Psychologia samotności

Żyjemy w świecie szybkich połączeń i nieograniczonych możliwości kontaktu. Mamy więcej przyjaciół na mediach społecznościowych niż w rzeczywistości. Łatwiej jest porozumieć się z obcymi po drugiej stronie planety, za pomocą messengera, niż usiąść i porozmawiać przy kawie z przyjacielem. Mimo tego, od czasu do czasu czujemy się samotni. Na pewno nie pomaga nam egzystencja w czasach pandemii – kiedy dystans społeczny, zamknięte granice i izolacja wywołują poczucie osamotnienia. Nie myślimy o samotności jako o jednostce chorobowej, która wymaga szybkiej interwencji. Powinna jednak wymagać natychmiastowego działania, ponieważ poczucie samotności jest bardzo zdradliwe i może doprowadzić do całkowitej izolacji i wycofania się ze społeczeństwa. A wycofanie jest pierwszą przyczyną rozwoju depresji, nerwic i psychoz. Samotność powoduje, że obraz nas samych w kontekście z innymi ludźmi zniekształca się, co ma negatywny wpływ na relacje i związki – a w rezultacie pogłębienie samotności i wycofania. Jeśli chodzi o zdrowie fizyczne, samotność osłabia funkcjonowanie układu odpornościowego, co powoduje, że stajemy się podatni na różnego rodzaju wirusy i bakterie; podwyższa także ryzyko chorób wieńcowych i skraca życie. Poczucie samotności zniekształca perspektywę, w jakiej widzimy innych ludzi. Postrzegamy ich jako mniej opiekuńczych, mniej zainteresowanych naszymi sprawami i mniej zaangażowanych w relacje z nami. Zazwyczaj wówczas osądzamy nasze relacje z innymi jako słabe i niesatysfakcjonujące. By ochronić się przed zranieniem stajemy się nieufni i nadwrażliwi na jakiekolwiek objawy odrzucenia. To powoduje zmianę zachowań. Nasza nieżyczliwość, agresja i wycofanie nasilają dalsze oddalanie się od innych. Samotność odzwierciedla brak kontaktu i więzi z ludźmi – a nie brak ludzi. Dlatego też osoba może czuć się samotnie nawet w tłumie. Osoby przeżywające samotność czują, że nie dostają wsparcia od otoczenia, są niezrozumiani przez bliskich. Rozpoznaj swoją samotność i postaraj się ją zwalczyć. Trzy rodzaje samotności – Samotność egzystencjalna Z perspektywy egzystencjalnej, mówi się, że przyszliśmy na ten świat samotnie i odejdziemy z niego w samotności. Odrobina takiej samotności jest nawet dobra dla duszy i na pewno nie do uniknięcia w życiu. Pozwala nam zajrzeć głęboko w siebie i odkryć nas samych. Mimo tego, samotność wywołuje negatywne uczucia, dlatego jej unikamy. Lęki egzystencjalne takie jak lęk przed izolacją, śmiercią, brakiem znaczenia są doświadczane co najmniej raz w życiu. Rozpoznanie tych lęków i przekształcenie ich na motywację do życia pełną piersią i czerpanie radości z obecnego momentu, a także zauważenie, że w naszych lękach nie jesteśmy sami, bo większość ludzi przechodzi je również – pozwoli nam zwalczyć ten typ samotności. – Emocjonalna samotność Ten typ samotności rodzi się z poczucia obcości i braku więzi międzyludzkich. Możesz doświadczać emocjonalnej samotności wówczas, gdy nie masz z kim porozmawiać, gdy tego zapragniesz, gdy czujesz, że nikt nie jest dla ciebie dostępny. Jeśli masz złamane serce lub odszedł ktoś ważny. Najlepszym rozwiązaniem na walkę z emocjonalną samotnością jest znalezienie bezpiecznej sieci ludzi, z którymi możesz porozmawiać. Od ciebie zależy, jak pogłębisz więzi ze znajomymi – poproś ich czasem o rozmowę, wyjdź naprzeciw. Czekanie na znak od znajomych nie jest najlepszym rozwiązaniem. Nie czekaj, włóż wysiłek i wyciągnij rękę do innych. Będziesz pozytywnie zaskoczony jak szybko poczujesz się lepiej, gdy napiszesz kilka e-maili lub porozmawiasz przez telefon. – Społeczna samotność Ten rodzaj samotności powstaje wtedy, gdy nie masz poczucia przynależności do grupy. Kiedy przychodzisz na przyjęcie i nie rozpoznajesz żadnej znajomej twarzy, gdy czujesz, że twoja obecność nie jest zbyt doceniana w kręgach, gdy czujesz się niezauważony. Wyłączenie z grupy może być bardzo bolesne, nawet wówczas, gdy nie jest zamierzone. Rozejrzyj się wokół, może przyłączysz się do grupy wolontariuszy w lokalnym schronisku dla zwierząt, zapisz się na lekcje malowania, pójdź do siłowni. Najlepszym sposobem na zwalczenie samotności społecznej jest włączenie się do nowej grupy przez wspólną aktywność, zainteresowania czy pasje. Katarzyna Pilewicz Ph. D, LCPC, CADC doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w dwóch lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia. 405 Lake Cook Rd., Suite 203, Deerfield, IL, 60015 911 N. Plum Grove Rd., suite C, Schaumburg, IL, 60173 Tel. (847) 907 1166 Email: [email protected] www.psychologicalcounselingcenter.com Psychological Counseling Center prowadzi konsultacje i porady dla osób zmagających się z problemami natury psychologicznej. Pomożemy zredukować stres, lęki i depresję. Wskażemy właściwe rozwiązania. Ukierunkujemy cię na odnalezienie siebie i twojej drogi życiowej. Po konsultację dzwoń: (847) 907-1166. Grupa dla rodziców: POZYTYWNE RODZICIELSTWO. W komfortowej atmosferze, pełnej poufności i wzajemnego wsparcia omawiamy trudne sytuacje i problemy, by znaleźć proste rozwiązania. Zrozum zachowanie swojego dziecka! Działaj na jego korzyść! Program oparty jest na zasadach nauk Alfreda Adlera. Po informacje dzwoń: (847) 907-1166