W czasie konferencji zorganizowanej przez kampanię wyborczą prezydenta Baracka Obamy wezwania do podniesienia podatków dla milionerów szybko przeobraziły się w ataki na republikańskiego kandydata do Białego Domu, Mitta Romney, za tajne konto w banku szwajcarskim.
Demokrata z Illinois, sen. Dick Durbin, oświadczył, że dotąd nikt, kto miał prezydenckie aspiracje, nie posiadał tak „egzotycznego portfolio”.
Senator Durbin powiedział, że nawet tak bogaty człowiek jak multimiliarder Warren Buffetnie widzi potrzeby ukrywania swoich pieniędzy w szwajcarskim banku.
„Po co ci takie konto? Po pierwsze, musisz wierzyć, że frank szwajcarski jest silniejszą walutą od amerykańskiego dolara. Taką decyzję w okresie prezydentury Busha podjęła rodzina Romneyów. Po drugie, chcesz coś ukryć. W przeciwnym razie nie ma powodu do lokowania pieniędzy na koncie w Szwajcarii. Chciałbym zwrócić się do prasy o dogłębne zainteresowanie się tym problemem”, apelował Dick Durbin.
Kwestia zagranicznych kont Romneya wypłynęła wcześniej w czasie prawyborczego sezonu, kiedy były gubernator Masachusetts ujawnił podatki za 2010 rok i przypuszczalne podatki za 2011. Ostatnio kampania Obamy próbuje odświeżyć zarzuty przeciw Romneyowi, że jako szef Bain Capital stosował różne chwyty, by uniknąć płacenia podatków na poziomie, jakiemu podlegał.
Kampania Romneya nie pozostaje dłużna. „Prezydent Obama i zespół jego doradców desperacko chcą uniknąć rozmów na temat piątkowego raportu o słabych wynikach w zakresie kreowania miejsc pracy. Usiłują odciągnąć uwagę ludzi od znacznie ważniejszego tematu. Jest dla nas oczywiste, że jedynym miejscem pracy, jakie Biały Dom chce ratować, to miejsce Obamy. Wszyscy inni mogą dalej cierpieć. Mitt Romney ubiega się o urząd prezydenta, by Ameryka wróciła do pracy”, oświadczyła rzeczniczka kampanii Romneya, Adrea Saul.
Konferencja z udziałem menedżera kampanii Obamy, Jimmem Messiną, kongr. Tammy Baldwin z Wisconsin i sen. Durbinem, rozpoczęła się od obrony tzw. Buffett Rule, planu zmierzającego do obciążenia wyższymi podatkami najlepiej zarabiających Amerykanów. Uczestnicy dość szybko zaczęli wskazywać na przypuszczalnego nominata GOP-u jako człowieka, który reprezentuje wszystko to, co pozwala osobom na jego poziomie finansowym płacić procentowo niższe podatki od ludzi, którzy dla niego pracują.
(HP – eg)
