Ewa Malcher
Jak informuje National Center for Youth Law (NCYL), podstawą decyzji SN jest uznanie, że skazywanie dziecka za zabójstwo na bezwarunkowe pozostawanie do końca życia w zakładzie zamkniętym – bez wzięcia pod uwagę czynników łagodzących – jest niesprawiedliwe.
– Decyzja jest oparta na przypadkach, w których Sąd Najwyższy orzekł, że nastolatkowie są na innym poziomie rozwoju niż dorośli i że ta różnica ma znaczenie przy orzekaniu rodzaju kary – powiedziała Fiza Quraishi, adwokat w NCYL. Podkreśliła, że teraz – zanim sąd skaże nieletniego na dożywocie bez prawa do warunkowego zwolnienia – będzie musiał rozpatrzyć takie czynniki jak historia życia podsądnego i charakter jego zbrodni.
Stany Zjednoczone są jedynym krajem na świecie, który dopuszcza pozbawienie nieletniego wolności do końca życia. Obecnie około 2,5 tys. więźniów odbywa karę dożywocia bez możliwości warunkowego zwolnienia za zabójstwa, których dokonali jako nieletni. Ponad 2 tys. z nich zostało skazanych na podstawie przepisu o obowiązkowym orzekaniu takiej kary.
Sędziowie Stephen Breyer i Sonia Sotomayor wydali opinię, że Sąd Najwyższy powinien w ogóle zabronić skazywania na dożywocie bez możliwości warunkowego zwolnienia nieletnich, którzy popełnili zabójstwo nieumyślnie.
Sąd Najwyższy Illinois – podzielając opinię sądu federalnego – poszedł jeszcze dalej, stając się czwartym stanem w kraju, zabraniającym retroaktywnie obowiązkowego skazywania nieletnich na dożywocie bez możliwości warunkowego zwolnienia. Retroaktywność orzeczenia oznacza, że około 100 więźniów w stanowych zakładach karnych zyskało nadzieję zwolnienia.
Przeciwnicy decyzji wysuwają argument ponownej traumatyzacji rodzin ofiar morderstw i ich poczucia zagrożenia w przypadku wyjścia sprawców na wolność.
(kc)
