Od 13 do 19 września obchodziliśmy Krajowy Tydzień Wdzięczności dla Kierowców Ciężarówek (National Truck Driver Appreciation Week). Ilu z nas pamięta, że raz w roku kierowcy 18-kołowców mają takie święto?
Był to ważny tydzień także dla polskiej społeczności zawodowych kierowców. Powszechnie wiadomo, że do „trokerki” Amerykanie raczej się nie garną; to w główniej mierze domena imigrantów. Praca ciężka, niebezpieczna, ale dobrze płatna. W wielu wypadkach pozwala na odbicie się od dna finansowego i wylądowanie w tzw. średniej klasie.
Tydzień wdzięczności kierowcom ciężarówek to za mało. Wdzięczność powinna być nieustająca − za tygodnie rozłąki z rodziną, za wszystkie towary, które możemy znaleźć na półkach sklepów, za to, że bezpiecznie poruszają się 40-tonowymi pojazdami po autostradach.
Dzisiaj biznes transportowy jest o 30 procent bezpieczniejszy niż jeszcze dziesięć lat temu, choć profesjonaliści za kółkiem18-kołowców muszą się zmagać z korkiem 21. wieku na drogach, które są ciągle z poprzedniego wieku i z ludźmi ciągle śpieszącymi się, nadużywającymi technologii (SMS-owanie w głównej mierze), rozproszonymi, a zarazem wyjątkowo agresywnymi. Mimo tych niebezpiecznych zachowań innych kierowców, "trokerzy" na co dzień zachowują zimną krew i za to trzeba im dziękować!
Na rynku pracy obecnie brakuje kierowców. Praca zawodowego kierowcy nie jest dla każdego. Dla wielu, szczególnie długodystansowców, to styl życia. Pełen wyrzeczeń. Sen w kabinie z włączonym silnikiem, oczekiwanie czasami parodniowe na ładunki, stres na wagach i portach wjazdowych do stanów, to wszystko powoduje, że deficyt kierowców się powiększa.
Ponad połowa braci szoferskiej jest w wieku przekraczającym 45 lat i zanosi się na to, że do roku 2022 zwolni się ponad 1,2 miliona miejsc pracy. Musimy okazywać szacunek obecnym zawodowcom nie tylko dlatego, aby przytrzymać ich jak najdłużej w zawodzie, ale rónież z tego względu, że mogą inspirować młodszych do kontynuowania tego zawodu.
Nie namawiamy, aby za każdym razem widząc ciężarówkę wyskakiwać z samochodu i dziękować. Niech to będzie przynajmniej przyjazne machnięcie ręką, danie ciężarówce pierwszeństwa na zwężeniu dróg czy chociażby krótka myśl podczas zakupów, o tych, którzy je dostarczyli.
Drodzy kierowcy! Dziękujemy Wam bardzo za waszą ciężką pracę i tradycyjnie życzymy bezpiecznej i szerokiej!
Ewa Malcher
