Ewa Malcher
Wydawać by się mogło, że znamy już wszystkie bajki, a dzieci nie będą zainteresowane oglądaniem aktorów na scenie, bo po co? Nic bardziej mylnego. Oto za sprawą zręcznie przygotowanego przez Piotra Kukułę scenariusza, znane bajki przemówiły do najmłodszych zupełnie innym językiem.
Śpiąca Królewna, nie zasypia, gdy nie może ukłuć się wrzecionem kołowrotka. Kopciuszek, nie sprząta rozsypanego grochu w popiele, bo dobra macocha pomaga jej w przygotowaniach do wielkiego balu. Wilk okazuje się wegetarianinem, Czerwony Kapturek bardzo go lubi, a w to wszystko są jeszcze uwikłani babcia i listonosz.
Alladyn pomylił bajki i wylądował na swoim czarodziejskim dywanie w USA, zakochując się nieszczęśliwie w Królewnie Śnieżce. Tyle bajkowych postaci na jednej scenie dawno nie było. Przedsięwzięcie, w które zaangażowani byli nie tylko aktorzy, ale również i ci, którzy zadbali o stroje, muzykę, scenografię, musiało oznaczać sukces.
Zatarły się na scenie i na widowni Copernicus Center różnice wiekowe. Zespołowi, kierowanemu od 10 lat przez Agatę Paleczny, udało się więc przekroczyć magiczny próg i zaprosić nas do świata, w którym wszyscy jesteśmy dziećmi.
Warsztaty Teatralne to scena i ludzie: z akcentem na pasję i kreatywność. To także umiejętność pracy w grupie, a przede wszystkim, bez względu na wiek – świetna zabawa i w wielu przypadkach także nauka języka polskiego. Wystawiona sztuka dowiodła słuszności starego powiedzenia: „Dzieciństwo to miejsce, gdzie się mieszka przez całe życie”, a tym bardziej na obczyźnie.
Przed spektaklem oraz w trakcie przerwy można było obejrzeć wystawę obrazującą 10-lecie działalności Warsztatów Teatralnych, porozmawiać z Marylą Pawliną projektantką strojów. Nie mogło też zabraknąć wolontariuszy z Fundacji Be My Angel, którzy malowali buzie: duszkom, królewiczom, księżniczkom i całej plejadzie zwierzątek i spidermenów.
Wiele słów, które padły po spektaklu, wyrażało przede wszystkim wdzięczność Agacie Paleczny za ogrom emocji i przeżyć dostarczonych podczas przedstawienia.
Na koniec warto dodać, że spektakl Warsztatów Teatralnych „W poszukiwaniu zaginionej sztuki” nie jest ani o bajkach, ani tym bardziej o przygodach w nich zawartych. Jest historią poszukiwania sztuki i poczucia piękna w każdym z nas. Spektakl opowiada dzieciom o świecie dorosłych, a dorosłym o tym, jak dzieci widzą ich pokręcony świat.
Tekst i zdjęcia Dariusz Lachowski
