Członkinie Legionu Młodych Polek pozują przed zakupionym przez organizację ambulansem, 1940 rok
Polonii zwykle Legion Młodych Polek kojarzy się ze słynnymi dorocznymi Balami Amarantowymi. W tym roku LMP obchodzi 80. rocznicę swojego istnienia. Dlatego pragniemy przybliżyć czytelnikom kilka mniej znanych faktów z historii powstania legionu.
Na przełomie XIX i XX wieku w Chicago wielu polskich emigrantów było już pierwszym lub drugim pokoleniem urodzonym w Stanach Zjednoczonych. Wiemy, że w większość z nich była to tak zwana ,,emigracja za chlebem”. Nie zawsze jednak jest podkreślany fakt, że była to też po części emigracja za wolnością. Po ostatnim rozbiorze Polski w roku 1795, kiedy to Polska przestała istnieć na mapie Europy, Polacy żyjący pod obcymi rządami trzech zaborów, doświadczali represji kultury polskiej, języka polskiego i wolności. Historia imigrantów polskich w Stanach Zjednoczonych a szczególnie w Chicago wskazuje na to, że po osiedleniu się w tym kraju, przybysze z ziem polskich nieistniejącego na mapie Państwa Polskiego wręcz z entuzjazmem zaczęli budować różne polskie placówki. Były to nie tylko organizacje, kościoły i szkoły, ale też polskie biznesy, jak fabryki, sklepy i placówki różnego rodzaju usług potrzebne w tamtej dobie. Życie kulturalne też kwitło, min. sztuki teatralne, opery, różnego rodzaju koncerty, wydarzenia sportowe.
W polskiej wspólnocie emigracyjnej, cieszącej się wolnością tego kraju panował też duch dążenia do wolności Polski. Panował wielki patriotyzm, który właśnie sprawił, że gdy nadarzyła się okazja to, Polonia ruszyła do boju ze swą dwudziestotysięczną ochotniczą Błekitną Armią, która wpisała się złotymi zgłoskami w historię Polski i Polonii. Polonia ówczesna rozumiejąc wielką potrzebę materialna swych rodaków na ziemiach polskich pod zaborami organizowała wielką zbiórkę pieniędzy, wraz z osobistym opodatkowaniem się, aby ta pomoc była zapewniona. I ta kilkumilionowa pomoc, najczęściej dostarczana transportem morskim, stała się udokumentowanym faktem.
Właśnie w takim klimacie polskiego patriotyzmu i potrzeby niesienia pomocy, tam gdzie jest ona najbardziej potrzebna, były wychowywane kobiety, które uważamy za założycielki legionu.
Gdy w roku 1939 zaczęły się zbierać ciemne chmury wojny, trzy mlode kobiety w Chicago zaczęły myśleć nad tym, co one mogą zrobić, ażeby pomóc rodakom w Polsce zagrożonej wojną. W liście z dnia 5 sierpnia 1939 r. do p. Kotarbinskiej, redaktorki czasopisma ,,Rodzina Polska “ jest prośba o wskazówki, jak można się przygotować do możliwej pomocy w razie wojny.
Odpowiedzi na ten list nigdy nie było, bo Polska została zaatakowana przez Niemcy 1 września i tak, jak się obawiano wybuchła wojna, która przyniosła dewastację. 2 września w domu p. Heleny Piekło zebrało się kilka młodych kobiet, urodzonych w Chicago, ale jak wykazuje list z 5 sierpnia, bardzo związanych z krajem swoich ojców, POLSKĄ. Postanowiły działać, aby nieść pomoc ofiarom wojny na miarę swojej wizji i swoich możliwości.
Apelowano do młodych Polek w Chicago, aby włączyły się w nowo powstałą organizację pod nazwą Legion Młodych Polek (LMP) i w jej cel pomocy Polakom dotkniętym działaniami wojennymi. Odpowiedź była zdumiewająca. Chętnych kobiet były nie tylko dziesiątki, ale… nawet setki. Wkrótce powstały filie tej organizacji – główna działająca na północy miasta Chicago, w ówczesnym sercu Polonii, czyli w okolicy Trójkąta Polonijnego, a druga na południu – w okolicy znanej jako ,,Town of Lake” i trzecia jeszcze dalej na południu Chicago. Przewodniczyła im Kinga Dziubak, matka jednej z późniejszych prezesek legionu – Heleny Raczyńskiej.
Prezeską całości została wybrana Adelina Preyss, o której Lenard pisała w swoim liście do Kotarbinskiej. Zaczęto zbierać fundusze, najpierw na małych spotkaniach, jak np podczas Banco Party w znanej wtedy wśród Polonii polskiej restauracji Lenarda.
Po rzucenia hasła pomocy nowo powstała organizacja entuzjastycznych i chętnych do pomocy Polek już 8 października 1939 roku zorganizowała wielki koncert w chicagowskiej operze. Udział wzięły gwiazdy ówczesnego polskiego świata muzycznego w Chicago, które na Fundusz Ratunkowy Polonii bezinteresownie ofiarowały swój muzyczny talent. Byli to: Jerzy Czaplicki, baryton Opery Chicagowskiej, Michał Wiłkomirski, skrzypek wirtuoz oraz Tadeusz Kożuch, sławny pianista.
I tak to panie z legionu wpadły w wir zbierania funduszów poprzez koncerty w prestiżowych miejscach w Chicago, np. w Orchestra Hall oraz na wiecach przy polskich parafiach i innymi metodami. Zebrane fundusze na początku były przeznaczane na pomoc ludności cywilnej w Polsce i będącej na wojennej tułaczce w różnych krajach. Po uformowaniu się 2. Korpusu Generała Andersa mnóstwo paczek i funduszy wysyłano do polskich żołnierzy w obozach ćwiczebnych, a także w miarę możliwości na linie frontów i do obozów jenieckich.
W 80. rocznicę założenia Legionu Młodych Polek, pamiętamy o członkiniach legionu, które pomagały Polakom w wielkiej potrzebie i działały w Legionie, by nieść pomoc potrzebującym.
Obecne członkinie, to w niektórych przypadkach już drugie, trzecie lub nawet czwarte pokolenie polonijne, często niemówiące po polsku, ale rozumiejące ważność służby dla innych. Nowe pokolenie legionistek kontynuuje tę tradycję, zbierając fundusze na ważne cele, szczególnie poprzez doroczne Bale Amarantowe, również znane jako Bale Debiutantek, lub po angielsku – The White and Red Ball.
Tak jak 80 lat temu tak i teraz są ciągle ważne potrzeby. A wiec tak, jak 80 lat temu, tak i teraz apelujemy do pań o zainteresowanie się legionem i przyłączenie się do naszej misji pomagania poprzez zapisywanie się do naszej organizacji, zachęcanie znajomych młodych dziewcząt do udziału jako debiutantki w Balach Amarantowych i branie czynnego udziału w naszym obecnym życiu organizacyjnym.
Nasze 80-lecie będziemy świętować w tym roku w niedzielę 15 września o 11 rano brunchem na Uniwersytecie Loyoli, gdzie znajduje się nasze archiwum organizacyjne. Po informacje ws. tego swietowania proszę dzwonić pod numer telefonu: (630) 805 -4140 (można zostawić wiadomość po polsku lub angielsku). Więcej informacji nt. LMP znajduje się na stronie internetowej: www.lypw.org
Tekst: Lucie Buckie
Zdjęcia: arch. LMP
Na zdjęciu głównym: Członkinie Legionu Młodych Polek pozują przed zakupionym przez organizację ambulansem, 1940 rok
Ewa Malcher
W polskiej wspólnocie emigracyjnej, cieszącej się wolnością tego kraju panował też duch dążenia do wolności Polski. Panował wielki patriotyzm, który właśnie sprawił, że gdy nadarzyła się okazja to, Polonia ruszyła do boju ze swą dwudziestotysięczną ochotniczą Błekitną Armią, która wpisała się złotymi zgłoskami w historię Polski i Polonii. Polonia ówczesna rozumiejąc wielką potrzebę materialna swych rodaków na ziemiach polskich pod zaborami organizowała wielką zbiórkę pieniędzy, wraz z osobistym opodatkowaniem się, aby ta pomoc była zapewniona. I ta kilkumilionowa pomoc, najczęściej dostarczana transportem morskim, stała się udokumentowanym faktem.
Właśnie w takim klimacie polskiego patriotyzmu i potrzeby niesienia pomocy, tam gdzie jest ona najbardziej potrzebna, były wychowywane kobiety, które uważamy za założycielki legionu.
Gdy w roku 1939 zaczęły się zbierać ciemne chmury wojny, trzy mlode kobiety w Chicago zaczęły myśleć nad tym, co one mogą zrobić, ażeby pomóc rodakom w Polsce zagrożonej wojną. W liście z dnia 5 sierpnia 1939 r. do p. Kotarbinskiej, redaktorki czasopisma ,,Rodzina Polska “ jest prośba o wskazówki, jak można się przygotować do możliwej pomocy w razie wojny.
