Tak przyrzekali uczniowie klasy dwujęzycznej poziom pierwszy i klasy pierwszej w dniu 16 listopada 2019 r. podczas ceremonii ślubowania i pasowania na ucznia w Polskiej Szkole im. Trójcy Świętej w Chicago. Uroczystość ta już od lat jest tradycją naszej szkoły i wpisana jest w szkolny kalendarz wydarzeń.
W pięknie udekorowanej patriotycznymi elementami sali zebrali się rodzice, dziadkowie, rodzeństwo, członkowie rodzin, zaproszeni goście oraz odświętnie ubrani i bardzo przejęci uczniowie klas pierwszych wraz z wychowawczyniami- Moniką McGavin i Anną Obartuch. Swoją obecnością zaszczycił nas Konsul RP Piotr Semeniuk oraz Prezydent szkoły ksiądz Andrzej Totzke, Dyrektor szkoły pani Maria Baran i Prezes Zarządu szkoły pan Krzysztof Bożek.
Po powitaniu wszystkich zebranych pierwszaki zaśpiewały piosenki i recytowały wiersz za co otrzymali wielkie brawa, po czym wprowadzono sztandar szkoły i odśpiewano hymn Polski.
Wreszcie nadszedł najważniejszy moment. W niezwykle podniosłej atmosferze, w obecności pani dyrektor Marii Baran oraz wszystkich zebranych uczniowie ślubowali uczyć się pilnie, przynosić dumę rodzicom i nauczycielom, być dobrym kolegą i swoim zachowaniem sprawiać radość innym.
Następnie uczniowie podchodzili do pani dyrektor, która dotykając ramienia każdego dziecka wypowiadała słowa: „Pasuję Cię na ucznia”. Z rąk prezesa szkoły księdza Andrzeja Totzke wszyscy otrzymali pamiątkowe dyplomy, a prezes zarządu szkoły pan Krzysztof Bożek obdarował dzieci upominkami ufundowanymi przez szkołę.
W słowach skierowanych do uczniów i rodziców zaproszeni goście gratulowali rodzicom podjęcia decyzji nauczania swoich dzieci języka ojczystego i podkreślali jak ważny i wartościowy jest to wybór. Wszyscy życzyli dzieciom dobrych stopni, zawarcia trwałych przyjaźni w polskiej szkole i wytrwałości w dojściu do klasy maturalnej.
Po złożeniu podpisów na kartkach kroniki szkolnej uczniowie wraz z rodzicami i zaproszonymi gośćmi udali się na poczęstunek przygotowany przez rodziców.
Dzień ślubowania był dla wszystkich wielkim przeżyciem i zapewne pozostanie na długo w pamięci.
Tekst: Anna Obartuch, nauczyciel
Zdjęcia: Wojciech Adamski
