Media francuskie publikują w czwartek informacje dotyczące dwóch sprawców zamachu na redakcję satyrycznego tygodnika „Charlie Hebdo” – są nimi bracia Said i Cherif Kouachi. W zamachu zginęło 12 osób, w tym zabici z zimną krwią główni rysownicy tygodnika.
34-letni Said i 32-letni Cherif, obywatele francuscy, z pochodzenia Algierczycy, zamieszkali w Paryżu, opisywani są przez policję jako „wyjątkowo niebezpieczni”.
Młodszy z braci jest dobrze znany policji. W 2008 roku został skazany za udział w tzw. siatce z Buttes-Chaumont (od nazwy parku na północy Paryża) rekrutującej młodych bojowników do walk w Iraku. Dwa lata później jego nazwisko pojawiło się w związku z planami uwolnienia z więzienia Smaina Aita Alego Belkacema, byłego członka algierskiej organizacji Zbrojna Grupa Islamistyczna (GIA), skazanego na dożywocie za podłożenie bomby w paryskiej stacji kolejki podmiejskiej przy Muzeum d’Orsay w 1995 roku. Tę sprawę wobec Cherifa Kouachiego umorzono z braku dowodów.
Dziennik „Liberation” podał, że Cherif Kouachi wychował się w sierocińcu w Rennes. Uczył się na trenera fitnessu. Potem dołączył w Paryżu do brata; w stolicy pracował jako dostawca pizzy i wykonywał inne dorywcze zajęcia.
W 2005 roku, jak podaje dziennik „Le Figaro”, Cherif Kouachi pojawił się w reportażu z cyklu „Pieces a Convictions”, wyemitowanym przez telewizję francuską. Na ujęciach z 2004 roku, jak relacjonuje „Le Figaro”, jest on „banalnym” młodzieńcem z przedmieścia. „Ma marzenia jak wielu innych młodych ludzi z dzielnicy, jest fanem rapu, bardziej zwolennikiem radości życia i ładnych dziewcząt niż chodzenia do meczetu” – cytuje „Le Figaro” opinię dziennikarki.
Jednak w ciągu kilku miesięcy Kouachi angażuje się w radykalny islam dzięki kontaktowi z „emirem” – Faridem Benyettou, który kierował „siatką z Buttes-Chaumont”. Według mediów francuskich obaj bracia często odwiedzali meczet w dzielnicy Stalingrad, w którym nauczał Benyetttou.
W telewizyjnym dokumencie Kouchai opowiada, że to właśnie „emir” wskazał mu dobrodziejstwa zamachów samobójczych, bo „w tekstach jest napisane, że dobrze jest umrzeć jako męczennik”. Z dziennikarskiego dochodzenia wynika, że Kouachi dał się szybko przekonać i przygotowuje się do wojny. Czyni to, jak zauważa „Le Figaro” w „zdumiewający” sposób: nieco joggingu w parku Buttes-Chaumont i krótkie spotkanie ze „specjalistą od broni, który uczy go, jak posługiwać się kałasznikowem”.
W momencie wyemitowania dokumentu w telewizji w kanale France 3 Cherif Kouachi był już zatrzymany; został aresztowany razem z „emirem” już na pokładzie samolotu do Syrii. W 2008 roku został skazany na trzy lata więzienia, w tym 18 miesięcy w zawieszeniu. Ze względu na długi czas, który spędził w areszcie przed wyrokiem, szybko wyszedł z więzienia.
Jednak jeszcze w telewizyjnym dokumencie pracownik socjalny mówi, że Kouachi zdaje sobie sprawę, że został zwiedziony przez swego mentora. Również obrońca argumentował w trakcie procesu, że Cherif Kouachi to „sporadyczny muzułmanin”, który mimo pobierania nauk u Benyettou słuchał rapu i palił marihuanę.
Według policji wspólnikiem dwóch braci był 18-latek Mourad Hamyd, szwagier Cherifa Kouchiego. Z relacji świadków wynika, że w samochodzie, którym odjechali bracia był trzeci mężczyzna. Hamyd oddał się w ręce policji po tym, gdy zobaczył swoje nazwisko w mediach społecznościowych w związku z zamachem. Utrzymuje, że jest niewinny. Internauci, którzy przedstawiają się jako jego koledzy z klasy, zaczęli na Twitterze kampanię, w której potwierdzają, że był on na lekcjach w liceum w czasie zamachu. (PAP)
Na zdjęciu głównym: Cherif Kouachi, (z lewej) i jego brat Said Kouachi fot.French police/Handout/EPA
Zamieszczone na stronach internetowych portalu www.DziennikZwiazkowy.com materiały sygnowane skrótem „PAP” stanowią element Codziennego Serwisu Informacyjnego PAP, będącego bazą danych, którego producentem i wydawcą jest Polska Agencja Prasowa S.A. z siedzibą w Warszawie. Chronione są one przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Powyższe materiały wykorzystywane są przez Alliance Printers and Publishers na podstawie stosownej umowy licencyjnej. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, jest zabronione.
