W przeddzień setnej rocznicy zatonięcia ekskluzywnego liniowca na uniwersytecie w Teksasie pojawiła się najnowsza teoria związana z przyczyną, która doprowadziła do jego katastrofy. Odpowiedzialny był za nią Księżyc…
Według teorii dr Donalda Olsona wypadek z 15 kwietnia 1912 roku miał związek ze zjawiskiem astronomicznym z 4 stycznia tego samego roku, kiedy Słońce, Ziemia i Księżyc znajdowały się w jednej linii, a Księżyc znajdował się w najbliższym naszej planecie ułożeniu, co zdarza się raz na 1400 lat. To sprawiło, że wiosenny przypływ był bardzo wysoki. Był on więc odpowiedzialny za niespotykaną ilość gór lodowych na trasie, którą płynął Titanic. Według naukowca z Teksasu pochodziły one z lodowca z Grenlandii rozerwanego wysokim przypływem w styczniu.
Teoria opracowana przez zespół kierowany przez Olsona tłumaczyłaby dlaczego doświadczony kapitan Edward Smith mimo ostrzeżeń nadawanych przez telegraf, że na szlaku żeglownym było tego dnia dużo gór lodowych i powinien zredukować prędkość liniowca, zlekceważył ostrzeżenia. Na tej trasie bowiem nigdy nie było takich gór, które zagrażałyby takiemu statkowi jak Titanic, największy i najbardziej luksusowy statek pasażerski na świecie.
Dane o ofiarach są niejednoznaczne – w zależności od źródeł. Spośród 2208-2228 pasażerów i załogi Titanica zginęło 1517 osób. Przeżyło katastrofę tylko około 730. W katastrofie zginęli m.in. kapitan Smith, starszy oficer Wilde i pełniący wachtę w chwili katastrofy pierwszy oficer Murdoch. Zginęli wszyscy mechanicy, starszy radiotelegrafista Philips, który zmarł z zimna na przewróconej łodzi ratunkowej – cała orkiestra kierowana przez Wallace Hartleya i łącznie niemal 80 proc. załogi.
mb
