Imigracja

Zapowiedź twardej polityki imigracyjnej przez prezydenta-elekta Donalda Trumpa i jego ludzi budzi u wielu uzasadnione obawy. Obrońcy praw imigrantów w USA wyrażają zaniepokojenie nominacjami na stanowiska w nowej administracji.  Pojawienie się nazwisk Stephena Millera i Toma Homana wskazuje, że po 20 stycznia 2025 roku polityka imigracyjna zmieni kurs o co najmniej 180 stopni.

Podczas kampanii wyborczej Donald Trump zapowiadał gruntowną zmianę polityki imigracyjnej, zapowiadając eskalację i tak stanowczych środków zastosowanych podczas pierwszej kadencji, w tym militaryzację granicy i nadzorowanie największej operacji deportacyjnej w historii Ameryki. Sprzyjać mu będzie także Kongres, w którym Republikanie zdobyli większość w Senacie i przypuszczalnie w Izbie. Obawy wielu migrantów stały się rzeczywistością, gdy Trump wygrał wybory prezydenckie. „Zapieczętujemy granice Ameryki” – zapowiedział prezydent-elekt już podczas pierwszego po głosowaniu spotkania z wyborcami w Palm Beach. Podkreślił jednocześnie, że wyrzuceni migranci będą mogli wrócić do USA tylko legalnie. Jakie konkretnie kroki może podjąć nowa administracja?

Ostatnia kampania wyborcza uprzedmiotowiła imigrantów. Podczas wieców wyborczych dowiadywaliśmy się, że są to bezwzględni zabójcy „genetycznie predysponowani do popełniania przestępstw”, pensjonariusze zakładów dla obłąkanych, przemytnicy narkotyków, a przede wszystkim – ludzie niezdolni do asymilacji w społeczeństwie demokratycznym.

Wśród różnych narracji obecnej kampanii wyborczej dotyczących imigracji Amerykanie nie kupili jednego mitu – że nieudokumentowani imigranci i imigranci w ogóle zabierają im pracę. W sumie trudno się dziwić. Mało kto jest w stanie wyobrazić sobie, że obywatele i osoby z legalnym pobytem masowo wyruszą zbierać plony u farmerów, zasilą place budowy albo zaczną sprzątać rezydencje i wywozić śmieci.

Amerykańskie służby ds. ceł i ochrony granic poczynając od 5 czerwca odnotowały 55 proc. spadek liczby nielegalnych przekroczeń południowo-zachodniej granicy. Przypisuje się to rozporządzeniu wykonawczemu prezydenta Joe Bidena poważnie ograniczającemu przyznawanie azylu.

Dlaczego niektóre państwa się bogacą, a inne nie? Na to pytanie próbowali odpowiedzieć trzej ekonomiści, którym Królewska Szwedzka Akademia Nauk postanowiła w tym roku przyznać Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii, doceniając „badania nad tym, jak powstają instytucje i jak wpływają na dobrobyt”. I chyba nie przypadkiem wszyscy trzej laureaci są imigrantami związanymi z amerykańskimi uczelniami. Znaleźć tu można także chicagowskie akcenty. Szkoda, że o talentach naukowych i noblistach nie mówi się podczas ogólnkrajowej debaty na temat imigracji.

Powiedzieć, że imigracja znów stała się jednym z głównych tematów kampanii prezydenckiej, to nic nie powiedzieć.  Ta kwestia budzi ogromne emocje i – niestety – jest także polem manipulacji, czy wręcz rozpowszechniania kłamstw, które próbują weryfikować fact-checkerzy.

„W ciągu trzech i pół roku do naszego kraju przybyło 13 tysięcy skazanych morderców” – utrzymuje Donald Trump. To zdanie odnoszące się do imigrantów, wypowiedziane podczas jednego z wieców wyborców zdaje się potwierdzać słynne powiedzenia Marka Twaina, że na świecie są trzy rodzaje kłamstw – zwykłe kłamstwa, bezczelne kłamstwa i statystyki.

Trudno mówić o solidarności między imigrantami. Z badań wynika, że rosnąca liczba osób urodzonych za granicą, a mieszkających w USA od dłuższego czasu postrzega migrację z Ameryki Łacińskiej jako szkodzącą ich dobrostanowi. Taki pogląd często pojawia się także w polonijnych mediach i na polskich forach dyskusyjnych, zwłaszcza wśród zwolenników prawicy. Często dają temu wyraz osoby, które wjechały do Stanów dwie lub trzy dekady temu i legalizowały pobyt w USA po wygaśnięciu wiz turystycznych. Tam samo, jak obecni imigranci, zaczynali od zera i szukali w Stanach lepszego życia. Jak widać pamięć ludzka bywa krótka.