Noc świętojańska, przypadająca zawsze w nocy z 23 i 24 czerwca, w wigilię swojego patrona świętego Jana Chrzciciela, to słowiańskie obrzędy związane z naturą, z których najbardziej znane to: skakanie przez ogniska, kąpanie się w rzekach, czy jeziorach oraz puszczanie wianków na wodzie. Klub Motocyklowy Sokół Riders nie zapomniał o tym starym, ale bardzo sympatycznym obrządku.
W tym roku noc świętojańska wypadła akurat w weekend, a więc siedziba Sokołów przy 6701 W. Diversey w Chicago w sobotę wieczorem 23 czerwca wypełniła się chętnymi do wzięcia udziału w tej sympatycznej imprezie.
Dla Sokołów nie ma rzeczy niemożliwych. Potrafili wyczarować górski potok w plastikowym basenie w klubowym ogródku i zaprosić piękne panie odziane w białe szaty do puszczania wianków. Wszystkie miały nadzieję, że ich bukiet będzie wyłowiony szybko przez przystojnego kawalera, co zgodnie z tradycją wróżyłoby im bardzo rychłe zamążpójście. Szkopuł w tym, że małżonkowie wielu z pań, z uśmiechem na twarzach, przyglądali się słowiańskim harcom.
Nie zabrakło też i ogniska, na którym zwyczajowo pieczono smaczne kiełbaski. Nawet znalazło się kilku młodzieńców chętnych do tradycyjnych skoków przez wysokie płomienie, aby zaimponować młodym damom swoją zręcznością oraz umiejętnościami. Tym wszystkim starym, polskim obrzędom towarzyszyły również wspólne tańce przy muzyce zapewnionej przez DJ Ralpha, który grał hity z lat osiemdziesiątych, oraz przez DJ Rafika, który prezentował współczesne przeboje muzyczne.
Świetnie zaopatrzona kuchnia i bufet z dobrymi drinkami i zimnym piwem były bardzo mile widziane w ciepłą sobotnią noc.
Zabawa i radość, jaka płynie z nastania lata, zostały niestety przyćmione smutną wiadomością o śmiertelnym wypadku byłego kolegi klubowego Marka Surmacza, który zginął tego wieczoru na autostradzie w drodze do Wisconsin, po pęknięciu opony w jego motocyklu.
Polski Klub Motocyklowy Sokół Riders to bratnia organizacja, promująca dobry wizerunek miłośników stalowych rumaków, oraz sponsorująca i biorąca udział w wielu akcjach charytatywnych na terenie aglomeracji chicagowskiej.
Tekst i zdjęcia: Artur Partyka
