Tablicę upamiętniającą „ostatniego więźnia politycznego PRL” Józefa Szaniawskiego, politologa, sowietologa, publicystę, poświęcono w niedzielę w Chicago. Zostanie ona wmurowana w Bazylice św. Jacka. Józef Szaniawski, który zginął 4 września 2012 roku w Tatrach, był związany z amerykańską Polonią. W latach 1990-2003 publikował w prasie polonijnej w Stanach Zjednoczonych, w tym m.in. w Dzienniku Związkowym.
„Profesor Józef Szaniawski był stałym gościem Bazyliki św. Jacka w Chicago. Brał udział w nabożeństwach i spotykał się z ludźmi na swoich wykładach, zawsze sala była pełna” – podkreślił w rozmowie z PAP ks. Michał Osuch, który poświęcił tablicę pamiątkową. Proboszcz parafii św. Jacka w Chicago wspomina Szaniawskiego jako „skromnego i bardzo szlachetnego człowieka”.
Józef Szaniawski publikował m.in. w „Dzienniku Związkowym”, „Dzienniku Chicagowskim” oraz w nowojorskim „Nowym Dzienniku”. Pojawiał się w cyklicznych audycjach radiowych, w tym co tydzień w programie „Popołudniówka” Radia 1030 AM w Chicago.
Na uroczystość w poświęcenia tablicy do Chicago przyleciał syn Szaniawskiego, Filip Frąckowiak. „Ojciec traktował Stany Zjednoczone jako swoją drugą ojczyznę” – powiedział PAP. Zwrócił też uwagę, że wiele inicjatyw ojca, zapoczątkowanych wraz z Polonią, miało swój finał w Polsce. „To Pomnik Katyński na Placu Zamkowym, który został ufundowany przez płk. Ryszarda Kuklińskiego i Polaków mieszkających w Chicago, czy izba pamięci płk. Kuklińskiego, która ocalała m.in. dzięki wkładowi i zaangażowaniu Polaków mieszkających w Chicago” – dodał Frąckowiak.
Szaniawski był pełnomocnikiem i przyjacielem płk. Kuklińskiego; to on doprowadził do jego rehabilitacji.
Pamiątkowa tablica, autorstwa polonijnego artysty Ryszarda Halewicza, która zostanie wmurowana w przedsionku Bazyliki św. Jacka, została ufundowana przez wydawnictwo Ex Libris.
W niedzielę ukazała się biografia Szaniawskiego pt. „Józef Szaniawski – ostatni więzień polityczny PRL” pióra jego syna. W Polsce książka pojawi się na początku tygodnia.
Szaniawski urodził się w 1944 r. we Lwowie. W latach 1970-85 pracował w Warszawie. Od 1973 r. współpracował z Radiem Wolna Europa, w latach 70. i 80. prowadził działalność niepodległościową. W 1985 r. sąd wojskowy skazał go na 10 lat więzienia. Uniewinniony przez Sąd Najwyższy, wyszedł na wolność 22 grudnia 1989 r.
(PAP)
