REKLAMA

REKLAMA

0,00 USD

Brak produktów w koszyku.

Ogłoszenia(773) 763-3343

Strona głównaPolonia100 emigracyjnych historii już online!

100 emigracyjnych historii już online!

-

www.archiwumemigranta.pl

Start www.archiwumemigranta.pl
Pier
wszy portal z emigracyjnymi historiami Polek i Polaków


REKLAMA

Ruszyła strona  www.archiwumemigranta.pl, na której można obejrzeć, wysłuchać bądź przeczytać emigracyjne historie Polek i Polaków. Muzeum Emigracji w Gdyni udostępniło pierwszych sto historii ze swojego archiwum. O swojej emigracji opowiada m.in. Agnieszka Holland, Mariusz Czerkawski, Czesław Mozil czy Zbigniew Boniek. Teraz archiwum działa globalnie i każdy kto chciałby opowiedzieć o doświadczeniu swoim bądź swoich bliskich, może to zrobić online.

Strona pozwala szukać historii według klucza kraju, nazwiska, tematu bądź dekady.  Historiom towarzyszą biogramy, portrety a nierzadko także fotografie z domowych archiwów bądź  inne pamiątki. Najstarsza historia sięga 1908 roku i jest nią bogato ilustrowana, porywająca historia rodu Petrylów. Przeżycia z pracy w kopalni w Chicago Jana Petryli z 1908 roku, jak i historię rozproszonej dziś po świecie rodziny poznajemy z perspektywy jego prawnuczki. Barbara Jędrys podjęła się próby rozrysowania drzewa genealogicznego i zadbania o rodzinne relacje pomimo setek kilometrów dzielących krewnych. Pani Barbara powierzyła Muzeum swoje wspomnienia na długo przed otwarciem placówki w maju zeszłego roku.

Muzeum szuka i dokumentuje emigracyjne relacje w projekcie pod nazwą Archiwum Emigranta. Budują go wywiady audio, filmy, jak i spisane historie Polaków z całego świata. W archiwum są już relacje z 28 krajów, najliczniej reprezentowane są Stany Zjednoczone i Anglia, ale nie brakuje też tak egzotycznych kierunków jak Liberia, Tajlandia czy Arabia Saudyjska.

Historię Polski jest dla nas historią wszystkich Polaków – zarówno tych żyjących w kraju, jak i poza jego granicami. Chcemy, aby ten wielogłos emigrantów, reemigrantów i imigrantów inspirował do dyskusji i debaty społecznej na temat dawnej i współczesnej emigracji.– komentuje start projektu, Karolina Grabowicz-Matyjas, dyrektor placówki.

Nie ma dwóch takich samych emigracyjnych historii. W Archiwum Emigranta znajdziemy szczęśliwe historie sukcesów „naszych” za granicą, jak i przymusowe wyjazdy związane z wojną, Marcem ’68, czy emigracją solidarnościową.  Wyjątkowo poruszająca jest opowieść „dzieci maharadży”, Jerzego Tomaszka i jego siostry Iwony Świętochowskiej, których siedmioletnia wędrówka prowadziła od Iranu, przez osiedle dla polskich sierot maharadży Jam Saheb Digvijaysinhji w Balachadi, po obozy dla uchodźców w Afryce. Do Polski powrócili szczęśliwie w trójkę, razem w z mamą w 1947 roku osiedlając się na stałe w Bytomiu. W portalu  obejrzeć można również m.in. wywiady z uciekinierami z PRL. Konstanty Bilewicz opowiada o swojej sensacyjnej ucieczce na pokładzie Stefana Batorego, kiedy to z narażeniem życia podszywał się za członka załogi by przedostać się do Kopenhagi. Emigrował w 1973 – „niewłaściwe pochodzenie” i udział w wydarzeniach grudniowych, stały się przyczyną prześladowań ze strony władzy PRL, które skłoniły go do emigracji.

Gros emigracyjnych historii to jednak współczesne doświadczenia Polek i Polaków. Dowiadujemy się z nich dlaczego wyjechali, jak żyje im się na emigracji, co w nich zmieniła, jakie mają trudności, z czego są dumni. Opowiadają o swoich marzeniach, czasem iluzjach, tęsknotach i oczekiwaniach.  Archiwum Emigranta to dzieło otwarte, które Muzeum buduje razem z Polakami i Polkami z całego świata. Każdy może dodać swoją część tej wielkiej opowieści.

Kluczową częścią projektu jest archiwum historii mówionej. Muzeum prowadzi działania badawczo-dokumentacyjne w różnych regionach świata. W 2015 roku swój finał miał polsko-amerykański projekt „Oblicza Polonii: Mieszkańcy Hamtramck” odkrywający historię wyjątkowej polskiej enklawy spod Detroit.  Niegdyś 9 na 10 mieszkańców miasta było Polakami. Dziś na ulicach słyszy się 26 języków, a społeczność budują migranci z Polski, Bangladeszu, Jemenu, Bośni czy Ukrainy. Wywiady i zdjęcia Polaków z Hamtramck budują jedną z kolekcji tematycznych na stronie archiwumemigranta.pl.

Aktywnie poszukujemy ważnych tematów emigracyjnych, ciekawych bohaterów czy środowisk, które warto zbadać i udokumentować. Nasza działalność badawcza jest też sprzężona z projektami kulturalno-edukacyjnymi, które szeroko interpretują historie emigrantów. Dzięki temu możemy tłumaczyć historię jak i współczesne, migracyjne zmiany na świecie prezentując wiele, osobistych – często diametralnie różnych od siebie – perspektyw. – podsumowuje Olga Blumczyńska, koordynatorka archiwum historii mówionej w MEG.

