Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
Reklama
wtorek, 24 grudnia 2024 22:25
Reklama KD Market

Choroba afektywna dwubiegunowa

Po śmierci mamy, Klaudia wpadła w stan odrętwienia i głębokiej depresji. Po pół roku udało jej się wyjść z otchłani rozpaczy i powróciła na studia – miała jeszcze dwa semestry do ukończenia. Pod koniec pierwszego, jej nastrój zdecydowanie się poprawił. Można nawet powiedzieć, że ogarnęła ją euforia. Zapragnęła zwiedzać świat i nagle zdecydowała dołączyć do misji humanitarnej w Afryce. W wieku 26 lat Klaudia zapadła na chorobę dwubiegunową zwaną chorobą maniakalno-depresyjną. Zapalnikiem choroby stała się śmierć matki. Gdyby nie ekstremalne decyzje, wystawianie się na niebezpieczeństwa i urojenia wielkości i niezniszczalności, nikt nie zauważyłby, że Klaudia potrzebuje pomocy. Ta druga strona choroby maniakalno-depresyjnej zwana manią jest intensywna i wszechwładna. Mania Mania to stan psychologiczny będący częścią choroby afektywnej dwubiegunowej (z ang. bipolar). Osoba chora zazwyczaj nie zdaje sobie sprawy, że jej stan jest poważny ponieważ w przeciwieństwie do depresji, która zabiera siłę i energię do życia oraz wprowadza w poczucie pustki i beznadziei, mania daje złudne poczucie euforii, wszechwładności i nieomylności. Faza maniakalna choroby dwubiegunowej charakteryzuje się zmiennością nastrojów, od poczucia szczęścia, pełnej radości do agresji i gwałtownych, niepoczytalnych zachowań. Nieodpowiednie zachowania mają podłoże w poczuciu wszechmocy, osobie chorej wydaje się, że może realizować wszystkie „szalone” pomysły od szalonych podróży do szybkiej i brawurowej jazdy samochodem, przez niekontrolowane wydawanie pieniędzy, stawianie alkoholu przypadkowo spotkanym ludziom w barze do niezabezpieczonego seksu z przypadkowymi osobami. Mania wiąże się z gwałtowną i szybką mową, chory ma gonitwę myśli i ta gonitwa manifestuje się wypowiadaniem szybkich, niekończących się tyrad bez przestoju. Minimalna potrzeba snu to pierwsza oznaka stanu maniakalnego. Dla chorego wystarczy godzina lub dwie, by wstać wypoczętym. Urojenia czyli zaburzenia sposobu myślenia polegające na fałszywych i nie mających podstaw w rzeczywistości przekonaniach, błędnych osądach nie podlegających żadnej weryfikacji – to drugi znak manii. Do urojeń charakterystycznych dla stanu manii zaliczamy urojenia wielkościowe, które są szczególnie łatwe do zauważenia, ponieważ chory przedstawia się w sposób karykaturalnie przerysowany, wychwalając swoją wiedzę, nierzeczywiste osiągnięcia i równie nierzeczywiste cele. Urojenia o podłożu paranoidalnym są mniej oczywiste, ponieważ mogą być ukrywane. Chory zazwyczaj widzi świat jako miejsce niebezpieczne, pełne pułapek, a ludzi czyhających tylko, by go skrzywdzić. Tego typu urojenia dają podłoże do agresji i mogą przyczynić się do niebezpiecznych zachowań skierowanych przeciw bezpieczeństwu innych ludzi. Przyczyny Przyczyny choroby afektywnej dwubiegunowej upatruje się w podłożu genetycznym, ale coraz więcej badań naukowych przemawia również za czynnikami środowiskowymi oraz społecznymi w powstaniu choroby. Trauma, brak stabilizacji emocjonalnej i brak bezpieczeństwa u dziecka może zakończyć się w dorosłym życiu chorobą dwubiegunową. Dotyka ona w równym stopniu kobiet i mężczyzn, najczęściej rozpoczyna się zazwyczaj około 30 roku życia i nieleczona prowadzi do silnego pogorszenia się stanu zdrowia psychicznego i jakości życia. Konsekwencje manii Osoby cierpiące na chorobę afektywną dwubiegunową, szczególnie w fazie manii mają problemy w relacjach z bliskimi w związku ze swoją zmiennością nastrojów i gwałtownością reakcji, a także nieliczeniem się z konsekwencjami swoich czynów. Dochodzą do tego problemy w pracy, ponieważ mimo dużej produktywności i kreatywności osoby te mają trudności z dokończeniem projektów i codzienną obecnością w biurze. Około 50 procent osób cierpiących na tę chorobę nadużywa alkoholu lub bierze narkotyki. Poważnym symptomem choroby jest brak snu, który powoduje wyczerpanie organizmu i zwiększa ryzyko myślenia urojeniowego i halucynacji. Na tym etapie chory zazwyczaj musi znaleźć się w szpitalu, ponieważ nie jest w stanie funkcjonować samodzielnie. Może być zagrożeniem dla siebie lub innych. Urojenia wielkościowe, zazdrości, lub wykonywania tajnej misji i do tego słyszenie nieistniejących poleceń lub głosów, szydzących lub nakazujących zrobienie sobie krzywdy wskazują, że stan jest bardzo poważny. Najtrudniejsze jest to, że osoby w stanie maniakalnym często nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji i nie godzą się na leczenie lub pobyt w szpitalu. Jak sobie radzić? Zbuduj tak zwany wgląd w siebie, możesz to zrobić poprzez rozmowy z lekarzami i swoim terapeutą. Przeczytaj profesjonalną literaturę o chorobie maniakalno-depresyjnej. Poznaj czynniki zapalne stanu maniakalnego – stres, negatywne emocje, zmęczenie, niewłaściwe relacje rodzinne, przemoc emocjonalna w związku, zmiany, włączając w to dalekie podróże, których choroba nie lubi. Musisz mieć poczucie stabilizacji i bezpieczeństwa – to jest najważniejszy czynnik w zapobieganiu manii. Dbaj o właściwą higienę snu – dla ciebie sen jest bardzo ważny. Ustal swój rytm snu – idź do łóżka o tej samej porze i śpij co najmniej 7 godzin. Ćwicz i odżywiaj się zdrowo. Miej plan, zabezpiecz się – w razie nawrotu choroby zwróć się o pomoc do zaufanej osoby. Katarzyna Pilewicz Ph. D, LCPC, CADC pilewicz doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w dwóch lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia. 405 Lake Cook Rd., Suite 203, Deerfield, IL, 60015 911 N. Plum Grove Rd., suite C, Schaumburg, IL, 60173 Tel. (847) 907 1166 Email: [email protected] www.psychologicalcounselingcenter.com Psychological Counseling Center prowadzi konsultacje i porady dla osób zmagających się z problemami natury psychologicznej. Pomożemy zredukować stres, lęki i depresję. Wskażemy właściwe rozwiązania. Ukierunkujemy cię na odnalezienie siebie i twojej drogi życiowej. Po konsultację dzwoń: (847) 907-1166. Nowa grupa dla rodziców: POZYTYWNE RODZICIELSTWO. W komfortowej atmosferze, pełnej poufności i wzajemnego wsparcia omawiamy trudne sytuacje i problemy, by znaleźć proste rozwiązania. Zrozum zachowanie swojego dziecka! Działaj na jego korzyść! Program oparty jest na zasadach nauk Alfreda Adlera. Po informacje dzwoń: (847) 907-1166
Więcej o autorze / autorach:
Podziel się
Oceń

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama