Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
piątek, 27 września 2024 02:25
Reklama KD Market

Kościół św. Ferdynanda w Chicago mszą za Ojczyznę słynący


Początek historii kościoła i parafii pod wezwaniem Świętego Ferdynanda sięga roku 1927. Parafia powstała z woli kardynała George’a Mundeleina w dzielnicy Cragin, w północno-zachodniej części Chicago, na parceli znajdującej się przy ulicy Marmora, pomiędzy ulicami Barry i Belmont.

Na początku zeszłego wieku ta część miasta charakteryzowała się nie tylko dynamicznym rozwojem, ale i antykatolickim nastawieniem sąsiedztwa. Dlatego tylko dzięki prawdziwej determinacji kolejnych proboszczów w misję tworzenia wspólnoty, projekt powiódł się i został doprowadzony do stanu obecnej świetności.

Ksiądz proboszcz Michael Joseph Heeney

12 czerwca 1927 roku kardynał Mundelein mianował księdza Michaela Josepha Heeneya proboszczem założycielem. Początki parafii były bardzo skromne. Trudności lokalowe w związku z trwającymi pracami renowacyjnymi budynku przy 3116 North Marmora, który miał w przyszłości służyć jako probostwo, spowodowały, że nowy proboszcz zamieszkał w domu Williama Ellswortha. Tam też po raz pierwszy sprawował mszę świętą dla nowych parafian. Natomiast pierwsze nabożeństwo dla wszystkich wiernych proboszcz Michael Joseph Heeney odprawił w niedzielę, 26 czerwca 1927 r. w wynajętej auli szkoły publicznej Mary Lyons. Uczestniczyło w nim zaledwie 95 osób.

Na przestrzeni dziesięciu lat od chwili powołania parafii dzięki staraniom proboszcza Heeneya i aktywnie współpracującej z nim grupy parafian zostały przeanalizowane, zaaprobowane i zrealizowane imponujące plany rozbudowy parafii, głównie dotyczące kościoła i szkoły.

Dużym sukcesem było ukończenie 20 listopada 1927 roku budowy tymczasowego kościoła, mogącego pomieścić 400 osób. W dniu Bożego Narodzenia po raz pierwszy wystąpił w nim kościelny chór pod dyrekcją Charles Fritz i Charlesa Starka.

Parafianie zadbali też o edukację. We wrześniu 1934 roku została otworzona siedmioklasowa przyparafialna szkoła podstawowa. Uczęszczało do niej 337 uczniów. W kolejnym roku szkolnym utworzono klasę ósmą, co powiększyło grono uczniów do 450 dzieci. W czerwcu 1936 r. uczniowie szkoły przy parafii Świętego Ferdynanda świętowali pierwszą w historii graduację. Szkołę prowadziły Siostry Miłosierdzia Najświętszej Maryi Panny z Dubuque, a pierwszą przełożoną była siostra Mary St. Anna B.V.M.

Kolejne miesiące przynosiły potrzebne i oczekiwane zmiany. Za zgodą kardynała George’a Mundelleina szkoła została powiększona o 12 sal lekcyjnych, bibliotekę, stołówkę i nowoczesną kuchnię.

Były to ostatnie dokonania założyciela parafii pod wezwaniem Świętego Ferdynanda. Po jego śmierci nowym proboszczem został mianowany ksiądz Matthew A. Canning, osoba niezwykle przedsiębiorcza i przewidująca.

Ksiądz proboszcz Matthew A. Canning

Za jego kadencji zostały zakupione liczne parcele, ukończone niezwykle imponujące inwestycje dotyczące między innymi konwentu i plebanii. W związku z napływem do sąsiedztwa dużej liczby rodzin katolickich niebagatelnego znaczenia nabrała w tym czasie konieczność zagospodarowania terenu na potrzeby dzieci oraz wybudowanie i ogrodzenie parkingu. Jednak najważniejszym z projektów, zrealizowanym za czasów proboszcza Canninga, było zakończenie budowy i poświęcenie 20 września 1959 roku nowego kościoła.

Ksiądz proboszcz David Cortesi

W latach 90. w okolicy kościoła Świętego Ferdynanda, przy ulicach Central i Belmont zaczęli osiedlać się Polacy. Pojawiła się nagląca potrzeba katechizacji, nauczania i duszpasterstwa w języku polskim. Prawdopodobnie w maju 1994 została odprawiona po raz pierwszy msza święta w języku polskim.

Po jednym z niedzielnych nabożeństw ukonstytuowała się Rada Parafialna Polskiej Społeczności. Jej przewodniczącym został Edward Cyran, a sekretarzem Zofia Kass, która jednocześnie należała do amerykańskiej Rady Parafialnej.

