“A to wielka sztuka, sztuka dyplomacji…”
Chicago (Inf. wł.) – Wspólne sprawy złączyły nas, a przez lata było ich wiele. Dziś żegnają cię wszyscy tu, twoi wierni przyjaciele – śpiewali wicekonsul Aleksandrze Krystek członkowie Zrzeszenia Nauczycieli Polskich podczas pożegnalnego spotkania, które w przeddzień wyjazdu do Polski, trzydziestego stycznia odbyło się w Teatrze Chopina na „Starym Trójkącie”.
Blisko sześćdziesięcioosobowa grupa polonijnych pedagogów przygotowała kończącej pięcioletnią przygodę z dyplomacją w „Wietrznym Mieście” wicekonsul Aleksandrze Krystek z Działu Polonijnego Konsulatu Generalnego RP kilka miłych niespodzianek. Na podkładzie muzycznym piosenki Maryli Rodowicz „Ale to już było” nauczyciele wyśpiewali podziękowania za współpracę i opiekę, jaką wicekonsul sprawowała nad środowiskiem szkolnym i akademickim podczas dwóch lat swojej pracy na odcinku kontaktów z Polonią. Nad tekstami wierszy i piosenek czuwała Helena Sołtys. Anna Rosa przygotowała komputerowy pokaz zdjęć ukazujących kontakty pani wicekonsul ze środowiskiem nauczycielskim.
Po słowno-muzycznych wyrazach uznania prezes Zrzeszenia Ewa Koch w asyście Heleny Sołtys wręczyły bohaterce wieczoru pamiątkową statuetkę oraz czerwone serduszko z niespodzianką. Obecny na spotkaniu dyrektor Teatru Chopina Zygmunt Dyrkacz zadedykował bohaterce wieczoru krótki koncert fortepianowy utworów Fryderyka Chopina, który zagrała macedońska pianistka Jana Parlovska. Przy fortepianie zasiadła także wiceprezes Zrzeszenia Maria Piątek. Na zakończenie był szampan, olbrzymi tort, kwiaty i życzenia powodzenia na kolejnych odcinkach dyplomatycznej kariery sympatycznej wicekonsul „Oli”.
Dziękując za okazane wyrazy uznania i sympatii oraz zaproszenie do rychłego odwiedzenia „Wietrznego Miasta” wicekonsul Aleksandra Krystek wyznała, że podsumowując swój pięcioletni okres obecności w Chicago pragnie stwierdzić, że było bardzo wiele miłych i sympatycznych chwil, chociaż nie wszystko było tylko łatwe. Zdarzały się trudniejsze momenty, szczególnie podczas pracy w Wydziale Paszportów, skąd przeszła do pracy w Dziale Polonijnym.
– Praca na odcinku polonijnym jest bardziej wdzięczna. Tutaj częściej można usłyszeć słowo dziękuję, tutaj częściej widzi się uśmiech na twarzach ludzi, z którymi się pracuje. Ja, będąc na obydwu odcinkach, poznałam właściwie całe spektrum Polonii chicagowskiej i innych stanów. Są to ludzie z ogromnym potencjałem. Udało mi się nawiązać mnóstwo kontaktów z młodymi profesjonalistami i studentami polskiego pochodzenia. To grupa ludzi, która daje nadzieję na przyszłość – podkreśliła wicekonsul informując, że liczy na dalsze kontakty z „Wietrznym Miastem”, gdyż po powrocie do stolicy w dalszym ciągu będzie pracowała w Departamencie Konsularnym, w którym będzie opiekowała się placówkami amerykańskimi.
– Jestem pod wrażeniem tego, jak żegnana jest pani Aleksandra – podkreślił jej następca na stanowisku konsula ds. kontaktów z Polonią, wicekonsul Konrad Zieliński, który oficjalnie objął obowiązki pierwszego lutego. – Jestem pod wrażeniem, ale nie jestem zaskoczony, bo jeszcze będąc w Warszawie, zdobywając kolejne szczeble uprawnień konsularnych, spotykałem wielu ludzi, od których słyszałem, że osoba, na której miejsce jadę, jest właściwą osobą na właściwym miejscu, o czym miałem przyjemność się przekonać po przyjeździe, gdy bardzo cierpliwie i szczegółowo przekazywała mi wszystkie informacje, które mogą mi się przydać w pracy. Już teraz czuję, że będę musiał wiele wysiłku włożyć, żeby dorównać pani Aleksandrze – stwierdził wicekonsul Konrad Zieliński, składając przy okazji wszystkim obecnym na spotkaniu nauczycielom najserdeczniejsze życzenia świąteczne i noworoczne wraz z zapewnieniami zaangażowania we wzajemną współpracę z całym środowiskiem polonijnym.
Tekst i zdjęcia:
AB/NEWSRP
(Zdjęcia dostępne na stronie: www.newsrp.smugmug.com)