(Muzeum Emigracji)

  • Agnieszka Holland fot. archiwum prywatne - Na gali rozdania Oscarów w 1992 roku. Od lewej: aktor Marco Hofschneider, Agnieszka Holland i Solomon Perel - niemiecki Żyd, który uniknął śmierci w czasie II wojny światowej udając Aryjczyka. To właśnie historia jego życia stała się inspiracją dla scenariusza fimu
  • Jan Kozłowski, RPA, fot. archiwum prywatne Jan Kozłowski siedzi trzeci od lewej w pierwszym rzędzie, przy mobilnym zespole do przeprowadzania operacji okulistycznych. Jan Kozłowski zaczął swoją emigrację od Stanów Zjednoczonych, gdzie zastał go wybuch stanu wojennego. Po kilku latach pracy tam postanowił przenieść się do Republiki Południowej Afryki. Razem z zespołem lekarzy założył i wybudował szpital okulistyczny, a w mobilnej klinice jeździł po wiejskich i odległych terenach RPA lecząc rdzenną ludność tego kraju.
  • Jerzy Tomaszek i Iwona Świętochowska, Kweta w Indiach, 1942,  fot. archiwum prywatne. Jadalnia w ochronce dla polskich sierot w Indiach. Pierwsza od prawej siedzi matka Iwony Świętochowskiej i Jerzego Tomaszka, Zofia Tomaszek. Uciekając z ZSRR przekazała swoje dzieci do tworzącego się sierocińca dla polskich dzieci w Indiach. Jerzy i Iwona pojechali z Turkmenistanu przez Iran do Indii. Po pięciu miesiącach rozłąki, w czasie której pracowała jako pomoc medyczna na froncie, Zofia dołączyła do swoich dzieci. Potem wyemigrowali do Afryki. W 1947 roku wrócili do Polski.
  • Jerzy Tomaszek i Iwona Świętochowska, Kweta w Indiach, fot. archiwum prywatne  - Przedstawienie w ochronce, w której przebywało rodzeństwo w drodze z Turkmenistanu do Indii. Potem trafili do sierocińca dla polskich dzieci w Balachadi założonego przez maharadżę księstwa Nawanagaru - Jam Saheb Digvijay Sinhji.
  • Konstanty i Aleksander Bilewicz, Australia, lata 70., fot. archiwum prywatne. Emigracja Konstantego Bilewicza to brawurowa ucieczka na MS Batorym w 1973 roku. Bilewicz przedostał się do Szwecji, by po kilku latach dołączyć do swojego brata, Aleksandra, mieszkającego w Australii.

  • Mirosław Wawrysz z rodziną. Pierwsze zdjęcie całej rodziny Wawryszów po zakończeniu II wojny światowej w polskim obozie dla wysiedleńców w Solingen. Na przedzie Mirosław Wawrysz z psem, 1947, fot. archiwum prywatne. Rodzina Wawryszów w 1950 roku wyjechała z Obozu „Warszawa” w Solingen do Hamtramck w Stanach Zjednoczonych.
  • Maria i Karol Complak z malezyjskimi lokatorami mieszkającymi na 1. piętrze ich domu na West Acton. Maria spotkała się ze swoim mężem Karolem po osiemnastoletniej rozłące spowodowanej wybuchem wojny i osiedleniem się Karola Complaka w Anglii. Przypłynęła do niego rejsem MS Batory z Gdyni do Southampton we wrześniu 1957 roku i została z nim w Anglii, Londyn, fot. archiwum prywatne
  • Teresa Podemska-Abt. 1995, fot. archiwum prywatne Wycieczka samochodowa z Jackiem Kaczmarskim, który był częstym gościem w polonijnym centrum kulturalnym, które zorganizowała Teresa Podemska-Abt. Jej goście, m.in. Jerzy Stuhr, Edyta Geppert, przyjeżdżali na występy do Australii, 1995, fot. archiwum prywatne
  • Ryszard Biliński - Ryszard Biliński był w rejsie, gdy w Polsce wybuchł stan wojenny. Postanowił zostać w Kopenhadze i sprowadzić do Danii swoją rodzinę. Rząd Polski nie pozwalał jednak na wypuszczenie z Polski kilku rodzin marynarzy. Dopiero strajk głodowy (fot. nr 9) jego i kilku jego kolegów wymógł na ówczesnym rządzie polskim wydanie paszportów ich bliskim i zezwolenie na ich wyjazd do Danii. Przyjazd rodziny (żony i córki) Ryszarda Bilińskiego do Kopenhagi po osiemnastu miesiącach rozłąki. (fot. nr 10)
  • Ryszard Biliński - Ryszard Biliński był w rejsie, gdy w Polsce wybuchł stan wojenny. Postanowił zostać w Kopenhadze i sprowadzić do Danii swoją rodzinę. Rząd Polski nie pozwalał jednak na wypuszczenie z Polski kilku rodzin marynarzy. Dopiero strajk głodowy (fot. nr 9) jego i kilku jego kolegów wymógł na ówczesnym rządzie polskim wydanie paszportów ich bliskim i zezwolenie na ich wyjazd do Danii. Przyjazd rodziny (żony i córki) Ryszarda Bilińskiego do Kopenhagi po osiemnastu miesiącach rozłąki. (fot. nr 10)
  • www.archiwumemigranta.pl

REKLAMA

2091167606 views

REKLAMA

2091167911 views

REKLAMA

2092964372 views

REKLAMA

2091168197 views

REKLAMA

2091168350 views

REKLAMA

2091168500 views