We wrześniu 1994 roku z inicjatywy polskiego wikariusza księdza Kazimierza Lei zorganizowano przy kościele naukę religii w języku polskim. Do pracy katechetycznej zaproszono Siostry Misjonarki, które początkowo dojeżdżały na zajęcia z Trójcowa.

W 1994 roku z Rzymu na dwumiesięczny pobyt w parafii Świętego Ferdynanda przyjechał ksiądz dr Jerzy Bieliecki, któremu ówczesny proboszcz David Cortesi powierzył zadanie zorganizowania duszpasterstwa dla Polaków. Ksiądz Jerzy Bieliecki musiał opuścić Chicago, aby dokończyć rozpoczęte studia w Rzymie. Powrócił tu w lipcu 1995 roku, a swoją misję na rzecz Polonii zakończył 31 stycznia 1996 roku. Między innymi z inicjatywy księdza we wrześniu 1995 roku założono Polską Katolicką Szkołę im. Świętego Ferdynanda.

Ksiądz proboszcz Jason (Zdzisław) Torba

1 lipca 2006 roku następcą orędownika sprawy polskiej księdza Davida Cortesi został ksiądz Zdzisław Torba. Został skierowany do pracy w Chicago przez arcybiskupa lubelskiego Józefa Życińskiego na zaproszenie ówczesnego arcybiskupa Chicago kardynała Francisa George’a. Głównym celem jego pracy jest pomoc i służba Polonii.

20 września 2009 roku proboszcz Torba wspólnie z parafianami celebrował 50. rocznicę jubileuszu poświęcenia kościoła. Tego dnia wspólnota parafialna złożyła świątyni w darze nowe organy piszczałkowe.

Współczesne oblicze parafii

Obecnie parafia pod wezwaniem Świętego Ferdynanda w Chicago składa się z kilku grup etnicznych. W każdą niedzielę odprawia się tu 9 mszy świętych w języku polskim i angielskim. Przy parafii aktywnie działają grupy parafialne: Koła Żywego Różańca, Klub Dobrego Pasterza, Stowarzyszenie Apostołów Miłosierdzia Bożego, Klub Podhalan, harcerze i Grupa Misyjna Przyjaciół Misjonarzy Ubogich.

W kościele są przechowywane relikwie: św. Jana Pawła II, św. Faustyny i błogosławionego Jerzego Popiełuszki.

Każdego 10. dnia miesiąca, w rocznicę katastrofy smoleńskiej, za pośrednictwem błogosławionego Jerzego Popiełuszki odprawiana jest msza w intencji ojczyzny. Gromadzą się na niej m.in. Polacy zrzeszeni w organizacjach patriotycznych.

Wnętrze świątyni

Wnętrze kościoła pod wezwaniem Świętego Ferdynanda dodaje splendoru każdej liturgii, urzeka subtelnością barw i harmonią formy. Nad ołtarzem głównym świątyni widoczne jest wezwanie skierowane do patrona: „Święty Ferdynandzie, módl się za nami”.

W kościele oprócz ołtarza głównego znajdują się cztery ołtarze boczne; dwa po obu stronach ołtarza głównego i dwa usytuowane przy frontowym wejściu do świątyni.

W nawie głównej po obu stronach centralnie umieszczonego krzyża na ołtarzu znajdują się figury świętych: z lewej – Najświętszego Serca Pana Jezusa, z prawej – Świętej Anny z Matką Bożą.

Obok nawy głównej znajdują się dwa ołtarze boczne: Miłosierdzia Bożego i Świętej Rodziny. Na pierwszym umieszczono obraz „Jezu, ufam Tobie”, do którego skierowane są wyrzeźbione ludzkie ręce, symbolizujące wołanie o miłosierdzie. Drugi ołtarz boczny ozdobiony figurami Matki Boskiej i Świętego Józefa z Dzieciątkiem periodycznie wykorzystywany jest do dekoracji roku liturgicznego.

W listopadzie w związku z obchodzonym Świętem Zmarłych przed ołtarzem są ustawiane symboliczne krzyże z nazwiskami parafian, którzy zmarli w ostatnim roku.

Przy wejściu głównym do kościoła po lewej stronie znajduje się ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej, po prawej Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.

Po obu stronach kościoła równolegle umieszczone są względem siebie witraże między innymi z wizerunkami świętych.

W ogrodzie od ulicy Mason znajdują się statua Świętego Ferdynanda oraz figury: Jezusa Dobrego Pasterza i Matki Boskiej z tablicą upamiętniającą parafian, którzy zginęli w Europie w czasie II wojny światowej.

Jola Plesiewicz

Zdjęcia: Dariusz Piłka


Podziel się
Oceń

ReklamaDazzling Dentistry Inc; Małgorzata Radziszewski
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama