Reklama

Niepłodność – wpływ na emocje i relacje w związku

Katarzyna Pilewicz
09/19/2024 09:21 AM

Dominika i Rafał poznali się na studiach i szybko stali się nierozłączni. Po kilku latach wspólnego życia, pełnego radości i wspólnych marzeń, podjęli decyzję o założeniu rodziny. Byli przekonani, że dziecko pojawi się naturalnie i szybko, ale rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Po wielu miesiącach prób, testach ciążowych z jedną kreską i wizytach u lekarzy, usłyszeli diagnozę: niepłodność.

Dominika zawsze marzyła o byciu matką, ale teraz każdy miesiąc przynosił nowe rozczarowanie. Czuła, jakby traciła coś, czego nigdy nie miała. Rafał, choć na zewnątrz zachowywał spokój, również cierpiał. Widząc ból żony, czuł się bezsilny, nie wiedząc, jak jej pomóc. Kilka tygodni od oficjalnej diagnozy, Dominika zaczęła odczuwać coraz większe poczucie winy. Zastanawiała się, czy to jej ciało jest odpowiedzialne za problemy, czy może powinna była wcześniej zająć się zdrowiem. Z kolei Rafał, choć nie wyrażał swoich emocji tak otwarcie, czuł presję. Chciał wspierać żonę, ale sam był zmęczony niekończącymi się badaniami, kolejnymi konsultacjami i pustymi nadziejami.

Z czasem ich rozmowy zaczęły krążyć tylko wokół jednego tematu – dziecka. Seks, który kiedyś był wyrazem ich miłości i bliskości, stał się obowiązkiem, zadaniem związanym z terminami owulacji i płodnością. Każdy miesiąc przynosił ten sam schemat: nadzieję, a potem rozczarowanie. W ich relacji zaczęły pojawiać się napięcia, kłótnie, a czasem milczenie. Dominika zaczęła unikać spotkań z przyjaciółkami, które były w ciąży lub miały małe dzieci, co potęgowało jej poczucie osamotnienia.

Pewnego dnia, po szczególnie trudnym tygodniu, Rafał postanowił szczerze porozmawiać z Dominiką. Usiadł z nią przy stole i powiedział: „Kochanie, cokolwiek się stanie, jesteśmy w tym razem. Nieważne, jak zakończy się ta historia, nie chcę stracić nas. Musimy zadbać o siebie, nie tylko o marzenia o dziecku”. Dominika, słysząc te słowa, poczuła, jak opadają jej emocjonalne mury. Zrozumiała, że niepłodność, choć bolesna, nie może zniszczyć ich relacji, jeśli tylko będą razem walczyć o siebie.

Od tamtego dnia zaczęli inaczej patrzeć na swoje starania, zdecydowali się na leczenie in vitro, choć dla dwojga była to trudna decyzja. Zapisali się na terapię, aby nauczyć się radzić sobie z emocjami i presją, jaką na nich wywierała niepłodność. Przestali koncentrować się wyłącznie na planach rodzicielskich i zaczęli spędzać czas na rzeczach, które sprawiały im radość – podróżach, spotkaniach z przyjaciółmi, rozwijaniu swoich pasji. Kilka miesięcy później, po wielu trudnościach, Dominika zaszła w ciążę. Było to spełnienie ich najgłębszych marzeń, ale co najważniejsze, zrozumieli, że największą wartością jest ich wzajemne wsparcie i miłość. Dziecko miało być kolejnym rozdziałem w ich wspólnej historii, ale to, co najważniejsze, znaleźli w sobie nawzajem – niezłomność, zrozumienie i siłę, która pozwoliła im przetrwać najtrudniejsze chwile.

Historia Dominiki i Rafała pokazuje, jak niepłodność może wpłynąć na emocje i relację, ale także, jak ważna jest otwarta komunikacja, wsparcie i wspólne podejście do problemu. Czasem największym wyzwaniem dla związku jest to, jak radzimy sobie z przeciwnościami, a nie same przeciwności.

Czym jest niepłodność?

Niepłodność, czyli trudności z zajściem w ciążę po roku regularnych prób, jest doświadczeniem, które dotyka coraz większej liczby par na całym świecie. Dla wielu młodych par marzenie o posiadaniu dziecka stanowi ważny element życiowych planów, a gdy pojawiają się problemy z poczęciem, sytuacja ta może wywołać ogromny stres, poczucie straty, a także wpłynąć na relacje partnerskie.

