Badania przeprowadzone przez Instytut Gallupa dowodzą, że aż 53 proc. Amerykanów jest uprzedzona do islamu. Niemal połowa społeczeństwa jest za tym, aby muzułmanie przechodzili ostrzejsze kontrole bezpieczeństwa na lotniskach. Amerykańscy inżynierzy o arabskich korzeniach szukając pracy zmieniają nazwiska na te o bardziej chrześcijańskim brzmieniu. Czy choć raz, przez ostatnie 10 lat, zastanowiliśmy się, jak wielką szkodę 11 września 2001 roku wyrządził wszystkim muzułmanom?
fot. Reed Magazine/ Profesor Paul Silverstein (w środku) jest autorem kontrowersyjnej tezy porównującej muzułmanów do Żydów
Antropolog Paul Silverstein z Reed College w stanie Oregon powiedział, że muzułmanie to żydzi XXI wieku. Mimo niewątpliwych kontrowersji, radykalne stwierdzenie zyskało aprobatę wielu przedstawicieli świata arabskiego.
Shahid Malik jest byłym brytyjskim posłem w rządzie Gordona Browna. Jako praktykujący muzułmanin twierdzi, że od wielu lat na własnej skórze odczuwa prześladowanie swoich współwyznawców.
„Niegdyś było ogólnie przyjętym, że publicznie atakowanie żydów nie spotka się z dezaprobatą społeczną Dziś ludzie na całym świcie wydają takie przyzwolenie na otwartą krytykę muzułmanów” – powiedział Malik.
Jak się jednak okazuje, Amerykanom wcale nie tak łatwo przychodzi odróżnienie muzułmanów od Hindusów, Afroamerykanów od Arabów czy potencjalnych terrorystów od Indonezyjczyków.
Na całym świecie utwierdził się stereotypowy obraz muzułmanina (nieraz w 100 proc. utożsamiany z wizerunkiem terrorysty), który ma śniadą cerę, piwne oczy, nosi turban i nie pozwala swojej kobiecie zabierać głosu w towarzystwie.
Jak słusznie wskazuje publicysta Matthai Chakko Kuruvila, wielu zapomina, że nie każdy Arab to muzułmanin, większość ludności arabskiej, która mieszka na stałe w USA nie praktykuje islamu, a 210 mln muzułmanów z Indonezji (kraju zamieszkiwanego przez największą ilość wyznawców islamu) swoim wyglądem w ogóle nie odpowiada wyobrażeniom śniadych terrorystów z brodą i turbanem.
Wydany przez Instytut Brennan Center for Justice raport Rethinking Radicalization jeden po drugim obala stereotypy, jakie nagromadziły się przez 10 lat od czasu ataków na WTC. Analiza danych empirycznych nie pozostawia cienia wątpliwości: nie istnieje jeden profil terrorysty chcącego wysadzać w powietrze budynki, a powiązania terroryzmu z islamem nie są tak powszechne, jak zwykliśmy uważać.
W gąszczu informacji, uprzedzeń i zabobonów bardzo łatwo jest zgubić postawiony sobie na początku drogi słuszny cel: walki z terroryzmem i zadośćuczynienia rodzinom ofiar zamachów. Jak jednak uniknąć sytuacji takich jak przypadek 6 imamów, którzy w listopadzie 2006 roku lecieli z Minneapolis do Phoenix i zostali zatrzymani, a następnie przesłuchiwani przez kilka godzin tylko dlatego, że jeden z nich był niewidomy i poprosił o zmianę miejsca w samolocie? Jak pomóc Amerykanom arabskiego pochodzenia, którzy od czasu ataków na World Trade Center zarabiają średnio o 10 proc. mniej, co rodzi frustracje i radykalizuje ich nastroje?
Anna Siarkiewicz
