Prawie jedna czwarta amerykańskich rodzin pszczelich nie przetrwała zimy, jednak nie jest to zły wynik na przestrzeni ostatnich lat – wynika z raportu resortu rolnictwa przygotowanego na podstawie ankiety wśród pszczelarzy.
Pasożyty, choroby, obecność pestycydów, problemy z pozyskiwaniem pożywienia oraz tajemniczy zespół masowego ginięcia pszczoły miodnej – to wszystko mogło mieć wpływ na 23-procentową zapaść wśród zapylaczy, która i tak jest niższa niż w ubiegłym roku. W ostatnich ośmiu latach obserwowano średnio 30-procentowe straty – podała agencja AP.
„To lepiej, niż mogłoby być. Ale to wciąż nie jest dobra wiadomość” – ocenił prof. entomologii Dennis van Engelsdorp z University of Maryland, który poprowadził badanie.
Jeszcze zanim pasożyt pszczół, roztocz Varroa destructor – który jest zaledwie jednym z wielu problemów tych owadów zapylających – zaczął uśmiercać je w 1987 r., pszczelarze byli zaniepokojeni 5-10-procentowym ubytkiem pszczół. Zdaniem współautora raportu Jeffa Pettisa z amerykańskiego resortu rolnictwa nowy wynik może oznaczać przełom.
Eksperci nie są pewni, dlaczego ten rok nie był tak dramatyczny jak poprzednie. Być może sezon 2012/2013 był tak zły, że pszczelarze włożyli więcej wysiłku w uchronienie swoich owadów przed śmiercią.
Pszczoły miodne zapylają ponad 90 proc. światowych upraw, w tym jabłonie, brokuły, kabaczki, drzewa cytrusowe i melony.
Pettis i van Engelsdorp podkreślają, że przyczyny ginięcia pszczół są złożone. Kilka lat temu pszczelarzy zaskoczył zespół masowego ginięcia pszczoły miodnej, jednak ten problem w ciągu kilku lat zniknął. Obecnie największe szkody przynoszą pasożyty jak Varroa destructor, relatywnie nowe pestycydy i słaba dostępność składników odżywczych wynikająca z niskiej różnorodności upraw.
Autorzy raportu zwracają ponadto uwagę, że pszczelarze zbliżają się do punktu, w którym utrzymywanie owadów przestaje się opłacać. (PAP)
