W czasie trwania stanu wojennego, w Uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej w dniu 26 sierpnia 1982 roku, podczas mszy świętej sprawowanej w jasnogórskiej kaplicy przed cudownym wizerunkiem częstochowskiej Pani, został na ołtarzu położony kamień węgielny pod budowę nowego kościoła w Merrillville, Indiana, ku czci Matki Boskiej Częstochowskiej, „która dana została Narodowi polskiemu, jako pomoc i obrona”.
Kamień ten w czasie stanu wojennego zawiózł na Jasną Górę ksiądz Władysław Pawlik SDS. Jest to nieduży kawałek marmuru ozdobiony bogatą w treść symboliką: Biały Orzeł w koronie z urwanym skrzydłem obok krzyża symbolizuje bolesne przejścia narodu polskiego w okresie stanu wojennego. W dokumencie poświęcenia, noszącym datę 30 września 1982 roku, podpisanym przez kustosza Bazyliki Jasnogórskiej, ojca Izydora Matuszewskiego, można przeczytać między innymi:
„Na wieczną rzeczy pamiątkę! Dla większej chwały Boga w Trójcy Świętej Jedynego, dla uczczenia Jezusa Chrystusa, Nieśmiertelnego Króla Wszechświata, dla upamiętnienia Jubileuszu 600 – lecia obecności Cudownego Obrazu Bogurodzicy, danej jako pomoc i obrona naszemu narodowi, oraz dla pogłębienia i umocnienia więzi kościoła Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w Merrillville, Indiana, koło Chicago z Jasną Górą, poświęcamy kamień węgielny przed Tronem Królowej Polski, by Moce Boże, Duch Wiary, modlitwy i czci maryjnej pielgrzymów sześciu wieków, obecne w tym świętym miejscu, przeniknęły do kościoła w Merrillville i były znakiem szczególnego błogosławieństwa i opieki Matki Bożej Jasnogórskiej dla wszystkich przybywających do tamtejszego kościoła pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej”.
Dokument ten znaczą dwie pieczęcie. Pierwsza, okolicznościowa, upamiętnia jubileusz 600 – lecia obecności cudownego Obrazu Najświętszej Maryi Panny Jasnogórskiej w Częstochowie, druga z podobizną Bazyliki Jasnogórskiej pochodzi z kancelarii tejże Bazyliki.
Tym aktem poświęcenia kamienia węgielnego w tak trudnych dla Polski dniach stanu wojennego, rozpoczęła się historia budowy kościoła – sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej w salwatoriańskim ośrodku zakonnym w Merrillville.
W uroczystość Bożego Ciała w 1982 roku, w czasie tradycyjnej procesji do czterech ołtarzy, udano się w miejsce, gdzie wstęgami oznaczono plac budowy nowego kościoła, a jeden z czterech ołtarzy postawiono dokładnie w miejscu, gdzie miał stanąć ołtarz główny w planach nowego kościoła. Po ustawieniu na ołtarzu monstrancji z Najświętszym Sakramentem ówczesny przełożony, ksiądz Józef Zuziak SDS, ucałował ziemię w miejscu gdzie wkrótce miał stanąć ołtarz w nowym kościele. Był to wymowny znak tego, jak bardzo wspólnota zakonna pragnęła tego kościoła. Gestowi temu towarzyszyło powszechne wzruszenie.
Do budowy przystąpiono w sierpniu 1982 roku. Kamień węgielny wmurowano w czasie uroczystości, która odbyła się w niedzielę 7 listopada 1982 roku, a prace budowlane ukończono w sierpniu 1983 roku, tak że 28 sierpnia owego roku można było dokonać uroczystego poświęcenia nowej świątyni, która stała się jubileuszowym darem Polonii Amerykańskiej na 600 – lecie Jasnej Góry. Była to zarazem inauguracja nowego sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej na ziemi amerykańskiej.
Na podstawie salwatorianie.us
fot.salwatorianie.us