Emocjonalne skutki niepłodności

Niepłodność to nie tylko problem medyczny – to również zjawisko o wymiarze emocjonalnym. Dla wielu osób trudności z poczęciem dziecka są źródłem intensywnych uczuć, takich jak smutek, gniew, frustracja czy bezradność. Emocje te mogą nasilać się z czasem, szczególnie w obliczu powtarzających się nieudanych prób, długotrwałego leczenia czy presji otoczenia.

Smutek i żałoba – niepowodzenia związane z próbami poczęcia często wywołują poczucie straty. Pary mogą odczuwać żałobę związaną z utratą wyobrażenia o przyszłym rodzicielstwie i związanych z nim marzeń. Kobiety, które przeszły przez poronienia przeżywają traumatyczny ból emocjonalny.

Poczucie winy – często jedna lub obie strony związku mogą odczuwać winę za problemy z poczęciem. Może pojawić się przekonanie, że nie są wystarczająco „sprawni” lub że ich organizm ich zawodzi. To poczucie winy może negatywnie wpływać na poczucie własnej wartości i prowadzić do jeszcze większego stresu.

Stres i lęk – niepłodność jest często związana z intensywnym stresem. Każda kolejna próba może przynosić ogromne napięcie, obawy i lęk przed przyszłością. Nieustanne wizyty u lekarzy, badania i leczenie mogą również nasilać uczucie niepokoju.

Depresja – długotrwałe zmagania z niepłodnością mogą prowadzić do depresji. Izolacja emocjonalna, poczucie straty i ciągły stres mogą sprawić, że pary zaczną tracić nadzieję na spełnienie swoich marzeń o rodzicielstwie.

Wpływ niepłodności na relacje w związku

Niepłodność może mieć istotny wpływ na relacje partnerskie. Z jednej strony trudności z zajściem w ciążę mogą umacniać związek, kiedy partnerzy wspólnie stawiają czoła problemom, dzieląc się swoimi emocjami i wspierając się wzajemnie. Z drugiej strony, może to być także źródłem konfliktów, frustracji i napięć. W obliczu stresu i bólu emocjonalnego, niektóre pary mogą zamykać się na siebie, co prowadzi do problemów w komunikacji. Partnerzy mogą nie być w stanie wyrażać swoich uczuć lub obaw, co potęguje izolację emocjonalną. Każdy z partnerów inaczej przeżywa trudności. Jeden może być bardziej optymistyczny i skupiać się na leczeniu, podczas gdy drugi pogrąża się w rozpaczy. Takie różnice mogą prowadzić do napięć, jeśli nie zostaną otwarcie omówione. Problemy z zajściem w ciążę mają również wpływ na życie seksualne. Seks staje się bardziej zadaniowy – związany z cyklem owulacyjnym, a nie intymnością i przyjemnością. To może prowadzić do spadku zainteresowania bliskością, a nawet do frustracji i problemów z poczuciem atrakcyjności.

Jak radzić sobie z emocjami i utrzymać relację?

Chociaż niepłodność jest trudnym doświadczeniem, wiele par znajduje sposoby na przejście przez ten kryzys i wzmocnienie swojego związku. Kluczem do utrzymania zdrowej relacji w obliczu niepłodności jest regularna, szczera rozmowa. Partnerzy powinni dzielić się swoimi uczuciami, obawami i potrzebami, aby uniknąć izolacji emocjonalnej. Ważne jest, aby oboje okazywali sobie wzajemne wsparcie i zrozumienie. W trudnych momentach warto przypomnieć sobie, że są w tym razem i że wspólnie mogą stawić czoła wyzwaniom. Warto jest dbać o bliskość w związku, niezależnie od trudności związanych z niepłodnością. Czas spędzony wspólnie, wyrażanie czułości i bliskości poza próbami poczęcia, mogą pomóc utrzymać więź. A gdy jest naprawdę ciężko, terapia dla par, psychoterapia indywidualna lub grupy wsparcia dla osób zmagających się z niepłodnością mogą być niezwykle pomocne. Wsparcie zewnętrzne daje możliwość rozładowania emocji i uzyskania perspektywy.

Niepłodność jest jednym z najtrudniejszych wyzwań, z jakimi może zmierzyć się para. Zrozumienie emocji towarzyszących temu doświadczeniu oraz dbanie o komunikację i relację może pomóc przetrwać trudne chwile i wyjść z nich silniejszym. Wsparcie psychiczne, zarówno wzajemne, jak i zewnętrzne, jest kluczowe w procesie radzenia sobie z emocjonalnymi skutkami niepłodności.

Dr Katarzyna Pilewicz, LCPC, CADC

doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w trzech lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia.