Zbigniew Banaś
SNOW WHITE
Produkcja nowej, musicalowej wersji Królewny Śnieżki kosztowała ćwierć miliarda dolarów, a ukończony film czekał na swoją premierę dwa lata. Skąd ten poślizg czasowy? Powodów było kilka. Po pierwsze, istniały obawy, że opowieść bazująca na tradycyjnej baśni Braci Grimm niezbyt dobrze pasuje do współczesnych, jakoby bardziej progresywnych czasów. Chodziło m.in. o to, czy można obecnie pokazać na ekranie pocałunek śpiącej królewny przez budzącego ją z letargu księcia, bo przecież dziewczyna nie wyraziła na to wcześniejszej zgody. Nota bene, ów młodzieniec nie jest już księciem, tylko pochodzącym z niższej klasy orędownikiem zmian społecznych i politycznych. Można i tak. Potencjalnym problemem były też role krasnoludków granych przez niskorosłych aktorów. A jeszcze inną sporną kwestią było obsadzenie latynoskiej aktorki Rachel Ziegler w roli śnieżnobiałej królewny. Wszystkie te przeszkody zostały jednak pokonane i Królewna Śnieżka A.D. 2025 wreszcie ujrzała światło dzienne. Jaki jest zatem werdykt? W większości pozytywny. Walory wizualne i rozrywkowe tego filmu są niezaprzeczalne. Fizyczna obecność aktorów gładko łączy się na ekranie z elementami animacji. Muzyka może niespecjalnie wpada w ucho, ale piosenki na pewno dodają filmowi niezbędnej lekkości.
Premiera kinowa. Reżyseria: Marc Webb. W rolach głównych: Rachel Zegler, Gal Gadot, Andrew Burnap.
MICKEY 17
Długo wyczekiwana futurystyczna produkcja w reżyserii Bong Joon-Ho, południowo-koreańskiego laureata Oscara za dramat „Parasite”. Tym razem Bong zrealizował film po angielsku z Robertem Pattinsonem w roli tytułowego mężczyzny, który zgadza się na wielokrotną śmierć w trakcie podróży kolonizacyjnej na odległą planetę. Dlaczego wielokrotną? Istnieje bowiem technologia, dzięki której za każdym razem pośmiertnie jest tworzony jego klon — osoba o identycznym wyglądzie i z pełną pamięcią wcześniejszych wydarzeń. I tak kolejne wersje Mickeya giną dla dobra ogółu, aż sytuacja znacząco się komplikuje przy 17. egzemplarzu tej postaci. Kwestia „dobra ogółu” jest zresztą wątpliwa, jako że przywódcą gwiezdnej misji jest przekonany o swojej wielkości i nieomylności amerykański polityk, cynicznie wykorzystujący wszystkie sytuacje dla własnego dobra. Oczywiście za tym zamysłem kryje się satyra polityczna, a grający rolę bezwzględnego megalomaniaka Mark Ruffalo tworzy kreację o jednoznacznych odnośnikach do rzeczywistego, współczesnego świata.
Premiera kinowa. Reżyseria: Bong Joon Ho. W rolach głównych: Robert Pattinson, Naomi Ackie, Toni Collette, Mark Ruffalo.
BLACK BAG
Świetnie zrealizowany thriller szpiegowski. Co prawda reżyserem jest Amerykanin Steven Soderbergh, ale umiejscowienie akcji i klimat filmu są na wskroś brytyjskie – coś w rodzaju mieszanki Jamesa Bonda i Agathy Christie. Michael Fassbender gra postać wysoko postawionego oficera kontrwywiadu, którego zadaniem jest znalezienie zdrajcy w gronie najbliższych współpracowników. Pikanterii nadaje całej historii fakt, że jedną z głównych podejrzanych jest ukochana żona owego śledczego – piękna kobieta, a jednocześnie ciesząca się nieposzlakowaną opinią gwiazda służb wywiadowczych. Fabuła filmu dużo bardziej opiera się o inteligentnie napisane dialogi, niż o typowe dla tego gatunku akcje pościgowe.
Premiera kinowa. Reżyseria: Steven Soderbergh. W rolach głównych: Cate Blanchett, Michael Fassbender, Naomie Harris, Pierce Brosnan.
VERMIGLIO
Piękny obrazowo włoski dramat z akcją, która przenosi widzów do tytułowej wioski znajdującej się u podnóża Alp pod koniec drugiej wojny światowej. Pewnego dnia we wsi pojawia się przystojny, małomówny żołnierz, który uciekł z linii frontu. Znajduje schronienie u rodziny miejscowego nauczyciela i zakochuje się z wzajemnością w jednej z jego córek. Ale to jest tylko początek wydarzeń, które nieuchronnie zmienią życie miejscowej społeczności. Siła tego filmu nie leży w tworzeniu wielkich konfliktów czy też napięć, lecz w obserwacji szczegółów egzystencji w surowej, ale na pewno nie nudnej scenerii. Reżyserka Maura Delpero częściowo zawarła w scenariuszu losy swojej własnej rodziny.
Prime Video, Apple TV (streaming). Reżyseria: Maura Delpero. W rolach głównych: Giuseppe De Domenico, Tommaso Ragno, Martina Scrinzi.
THE SEED OF THE SACRED FIG
Ten film ma niesamowitą genezę. Został on potajemnie nakręcony w Iranie, po czym kopia została wywieziona za granicę i pokazana na ubiegłorocznym festiwalu w Cannes. Reżyserowi groził areszt, ale i jemu udało się nielegalnie opuścić kraj i otrzymać azyl polityczny w Niemczech. W kilka miesięcy później Niemcy zgłosiły film do Oscara i otrzymał on nominację w kategorii Najlepszego Filmu Międzynarodowego. Jest to fascynujący współczesny dramat, który realistycznie opisuje politykę Iranu poprzez pokazanie życia jednej rodziny w tym kraju. Nie jest to jednak przeciętna rodzina. Sumienny urzędnik państwowy dostaje propozycję objęcia lepszej pracy – śledczego w sądzie rewolucyjnym. Awans daje mu większe przywileje, ale i stawia w roli prześladowcy aresztowanych aktywistów społecznych. Jego dwie córki pragną zmian systemowych. Żona stara się być lojalna i kochająca zarówno wobec męża jak i córek, ale w praktyce jest to niemożliwe. Na ulicach protestują młodzi ludzie. Niektóre zdjęcia tego filmu dokumentują prawdziwe demonstracje w Teheranie. W sumie oglądamy społeczno-polityczny węzeł gordyjski, którego nijak nie da się rozplątać.
Prime Video, Apple TV (streaming). Reżyseria: Mohammad Rasoulof. W rolach głównych: Soheila Golestani, Missagh Zareh.
