Blizny przeszłości – dorosłe dzieci alkoholików

Historia Sary Sara postanowiła szukać profesjonalnej pomocy dopiero wówczas, gdy rozwiodła się z alkoholikiem. Martwiła się o możliwe konsekwencje, jakie przez rozwód poniesie jej 8-letnia córeczka. Winiła się za los, jaki zgotowała swojemu dziecku przez ostatnie lata kłótni, awantur, bicia i niekontrolowanego picia męża. Zastanawiała się dlaczego ona sama – dziecko alkoholika, która przeżyła podobne doświadczenia, dopuściła do tego, by teraz jej córka przechodziła przez to samo. Sara wychowywała się w domu, gdzie alkohol był na porządku dziennym. Ojciec wracał z pracy już po kilku głębszych i zawsze w nie najlepszym nastoju. Zaraz po obiedzie siadał na kanapie z nieodłączną butelką wódki. Matka była osobą pasywną i nigdy nie przeciwstawiła się mężowi. Sara już wcześnie w dzieciństwie nauczyła się radzić sobie sama, bo nigdy nie mogła liczyć na dorosłych. Poprzysięgła sobie, że nie będzie taka jak jej rodzice. Wcześnie zakochała się i pozostała nieczuła na widoczne już na samym początku znajomości oznaki nadmiernego przywiązania do alkoholu u swojego wybranka. Postąpiła tak, jak większość dorosłych dzieci alkoholików. Powieliła wzorzec rodziców. Zachowania męża wydawały się bliskie, bo były odzwierciedleniem dzieciństwa, co podświadomie przyciągnęło ją. Teraz, gdy zrozumiała swój błąd, postanowiła popracować nad sobą, by przerwać patologiczny wzorzec i pozwolić sobie na zdrowy związek w przyszłości. Dorosłe dziecko Większość dorosłych dzieci alkoholików chce zapomnieć o swojej przeszłości. Niektóre nigdy o niej nie mówią, tak jakby udawały, że jej nie było. Dla innych wspomnienia są tak bolesne, że nie mają odwagi ich przywołać. Niestety, cień przeszłości wisi nad nimi i nie pozwala przerwać zaklętego kręgu. Dopóki nie znajdą odwagi, nie zmierzą się z przeszłością. Proces ten wymaga czasu, wysiłku i również łez, ale jest nadzieja, że jakość życia poprawi się, gdy dorosłe dziecko alkoholika wyeliminuje tendencje, które kształtowały jego niezdrowe wybory. Oto kilka podstawowych cech i tendencji dorosłych dzieci alkoholika. • Potrzeba kontroli. Dorastając z rodzicem, który traci nad sobą kontrolę, gdy pije, wiedzie do potwornego lęku przed utratą kontroli. Dzieci uczą się wcześnie, że muszą same utrzymać kontrolę nad ich własnymi emocjami i uczynkami. Uczą się też niezdrowej potrzeby, że aby czuć się bezpiecznie, muszą kontrolować uczucia i zachowania innych. Nie robią tego ze złych intencji, po prostu lęk przed niezdolnością do kontrolowania sytuacji jest zbyt silny. Innym przykładem jest intymność. Intymność jest często postrzegana jako utrata kontroli. Dlatego też wiele dzieci alkoholików ma problemy z nawiązaniem intymnych relacji, ponieważ nie chcą utracić kontroli nad sobą i sytuacją. Podobnie jest z zabawą – dorosłe dziecko alkoholika odczuwa stres, gdy inni się bawią, bo musi za wszelką cenę wykazać się samokontrolą. • Ukrywanie uczuć. Dzieci alkoholików wcześnie uczą się, żeby nie wyrażać swoich uczuć, bo może to prowadzić do niebezpiecznych sytuacji lub do wyśmiania ze strony najbliższych. Mają więc niezdrową tendencję do ukrywania swoich uczuć i nieprzyznawania się do nich przed sobą samym. Dotyczy to nie tylko negatywnych emocji, jak smutek, żal, czy złość, ale także trudno im się zrelaksować na tyle, by czuć radość, uciechę, czy satysfakcję. • Unikanie konfliktu. Dorosłe dzieci alkoholika mogą mieć lęk przed autorytetem i nie przyswajają dobrze krytyki. Często mylnie interpretują asertywność. Ciągle szukają aprobaty, nawet za cenę utraty tożsamości. Mogą być zbyt wrażliwi na potrzeby innych, nie przyznając się do własnych potrzeb. Ich poczucie własnej wartości zależy od osądu i oceny otoczenia, więc mają tendencję do