Ciekawe, czy mistrz Fryderyk tworząc swoje dzieła, zdawał sobie sprawę z tego, że będą one poruszały serca pokoleń? Jeśli tak, to osiągnął swój cel! Jeśli zaś nie – osiągnął cel niezamierzony i tym większa mu chwała za to!
A my, członkowie naszej szkoły – jacy szczęśliwi jesteśmy, że przed czterdziestu laty jej założycielka, pani Zofia Barczyk właśnie Fryderyka Chopina obrała za jej patrona! Bylibyśmy ubożsi o tak wspaniałe doznania, jakie były naszym udziałem w sobotę 23 lutego! Po raz trzeci pani Grażyna Auguścik i jej goście zaszczycili nas swoją obecnością w ramach dorocznego, wspaniałego festiwalu pod tytułem „Chopin in the City”.
Uroczystość rozpoczęła się od powitania artystów i zaproszonych gości. Pani dyrektor Ewa Górski w niezwykle ciepły sposób zachęciła młodzież do słuchania muzyki „Frycka z Żelazowej Woli, co fortepianem świat zawojował” – tej muzyki rozpoznawalnej na całym świecie, ponadczasowej… Tym razem gośćmi pani Auguścik byli: Michał Korzistka grający na fortepianie, Marcin Chałat na skrzypcach oraz Jarosław Bester na akordeonie! Tak! Tak! Nie mylicie się wcale! Muzyka inspirowana Chopinem na akordeonie! Wspaniałe przeżycie!
Słuchając, zdawało się nam, iż w takt muzyki kołyszą się łany zbóż dojrzałych; rumiany, chabry i czerwone maki jeszcze wyrazistszą barwę mają, mocniej pachną bzy, a ponad nimi rozlega się szum skrzydeł bocianich…bo to wszystko to Polska! Ta, którą tak ukochał Chopin i z tęsknoty za Nią i dla Niej tworzył!
Słusznie powiedział Borys Pokrowski: „Jeżeli chciałbym komuś pokazać, czym jest Polska – zagrałbym mu mazurki Chopina”, a Schumann mówił o naszym Fryderyku: „Panowie, czapki z głów – oto geniusz”, a o jego dziełach: „Dzieła Chopina to ukryte wśród kwiatów armaty”. Sama „sprawczyni” owej uczty dla serc i dusz, Grażyna Auguścik powiedziała, że: „…wszystko przemija, a muzyka pozostaje! Jest ona najlepszym środkiem na relaks i zdrową duszę!”. I tu jej słuszność przyznać muszę!
Gromkimi brawami pożegnani artyści udali się wzruszać kolejne serca…my zaś pozostaliśmy z muzyką Chopina, oczekując kolejnego spotkania za rok! Na zakończenie prezes Tomasz Dubowski pięknie powiedział: „Muzyka jest taka jak my – każdy inny i piękny na swój sposób, ale nie wolno pozostawać wobec niej obojętnym!” Oprawę temu wspaniałemu spotkaniu nadały dekoracje przygotowane przez naszą koleżankę Jolantę Sokołowską. A wszystko to, co widziała i słyszała skrzętnie spisała i Wam przekazała:
Urszula Roberts
Nauczycielka
Szkoły im. Fryderyka Chopina
w Palatine i Buffalo Grove
Zdjęcia: Zbigniew Jaremkiewicz/Victor Studio
