Polonia chicagowska obchodziła 41. rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych.
29 sierpnia w kościele pw. Świętej Trójcy przy 1112 N. Noble w Chicago odbyły się polonijne uroczystości 41. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych i założenia Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Obchody zorganizowane zostały przez Koło „Solidarność” w Chicago. Mszę św. za Ojczyznę odprawił ks. Andrzej Totzke w asyście ekonoma księży chrystusowców, ks. Bogdana Molendy.
Witając uczestników rocznicowych obchodów, prezes chicagowskiego Koła NSZZ „Solidarność” Bogdan Strumiński przypomniał wydarzenia sprzed 41 lat i mówił o potrzebie kultywowania pamięci o tamtych wydarzeniach, które otworzyły drogę do wolności polskiemu narodowi.
– 41 lat temu polscy robotnicy powiedzieli dość. Powiedzieli: chcemy godnie żyć, godnie pracować, godnie być wynagradzani, nie chcemy walki polsko-polskiej. Na przełomie lipca i sierpnia 1980 roku przelała się przez cały kraj fala strajków. Reżym komunistyczny, widząc, że usuwa mu się grunt pod nogami postanowił usiąść do rozmów z przedstawicielami robotników z największych zakładów, jakie wtedy w Polsce istniały. Owocem tych rozmów było podpisanie umów pomiędzy robotnikami a reżimem komunistycznym. Robotnicy przedstawili 21 postulatów, domagając się przywrócenia do pracy wyrzuconych stoczniowców, godnego wynagrodzenia, wolności słowa, utworzenia niezależnych związków zawodowych i wielu innych swobód. Była to iskra nadziei. Wszyscy żeśmy uwierzyli w to, że wreszcie będziemy traktowani poważnie, że będziemy gospodarzami w swoim kraju. Tak się jednak nie stało. Ta nadzieja 15 miesięcy później została w bestialski sposób zabrana. Został wprowadzony stan wojenny. Junta Jaruzelskiego wypowiedziała wojnę własnemu narodowi. Część ludzi została unicestwiona, internowana, część została skazana na banicję i wyjechała z Polski z biletem w jedną stronę. Ci, którzy zostali, żyli w zastraszeniu i robili, co mogli, aby te ideały nie zostały zaprzepaszczone. Ta walka o godność człowieka, o godność pracy, o godne wynagrodzenia trwa nadal – powiedział prezes Strumiński, wskazując na wprowadzenie już w wolnej Polsce umów „śmieciowych”, które nie gwarantowały pełni praw pracowniczych. Postulował podjęcie starań o zachowanie prawdy o tamtych wydarzeniach dla dobra przyszłych pokoleń.
Na aspekt prawdziwego przekazu o sierpniowych strajkach, działalności NSZZ „Solidarność” i między innymi znaczenia samego słowa solidarność w swoim kazaniu wskazywał ks. Bogdan Molenda. – Kto troszeczkę starszy, to pamięta ten czas. Pamięta, ile emocji, ile nadziei w naszych sercach budziło wtedy słowo „solidarność”. To było słowo, które przywracało naszą godność, które otwierało nasze serca na potrzeby drugich, bo solidarność to jeden i drugi razem. To było słowo, które smakowało wolnością. To było święte słowo.
W nabożeństwie uczestniczyli przedstawiciele organizacji polonijnych, w tym prezes Związku Podhalan w Ameryce Północnej Józef Cikowski i prezes Związku Klubów Polskich Jan Kopeć. Udział brały poczty sztandarowe Stowarzyszenia Przyjaciół Ułanów Polskich im. Tadeusza Kościuszki, Związku Klubów Polskich oraz kilku kół góralskich. Obecny był wicekonsul Piotr Semeniuk z żoną Leonardą, dla których było to ostatnie spotkanie z Polonią przed poniedziałkowym powrotem do kraju. W związku z tym otrzymali oni podziękowania i wyrazy uznania, które w imieniu parafii przekazali Robert Wasilewski i Elżbieta Majchrowska, wręczając ikonę przedstawiającą Trójcę Świętą. Podziękowania napłynęły od miejscowej szkoły sobotniej oraz Zjednoczenia Polskiego Rzymsko-Katolickiego, które przekazały dyr. Maria Baran i sekretarz ZPRK Agnieszka Bastrzyk. Koordynatorzy działającego przy Zrzeszeniu Nauczycieli Polskich Przystanku Historia IPN w Wietrznym Mieście – Helena Sołtys, Bernadetta Manturo i Marek Adamczyk – wręczyli państwu Semeniukom replikę szabli amerykańskiej z okresu wojny secesyjnej wraz z podziękowaniami za współpracę, a sekretarz korespondencyjny Zrzeszenia Alicja Nawara i dyrektor miejscowej szkoły Maria Baran przekazały album ze zdjęciami obrazującymi czteroletni okres współpracy wicekonsula ze szkołami polonijnymi. Na koniec ceremonii Dyrektor Polskiej Misji Duszpasterskiej, ks. Andrzej Totzke wręczył grupie miejscowej młodzieży zaangażowanej w działalność Misji stypendia im. Harego Pyzika.
Tekst i zdjęcia: Andrzej Baraniak/NEWSRP