W środę 20 października w Krakowie będzie gościł Amos Oz – jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy.
Spotkanie z pisarzem w krakowskiej szkole teatralnej poprowadzi krytyk literacki Piotr Paziński.
Amos Oz przyjeżdża do Polski na zaproszenie swojego głównego polskiego wydawcy, Domu Wydawniczego Rebis, który ostatnio opublikował jego najnowszą książkę Sceny z życia wiejskiego, a z okazji wizyty pisarza przygotował do druku jego opowiadania Tam, gdzie wyją szakale.
Amos Oz (1939) to izrael-ski eseista, prozaik i publicysta. Jego rodzice przybyli do Palestyny z Równego i Odessy w latach 30. XX w. Ich małżeństwo zakończyło się tragicznie samobójstwem matki w 1952 r., gdy Amos miał dwanaście lat. Dwa lata później Amos Klauser (takie jest jego właściwe nazwisko) podjął decyzję o wyjeździe z rodzinnej Jerozolimy, przybrał nazwisko Oz (oznaczające „siłę”) i osiedlił się w kibucu Hulda. Tam pracował, kończył szkołę średnią, odbył służbę wojskową i zaczął publikować pierwsze opowiadania, a następnie został wysłany na studia filozoficzno-literackie na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Powrócił do kibucu, gdzie przez ponad dwadzieścia lat uczył, pracował i pisał. Doświadczenia z tego okresu zawarł w pierwszej powieści Może gdzie indziej (1966). Brał udział w walkach na froncie synajskim (1967) i na Wzgórzach Golan (1973). W okresie 1969-1970 przebywał w Oksfordzie, a w 1984-1985 w Ameryce. W 1986 r., mając 46 lat, opuścił kibuc i osiedlił się w Arad, niewielkim miasteczku położonym na pustyni Negew, między Beer Szewą a Morzem Martwym, gdzie mieszka do dziś w skromnym szeregowcu. Jest profesorem literatury hebrajskiej uniwersytetu w Beer-Sheva i działaczem ruchu Pokój Teraz.
Zadebiutował w 1965 r. zbiorem opowiadań Tam, gdzie wyją szakale. Po polsku ukazało się kilka jego powieści i zbiorów opowiadań, m.in. Mój Michał (książka uznana przez krytykę za „izraelską Panią Bovary”), Czarna skrzynka, Pantera w piwnicy, Poznać kobietę, Aż do śmierci, Nagle w głębi lasu, Rymy życia i śmierci, Sceny z życia wiejskiego oraz wydany ostatnio zbiór Tam, gdzie wyją szakale.
Bardzo ważną część jego życia stanowi – obok pisarstwa – publicystyka. Na pisarską wrażliwość Amosa Oza wpłynęła matka (ojciec chciał, żeby został uczonym), czytając mu Agnona, Czechowa, Tołstoja, Balzaka, Flauberta, Dickensa, Manna, Iwaszkiewicza, Hamsuna i Hessego. Echo dziecięcych lektur pobrzmiewa w całej twórczości pisarza. Bolesne dzieje Izraela i Palestyny splecione z osobistym doświadczeniem stały się głównym tematem podejmowanym przez Oza.
Pisarz jest laureatem literackiej Nagrody Izraela, Nagrody Goethego, Nagrody Heinego, Nagrody Księcia Asturii. Od lat wymieniany jest także w gronie faworytów do literackiej Nagrody Nobla.
(Informacja prasowa)
