Redakcja
50 lat temu, 31 sierpnia 1955 roku w Brnie podczas lekkoatletycznego meczu Czechosłowacja - Polska Jerzy Chromik ustanowił rekord świata w biegu na 3000 m z przeszkodami wynikiem 8.41,2. To był pierwszy po wojnie rekord świata polskiego lekkoatlety.
Potem jeszcze dwa razy Jerzy Chromik poprawiał rekord: na 8.40,2 (w Budapeszcie 11 września 1955 roku podczas meczu Węgry - Polska), a następnie - po rekordowych osiągnięciach Siemiona Rżyszczyna (ZSRR) i Sandora Rozsnoyia (Węgry) - na 8.32,0 podczas pamiętnego meczu Polska - USA, 2 sierpnia 1958 roku w Warszawie.
Twórca polskiego wunderteamu Jan Mulak poznał Jerzego Chromika w 1951 roku w Katowicach. Pojechał na śląsk, by zobaczyć rewelację sezonu 1950 na długich dystansach, bowiem Chromik nie chciał stawić się do Warszawy na obóz, żeby nie przerywać nauki. Trener Mulak był pod wrażeniem. "Chromik to wielki talent, o fantastycznie sprawnych stawach skokowych. Stąd jego lotny, pełen wdzięku styl biegu" - mówił po latach Mulak.
Wcześniej Jerzy Chromik, wówczas uczeń Liceum Mechanicznego w Zabrzu, trenował piłkę nożną razem ze swym przyjacielem, piłkarzem Polonii Bytom Kazimierzem Trampiszem. Biegał niezmordowanie, choć dość nieproduktywnie, po boisku. Na pozór nie miał warunków fizycznych na sportowca. Już jako reprezentant Polski w biegach długich ważył tylko 53 kg, przy wzroście 172 cm.
Do lekkoatletyki dał się namówić po sukcesach w Biegach Narodowych (na 1000 m). W 1950 roku rozpoczął trening lekkoatletyczny, a już w następnym roku wystartował w I Spartakiadzie na stadionie Legii w Warszawie. W roku olimpijskim (1952) Chromik zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Polski na dystansie 3000 m z przeszkodami. W następnym sezonie tytuł mistrza Polski "na przeszkodach" przejął od niego wielki konkurent, Zdzisław Krzyszkowiak (mistrz olimpijski na tym dystansie z 1960 r.). W 1954 r. Chromik jeszcze wyraźnie górował nad swym kolegą. W latach 1954, 55, 56 - 14 razy poprawiał rekordy Polski na długich dystansach (od 1500 do 5000 m i na 3 000 z przeszkodami).
Najlepszym sezonem w jego karierze był 1955, kiedy poprawił kilka rekordów Polski, w tym wynikiem poniżej 14 minut na 5 000 m oraz wygrał z Sandorem Iharosem (Węgry) na 5000 m podczas warszawskiego Festiwalu Młodzieży i Studentów. Kulminacją roku był rekord świata z Brna, w czwartym roku treningów długodystansowych. Jeszcze podczas ME 1958 r. w Sztokholmie, tak obfitujących w sukcesy Polaków (8 złotych medali), Jerzy Chromik potrafił odeprzeć ataki koalicji radzieckich biegaczy i jako pierwszy ukończył bieg przeszkodowy.
Był dwukrotnym olimpijczykiem. W 1956 roku startował nieudanie w biegu na 5000 m, a w Rzymie (1960) był siodmy w eliminacjach na 3000 m z przeszkodami. Trzy razy uczestniczył w ME (1954, 1958, 1962). Zmarł nagle, 20 października 1987 roku w Katowicach, w wieku 56 lat.
