O Polonii i Ameryce
Za prezydentury Ronalda Reagana i George’a Busha seniora Polonia jak jeden mąż popierała republikanów ze względu na ich nieprzejednane stanowisko w walce z imperium zła. Po obaleniu komunizmu linia podziału między partiami w odniesieniu do polityki wobec Polski uległa zatarciu, ale wśród polonijnych wyborców pozostał sentyment do republikanów. Wzmocnił go ostatnio swą wizytą w Polsce republikański kandydat do Białego Domu – Mitt Romney, który w późniejszych wystąpieniach kampanijnych wytknął prezydentowi Barackowi Obamie odstąpienie od realizacji programu tarczy antyrakietowej ze szkodą dla bezpieczeństwa bliskiego sojusznika Stanów Zjednoczonych- Polski. Co więcej, administracja Obamy nieświadoma, bądź nieczuła na symbolikę dat w polskiej historii oznajmiła o tym,17 września, w rocznicę wkroczenia do Polski wojsk radzieckich w czasie II wojny światowej.
Wprawdzie Obama jako prezydent również odwiedził Polskę to jednak skwapliwość z jaką, nieświadom włączonego mikrofonu, w rozmowie z rosyjskim premierem Dmitrijem Miedwiediewem, zapewniał za jego pośrednictwem prezydenta Władimira Putina, że po wygraniu wyborów będzie w swej rosyjskiej polityce bardziej “elastyczny”, sugeruje jakie będą w drugiej kadencji jego priorytety w odniesieniu do Europy Wschodniej. Można się tylko domyślać co owa “elastyczność” w wydaniu Baracka Obamy może oznaczać w odniesieniu do polityki USA wobec Rosji.
Dla przeciętnego Polaka, jego krewnych bądź znajomych w USA, najważniejsza w stosunkach amerykańsko- polskich pozostaje sprawa wiz. Ich zniesienie prezydent Obama obiecał składającemu w grudniu 2010 roku wizytę w Waszyngtonie prezydentowi Bronisławowi Komorowskiemu: „Wiem, że wizy są przyczyną irytacji w naszych relacjach i moim zadaniem jest teraz czas, by przekonać Kongres, który kwestię wiz reguluje, żeby jakoś ją rozwiązać. Mam nadzieję, że wizy zostaną zniesione do końca mojej kadencji”.
Od tamtego czasu ze strony amerykańskiej padło wiele obietnic i zapewnień. O zniesieniu wiz mówił przed kilkunastoma dniami odchodzący amerykański ambasador Lee Feinstein, który podkreślił, że prezydentowi Obamie bardzo na tym zależy. Teraz zadaniem Białego Domu jest sprawić, by Kongres poparł zmiany w prawie, które wcześniej zyskały poparcie Białego Domu, a które przyznałyby Polsce zasłużone członkostwo w programie Visa Waver – podsumował Feinstein. Temat wiz jest już jednak tak zgrany, że nikt z polonijnych wyborców nie da się na niego nabrać.
Na poparciu Polonii dla kandydatów zaważą, niewątpliwie, także kwestie natury moralnej i religijnej. Zaden z nich nie jest katolikiem i nie może w związku z tym automatycznie liczyć na głosy w przeważającej mierze katolickiej Polonii. Prezydent Barack Obama popiera aborcję, nazywając ją „fundamentalnym prawem konstytucyjnym”. Mitt Romney opowiada się zdecydowanie za prawem do życia od jego samego początku aż do śmierci. W odniesieniu do kary śmierci Obama, mimo racjonalnego akceptowania tej kary w przypadkach najgorszych zbrodni, uważa, że śmierć jako kara nie odstrasza, a pomyłki sądowe w sprawach orzekających o karze śmierci skłaniają do odstąpienia od niej. Mitt Romney jest za karą śmierci tylko w przypadkach najbardziej odrażających zbrodni, które zostały absolutnie udowodnione z wykluczeniem pomyłek jak tylko to jest po ludzku możliwe.
Obaj kandydaci są niemal zgodni co do polityki imigracyjnej Stanów Zjednoczonych. Podkreślają odpowiedzialność władz federalnych za ochronę granic, dają szansę na pozostanie w Ameryce i zalegalizowanie pobytu młodym ludziom, którzy jako dzieci wraz z rodzicami przekroczyli nielegalnie grancę USA. Co zaś tyczy się 11 milionów nielegalnych imigrantów to zarówno Obama jak i Romney chcą rozwiązania tej kwestii w myśl litery prawa.
Wojciech Minicz
