W niemal dwutysięcznej sali koncertowej zgromadzili się polonijni rodacy i lokalni miłośnicy doskonałej muzyki klasycznej. Maestro Wit powitał wszystkich wesołym utworem W. Kilara „Orawa” o granicznym regionie gór Karpat. Wielkimi brawami przyjęto koncert fortepianowy Nr.1 Czajkowskiego, który zagrała Valentina Lisitsa. Urodzona na Ukrainie a od 1991 r. w Stanach, która już w wieku czterech lat dała swój pierwszy koncert.
Trzygodzinny niemal koncert cieszył się ogromną popularnością i gorącym przyjęciem. Najlepszym tego dowodem były czterokrotne bisy, w których maestro Wit powracał do folkloru polskich i słowiańskich tradycji góralskich i utworów Dworzaka. Na zakończenie i jako ukłon dla nowo wybranego prezydenta USA zadedykował Obamie znany amerykański utwór „Stars and Stripes Forever”, J. P. Sousa, który rozbawił publiczność nie tylko świetnie zgranym zespołem, ale też „wstawkami” wizualnymi i muzycznymi z okresu Kolonialnej Ameryki – wstając niespodziewanie muzycy zagrywali to na gwizdkach, to na fletach i ubrani w czapeczki tamtego okresu, co wywołało nieoczekiwany śmiech oraz ogromne brawa rozbawionej publiczności. Wit ze świetną angielszczyzną nawiązał doskonały kontakt z publicznością, jakiej nie udaje się wielu politykom.
Od 2002 Antoni Wit kieruje Filharmonią Warszawską. Orkiestra pod jego batutą zyskuje nowych miłośników i rozsławia polską muzykę po całym świecie. Niedawno właśnie zakończyli 100. turnee na pięciu kontynentach, goszcząc w najlepszych centrach muzycznych świata. Maestro Wit jest laureatem nagrody Herberta Von Karajana i uznawany za jednego z najwybitniejszych dyrygentów. Pierwszy koncert Filharmonii odbył się w listopadzie 1901 r. w Warszawie pod dyrekcją Emila Młynarskiego. Solistą był Ignacy Jan Paderewski.
Marek Michalski
