Kinga Modjeska, dyrektor teatru Scena Polonia oraz Studia Teatralnego Modjeska po raz kolejny zachwyciła chicagowską publiczność. Sięgając po klasykę literatury światowej, jedną z najbardziej cenionych powieści dla dzieci ,,Pinokio” Carla Collodiego, przypomniała o jego ponadczasowości.
Piszący dla dzieci i o dzieciach Carlo Collodi z pewnością nigdy nie przypuszczał, że tworząc historię drewnianego pajacyka, będzie znany na całym świecie, a kolejne pokolenia filmowców i reżyserów teatralnych tak chętnie sięgną po dzieło, które bawi, jednocześnie edukując.
W niedzielę, 20 maja na deskach Vittum Theater w Chicago mogliśmy się zachwycić aż dwukrotnie. Bajkowy musical ,,Pinokio” zagrany o godz. 2 i 5 po południu, przez dwie różne, lecz jakże wyśmienite obsady dorosłych i dzieci – przyciągnął tłumy. W wypełnionym po brzegi teatrze, zniecierpliwiona widownia wypatrywała swojego ulubionego drewnianego pajacyka Pinokia. Kinga Modjeska, scenarzystka, reżyserka, a także odtwórczyni głównej roli stworzyła bardzo dynamiczne, barwne, ale nie pozbawione głębokiej refleksji przedstawienie.
Spośród wielu przygód Pinokia mogliśmy podziwiać te kluczowe, m. in. ,,zakup elementarza”, ,,marionetki w teatrze”, ,,krainę zabawek”, ,,brzuch rekina”, a także ucieczki i pogonie za niegrzecznym urwisem. Towarzyszące dorosłym aktorom dzieci i młodzież ze Studia Teatralnego Modjeska, dały popis ogromnego zaangażowania i spontaniczności. Rzesze biedronek, świerszczy, elfików, nietoperzy, kwiatków, pszczółek, to ta najbardziej wdzięczna część produkcji przedstawienia ,,Pinokio”.
Dzieci bawiły nas w piosenkach, barwnych układach tanecznych, rolach indywidualnych, a także w scenach zbiorowych.
Na niewątpliwy sukces przedstawienia złożyło się wiele elementów tworzących niezwykle spójną całość – świetnie przygotowany był zespół, wzruszający Dżepetto (Bartosz Kasza), wiernie towarzysząca pajacykowi we wszystkich jego przygodach dobrotliwa, błękitnowłosa Wróżka (Julitta Mroczkowska), zabawni Kot i Lis (Sylwia Kawa, Anna Dolecki), plastyczna scenografia autorstwa Małgorzaty Gul Smutek, Steve’a Olivieriego i Joanny Kapuścieńskiej, bajecznie kolorowe kostiumy Neveny Todorovic, Joanny Kapuścieńskiej i Anny Gardulskiej, makijaże Marioli Urbanek i Małgorzaty Kwaśniewicz, barwne światła, o które zadbał David Goodman-Edberg oraz ilustrująca całość, niezwykle sugestywna muzyka Marka Wilczyńskiego. Reżyser sięgnęła również po najbardziej znane piosenki Jacka Cygana m.in. ,,Przyjaciel wie”, ,,Na raz na dwa”, i ,,Za mały”, które doskonale wpisały się w całość scenariusza. Spektakl polecam każdemu, niezależnie od wieku. Prosty w odbiorze, bez zbędnych udziwnień i poważnego moralizatorstwa, a zarazem przyjemny dla oka i ucha, był dostosowany zarówno dla maluchów, jak i starszego widza.
Pozostaje już tylko do omówienia wiążąca całość, niezwykle trudna rola Pinokia, i mamy przepis na musicalowy sukces. Od pierwszej minuty Kinga Modjeska dała popis kunsztu aktorskiego, wokalnego i tanecznego. Jej urwis Pinokio jest figlarny, naiwny, niegrzeczny, żywiołowy, młodzieńczy, wzruszający, zarówno w mimice, jak i sposobie poruszania się. Gdy jej Pinokio niezdarnie uczy się chodzić, aktorka wprost zachwyca dopracowanym marionetkowym ruchem. To kreacja wybitna i perfekcyjna w każdym wymiarze.
Chicagowski ,,Pinokio” na długo pozostanie w sercach widzów. Warto pamiętać i przekazywać tę niebanalną historię małego, drewnianego, niesfornego pajacyka, który mimo kapryśnego charakteru miał szlachetne serce. Być może będzie to zachęta do zapoznania się z książką lub jej uzupełnienie.
Dziękuję w imieniu widzów, ale i własnym Kindze oraz teatrowi Scena Polonia i Studiu Teatralnemu Modjeska za ich kolejna bajkową produkcję, trud, pracę, a także ogromne serce w edukowaniu poprzez teatr kolejnych pokoleń. Co więcej, powtórzę za Modjeską: niech żyje teatr!
Kurtyna! Brawa!
Teatr Scena Polonia i Studio Teatralne Modjeska
,,Pinokio”, scenariusz i reżyseria: Kinga Modjeska
Tekst i zdjęcia: Ewelina Chwałek