perfekcjonizmu, by ciągle pokazywać innym, że są wystarczająco dobrzy. Nad wyraz przeraża ich odrzucenie. Pozostają więc w niezdrowych dla siebie relacjach tylko po to, by nie stracić swojego misternie zbudowanego poczucia bezpieczeństwa. • Mentalność ofiary lub zbawcy. Często dorosłe dzieci alkoholików mogą same być pasywnymi lub agresywnymi ofiarami. Mogą przyciągać partnerów, przyjaciół czy współpracowników, którzy stosują przemoc emocjonalną czy fizyczną, albo wykazują podobne do uzależnionych rodziców zachowania. Zdarza się, że mylą uczucie miłości i współczucia. Podświadomie szukają partnerów, których chcą naprawić. Często czują się zbyt komfortowo żyjąc w chaosie, bo to coś, co znają od dzieciństwa. Dramat i chaos mogą im dawać zastrzyk adrenaliny, która imituje poczucie kontroli i władzy. Niestety, wiele dorosłych dzieci alkoholików może również uzależnić się od alkoholu. Wykazują bowiem wiele kompulsywnych zachowań, włączając kompulsywne jedzenie, sprzątanie, granie i pracoholizm. • Zdrowie psychiczne i fizyczne. Dorosłe dzieci alkoholików często cierpią na depresję spowodowaną akumulacją negatywnych emocji, ukrywanych i nieprzerobionych w dzieciństwie. Bo rodzina alkoholowa nie lubi emocji, zwłaszcza tych intensywnych i niekomfortowych. Są zwykle ponad miarę przeczuleni na jakiekolwiek zmiany w otoczeniu i interpretują je jako potencjalne katastrofy, więc diagnoza nerwic jest w ich przypadku bardzo częsta. Do tego dochodzą problemy ze zdrowiem fizycznym i silna tendencja do zapadania na choroby powodowane stresem, takie jak nadciśnienie, cukrzyca, problemy gastrologiczne i syndrom jelita drażliwego. Terapia dla dorosłych dzieci alkoholików Efektywna terapia dla dorosłych dzieci alkoholików nie polega na konfrontacji i winieniu rodziców. Jest skierowana na emocje, które długo były pogrzebane. Są one stopniowo uwalniane i omawiane. Uporządkowana jest złość, rozczarowanie, żal i miłość do rodziców, rodzeństwa i członków rodziny, którzy byli obok, ale nie widzieli lub nie chcieli widzieć rozgrywającej się tragedii. Wszechpotężne uczucie wstydu, który towarzyszy dzieciom alkoholików przez całe życie i jest odpowiedzialne za ich nadmierną potrzebę kontroli, poczucie samotności i niezdrowe relacje – są stopniowo redukowane. Ale ponad wszystko buduje się sieć wsparcia, bo dorosłe dziecko alkoholika musi wiedzieć, że nie jest samo ze sobą w swoich zmaganiach. Katarzyna Pilewicz LCPC, CADC psycholog i psychoterapeutka licencjowana w stanie Illinois. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Obecnie prowadzi badania doktoranckie w Walden University na temat wpływu psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Członek American Psychological Association i PSI CHI. W swojej praktyce opiera się na holistycznym poglądzie o wzajemnym wpływie umysłu, ciała i środowiska. W swojej klinice w Deerfield zajmuje się leczeniem młodzieży i dorosłych z problemami psychologicznymi pomagając w powrocie do wyższej jakości życia. Teraz także: 911 N. Plum Grove Road, suite C, Schaumburg, IL, 60173 Psychological Counseling Center prowadzi konsultacje i porady dla osób zmagających się z problemami natury psychologicznej. Pomożemy zredukować stres, lęki i depresję. Wskażemy właściwe rozwiązania. Ukierunkujemy cię na odnalezienie siebie i twojej drogi życiowej. Po konsultację dzwoń: (847) 907-1166. NOWA GRUPA: Psychological Counseling Center otwiera nową grupę dla rodziców POZYTYWNE RODZICIELSTWO. W komfortowej atmosferze, pełnej poufności i wzajemnego wsparcia omawiamy trudne sytuacje i problemy, by znaleźć proste rozwiązania. Zrozum zachowanie swojego dziecka! Działaj na jego korzyść! Program oparty jest na zasadach nauk Alfreda Adlera. Po informacje dzwoń: (847) 907-1166   fot.123RF Stock Photos