własny lokal pod adresem 1507 W. Division Street w Chicago. Wkrótce uruchomiono też bibliotekę.
Stowarzyszenie Emigracji Polskiej kontynuuje działalność Stowarzyszenia Samopomocy Nowej Emigracji Polskiej, które 27 września 1950 roku zostało zarejestrowane w biurze Sekretarza Stanu Illinois jako organizacja niedochodowa.
W Stowarzyszeniu zawsze najprężniej działały sekcje emigracyjna i opieki społecznej. W lipcu 1999 roku Stowarzyszenie przeniosło się do swojej nowej siedziby przy 1135 N. Cleaver Street w Chicago.
Głównym celem organizacji jest niesienie pomocy innym. Obok biblioteki, w której znajduje się 14 tysięcy polskojęzycznych książek, nieprzerwanie działają takie sekcje, jak: sekcja porad emerytalno-socjalnych, emigracyjna, prawna, czy planowania finansów rodzinnych. Aby sprostać oczekiwaniom wymagającej Polonii powstały nowe sekcje o charakterze edukacyjnym: komputerowa, szachowa i dyskusyjny klub filozoficzny. W stowarzyszeniu można notarialnie potwierdzić dokumenty.
Stowarzyszenie Emigracji Polskiej nie otrzymuje żadnego dofinansowania ani od władz miasta Chicago, ani od stanu Illinois, ani od rządu polskiego. Organizacja utrzymuje się ze składek członkowskich, wszelkiego rodzaju dobrowolnych donacji, uzyskiwanych za udzielane porady czy serwisy. Działacze stowarzyszenia pracują na rzecz Polonii charytatywnie.
Jola Plesiewicz
Zdjęcia: Dariusz Piłka
