Emergency Warning System (EWS), chicagowski system ostrzegania w sytuacjach nadzwyczajnych to 112 syren zainstalowanych strategicznie na słupach rozlokowanych w odległości jednej do dwóch mil od siebie na terenie całej metropolii. Syreny mogą być włączane indywidualnie, strefowo (12 stref ostrzegania w Chicago) lub mogą rozlegać się w całym mieście.
Władze miejskie raz w miesiącu przeprowadzają test, by sprawdzić sprawność działania syren. Test odbywa się w każdy pierwszy wtorek miesiąca o godz. 10. Trwa dokładnie 30 sekund.
Jeśli alarm syreny jest dłuższy, 3-minutowy, stanowi to jednoznaczny sygnał zbliżającego się niebezpieczeństwa. Może to być m.in. nadchodząca burza, ostrzeżenie o tornado, trzęsieniu ziemi, zagrożeniu chemicznym lub biologicznym lub innego typu niebezpieczeństwo.
Co wówczas robić?
– natychmiast poszukać schronienia wewnątrz trwałej budowli z dala od okien i szklanych ścian;
– włączyć radio lub telewizor w celu nasłuchiwania komunikatów.
Ponowne włączenie syren na 3 minuty oznacza, że niebezpieczeństwo minęło.
Oprócz syren ulicznych równorzędną rolę w systemie ostrzegania o sytuacji nadzwyczajnej odgrywają komunikaty radiowe i telewizyjne.
Używane powszechnie sformułowanie Tornado Watch (ostrzeżenie o tornado) wydaje tylko National Weather Service (Krajowa Służba Meteorologiczna) w wypadku, gdy w danym rejonie istnieje możliwość wystąpienia huraganowych wiatrów.
Tornado Warning (zagrożenie tornado) wydaje się wtedy, gdy w pobliżu danego rejonu zaobserwowano tornado lub istnieją warunki pogodowe do jego powstania.
Syren alarmowych używa się w wypadku tornado warning, lecz syreny milczą w razie tornado watch. W takiej sytuacji pozostaje słuchanie medialnych komunikatów.
Syreny alarmowe w USA zastąpiły wcześniejsze informowanie ludności cywilnej o nadchodzącym niebezpieczeństwie biciem dzwonów. Pierwsze syreny wprowadzono w USA na początku XX wieku; do powszechnego użytku weszły w latach pięćdziesiątych na terenie całego kraju.
Najpopularniejsze systemy, typu Thunderbolt, jeszcze ciągle używane (na przykład w wielu miasteczkach stanu llinois) coraz częściej są zastępowane syrenami elektronicznymi. Będące częścią krajobrazu umieszczone na drewnianych palach wielkie metalowe tuby są ciągle stosowane m.in. w Chicago (5), Morton Grove (1),Glenview (5), Niles (3), Summit(1),Wilmette (5).
Wielokrotnie zmieniano także kody dźwiękowe (połączone z symboliką kolorów alarmowych) mające nieść określone komunikaty przesyłane przez obronę cywilną. Akustyczne, krótkie sygnały, zastępowane modulowanymi dźwiękami miały informować o nadchodzącym niebezpieczeństwie, prawopodobieństwie jego wystąpienia lub odwołaniu alarmu. Nikt chyba, poza służbami obsługującymi system alarmowy, nie umiał ich właściciwie interpretować. Jednak ciągłe wycie syren (przez 3 minuty) dla wszystkich jest klarownym komunikatem, że nadchodzi niebezpieczeństwo.
Niemało zamieszania wprowadził w 1959 roku w Chicago ówczesny szef straży pożarnej Robert J.Quinn, który wydał polecenie, by uruchomić wszystkie miejskie syreny po wygranej drużyny White Sox.Wielu mieszkańców Chicago wpadło w panikę, że jest to ostrzeżenie o nadchodzącym ataku nuklearnym.
(ak, mb)
Tak brzmią syreny przed zagrożeniem tornado:
