Gwiazda kina Lauren Bacall, laureatka honorowego Oscara za całokształt twórczości w 2010 r., zmarła we wtorek w Nowym Jorku w wieku 89 lat. Jej śmierć potwierdziła rodzina Humphreya Bogarta, którego żoną przed laty była Bacall.
Bacall (właściwie Betty Joan Perske) była żoną Humphreya Bogarta, z którym poznała się jako 19-latka w 1944 r. na planie swojego debiutu filmowego „Mieć i nie mieć”. Wyszła za starszego o 25 lat gwiazdora kina rok później. Przez 12 kolejnych lat tworzyli w życiu i na ekranie owianą legendą parę Bogart-Bacall, grając wspólnie w filmach złotej ery Hollywood, takich jak „Wielki sen”, „Koralowa wyspa”, „Mroczne przejście”.
Grała jeszcze w wielu głośnych filmach u boku innych gwiazd Hollywood, takich jak Marylin Monroe („Jak poślubić milionera”), Kirk Douglas („Mody człowiek z trąbką”), Gregory Peck („Żona modna”), Paul Newman („Ruchomy cel”), John Wayne („Rewolwerowiec”). Z całą plejadą gwiazd światowego kina wystąpiła w ekranizacji powieści Agathy Christie „Morderstwo w Orient Expressie” Sydneya Lumeta z 1974 r. Zagrała także m.in. w filmach „Dogville” i „Manderlay” Larsa von Triera oraz „Pret-a-porter” Roberta Altmana.
Na partnerów w filmach patrzyła z góry wyniosłym, chłodnym spojrzeniem zielonych oczu, co stało się jej znakiem rozpoznawczym. Właśnie to spojrzenie, które przeszło do historii kina, oraz niski głos oczarowały w 1944 r. żonatego wówczas Bogarta, a po nim – miliony widzów na świecie.
Po śmierci Bogarta w 1957 r. wyszła ponownie za mąż za Jasona Robardsa, również aktora, dwukrotnego laureata Oscara za role drugoplanowe. Z trwającego osiem lat małżeństwa zakończonego rozwodem miała syna Sama Robardsa, który też wybrał karierę w Hollywood jako aktor i producent. Ona sama w ciągu długiej kariery nominację do Oscara dostała tylko raz – za rolę drugoplanową w filmie „Miłość ma dwie twarze” Barbary Streisand z 1996 r., ale w rywalizacji przegrała z Juliette Binoche uhonorowaną za rolę w „Angielskim pacjencie”.
Rodzice Bacall byli żydowskimi imigrantami o polsko-rumuńskich korzeniach, a ona była spokrewniona z byłym prezydentem Izraela Szimonem Peresem, urodzonym w Polsce.
Aktorka urodziła się w Nowym Jorku i także tam umarła, w apartamencie mieszczącym się w znanej kamienicy Dakota przy Central Parku. Ten XIX-wieczny dom, w którym żył i zginął John Lennon, do dziś zamieszkiwany jest przez szereg osobistości ze świata kultury i sztuki; w 1968 w filmie „Dziecko Rosemary” uwiecznił go Roman Polański.
(PAP)