Odpowiedzi na ten list nigdy nie było, bo Polska została zaatakowana przez Niemcy 1 września i tak, jak się obawiano wybuchła wojna, która przyniosła dewastację. 2 września w domu p. Heleny Piekło zebrało się kilka młodych kobiet, urodzonych w Chicago, ale jak wykazuje list z 5 sierpnia, bardzo związanych z krajem swoich ojców, POLSKĄ. Postanowiły działać, aby nieść pomoc ofiarom wojny na miarę swojej wizji i swoich możliwości.
Apelowano do młodych Polek w Chicago, aby włączyły się w nowo powstałą organizację pod nazwą Legion Młodych Polek (LMP) i w jej cel pomocy Polakom dotkniętym działaniami wojennymi. Odpowiedź była zdumiewająca. Chętnych kobiet były nie tylko dziesiątki, ale… nawet setki. Wkrótce powstały filie tej organizacji – główna działająca na północy miasta Chicago, w ówczesnym sercu Polonii, czyli w okolicy Trójkąta Polonijnego, a druga na południu – w okolicy znanej jako ,,Town of Lake” i trzecia jeszcze dalej na południu Chicago. Przewodniczyła im Kinga Dziubak, matka jednej z późniejszych prezesek legionu – Heleny Raczyńskiej.
Prezeską całości została wybrana Adelina Preyss, o której Lenard pisała w swoim liście do Kotarbinskiej. Zaczęto zbierać fundusze, najpierw na małych spotkaniach, jak np podczas Banco Party w znanej wtedy wśród Polonii polskiej restauracji Lenarda.
Po rzucenia hasła pomocy nowo powstała organizacja entuzjastycznych i chętnych do pomocy Polek już 8 października 1939 roku zorganizowała wielki koncert w chicagowskiej operze. Udział wzięły gwiazdy ówczesnego polskiego świata muzycznego w Chicago, które na Fundusz Ratunkowy Polonii bezinteresownie ofiarowały swój muzyczny talent. Byli to: Jerzy Czaplicki, baryton Opery Chicagowskiej, Michał Wiłkomirski, skrzypek wirtuoz oraz Tadeusz Kożuch, sławny pianista.
I tak to panie z legionu wpadły w wir zbierania funduszów poprzez koncerty w prestiżowych miejscach w Chicago, np. w Orchestra Hall oraz na wiecach przy polskich parafiach i innymi metodami. Zebrane fundusze na początku były przeznaczane na pomoc ludności cywilnej w Polsce i będącej na wojennej tułaczce w różnych krajach. Po uformowaniu się 2. Korpusu Generała Andersa mnóstwo paczek i funduszy wysyłano do polskich żołnierzy w obozach ćwiczebnych, a także w miarę możliwości na linie frontów i do obozów jenieckich.
W 80. rocznicę założenia Legionu Młodych Polek, pamiętamy o członkiniach legionu, które pomagały Polakom w wielkiej potrzebie i działały w Legionie, by nieść pomoc potrzebującym.
Obecne członkinie, to w niektórych przypadkach już drugie, trzecie lub nawet czwarte pokolenie polonijne, często niemówiące po polsku, ale rozumiejące ważność służby dla innych. Nowe pokolenie legionistek kontynuuje tę tradycję, zbierając fundusze na ważne cele, szczególnie poprzez doroczne Bale Amarantowe, również znane jako Bale Debiutantek, lub po angielsku – The White and Red Ball.
Tak jak 80 lat temu tak i teraz są ciągle ważne potrzeby. A wiec tak, jak 80 lat temu, tak i teraz apelujemy do pań o zainteresowanie się legionem i przyłączenie się do naszej misji pomagania poprzez zapisywanie się do naszej organizacji, zachęcanie znajomych młodych dziewcząt do udziału jako debiutantki w Balach Amarantowych i branie czynnego udziału w naszym obecnym życiu organizacyjnym.
Nasze 80-lecie będziemy świętować w tym roku w niedzielę 15 września o 11 rano brunchem na Uniwersytecie Loyoli, gdzie znajduje się nasze archiwum organizacyjne. Po informacje ws. tego swietowania proszę dzwonić pod numer telefonu: (630) 805 -4140 (można zostawić wiadomość po polsku lub angielsku). Więcej informacji nt. LMP znajduje się na stronie internetowej: www.lypw.org
Tekst: Lucie Buckie
Zdjęcia: arch. LMP
Na zdjęciu głównym: Członkinie Legionu Młodych Polek pozują przed zakupionym przez organizację ambulansem, 1940 rok
