Debaty kandydatów na prezydenta w zasadzie należy potraktować jak rozrywkę polegającą na gnębieniu rywali i wychwalaniu własnych zasług. Zazwyczaj jest w tym tylko część prawdy.
Publiczność wynagradza brawami tego kandydata, który sprytniej manipuluje słowami. Niejednokrotnie zarzuty i przechwałki budzą zdziwienie tych wyborców, którzy uważnie obserwują polityków i nie formuują opinii na podstawie wyborczych reklam.
Agencja prasowa Associated Press wypełnia luki między rzekomymi zasługami, zarzutami i rzeczywistością. I tak stawia pytanie, czy Mitt Romney sprawując urząd gubernatora Massachusetts naprawdę dokonał cięć podatków (jak sam twierdzi), czy też podniósł podatki (jak utrzymuje Rick Santorum). Czy to możliwe, by Newt Gingrich zapewnił państwu 4 zbilansowane budżety, gdy był obecny w Kongresie przy dwóch?
Przyjrzyjmy się, jak niektóre roszczenia mają się do faktów.
Romney do Santorum: Pięć razy głosowałeś za podniesieniem pułapu publicznych zadłużeń bez cięć wydatków.
Fakt: Być może, lecz podwyższanie pułapu długu odbywało się wtedy rutynowo. Ustawodawcy głosowali za spłaceniem rachunków poprzedniego Kongresu. W rzeczywistości uwielbiany przez większość konserwatystów prezydent Ronald Reagan w czasie swego urzędowania 12 razy poparł zwiększenie pułapu długu państwa. Naciski na wyrównywanie zadłużeń cięciami federalnych wydatków jest stosunkowo nowym zjawiskiem.
Romney o ratowaniu przemysłu samochodowego poprzez zbankrutowanie i wyciągnięcie kampanii z bankructwa: „Ostatecznie zrozumieli, że mam rację”.
Fakt: Romney proponował zbankrutowanie producentów samochodów, zanim rząd przystał na tę opcję. Istnieje jednak olbrzymia różnica między metodą, którą promował, a tą, którą obrał rząd. Romney sprzeciwiał się ratowaniu GM i Chryslera poprzez wielomiliardowe pożyczki i gwarancje rządowe. Ani administracja George´a W. Busha, ani administracja Baracka Obamy nie wierzyły, że kompanie te mogłyby przetrwać bez rządowej pomocy.
Santorum: Nawet dziś Mitt Romney sugeruje podwyżkę podatków dla 1% najbogatszych Amerykanów.
Fakt: Romney proponuje zmniejszenie podatków dla wszystkich podatników. Stopę procentową dla najbogatszych chce obniżyć z 35% do 28%. Równocześnie wzywa do ograniczenia ulg podatkowych dla ludzi o wysokich zarobkach.
Newt Gingrich: Kiedy byłem marszałkiem… bilansowaliśmy budżet przez 4 kolejne lata.
Fakt: Gingrich powtarzał tę nieścisłość niezliczoną ilość razy. Pozycję marszałka Izby Reprezentantów piastował od stycznia 1995 do stycznia 1999 roku. W 1996 i 1997 roku federalny budżet był deficytowy. W 1998 i w 1999 roku zanotowano nadwyżkę budżetową. Tak więc, zasługi za udział w doprowadzeniu do bilansu Gingrich może przypisywać sobie najwyżej za dwa lata.
Santorum: Romney podniósł opłaty i podatki w Massachusetts na kwotę $700 milionów.
Fakt: W czasie, gdy Romney był gubernatorem, Massachusetts zwiększyło podatki od biznesów o $140 miliony. Setki milionów wpłynęły do kasy stanowej z podwyżek różnorodnych opłat i grzywien (co również stanowi formę opodatkowania). Romney osobiście zaproponował ściągnięcie z podatników $60 mln poprzez wykreowanie 33 nowych opłat i podniesienie 57 już obowiązujących mieszkańców Massachusetts.
Przeciwnicy podatków chwalili go za popieranie cięć podatku od dochodu i ganili za podwyżkę podatku dla biznesu i zwiększenie opłat.
Santorum: Gdyby Syria była innym krajem, to biorąc pod uwagę, co tam się dzieje i masowe morderstwa, jakie widzimy, nasz prezydent szybko przyłączyłby się do międzynarodowej społeczności, która wzywa Bashara Assada (prezydenta Syrii) do ustąpienia. Obama nie robi tego, ponieważ boi się Iranu.
Fakt: Już w oświadczeniu z sierpnia 2011 roku prezydent Obama powiedział: „Nadszedł czas, by prezydent Assad ustąpił dla dobra Syryjczyków”. Obama i przedstawiciele jego administracji wielokrotnie wzywali Assada do natychmiastowej rezygnacji. Stany Zjednoczone zabiegały o zatwierdzenie w ONZ rezolucji nawołującej Assada do odejścia. Kiedy Chiny i Rosja postawiły weto, administracja Obamy podjęła energiczne rozmowy z europejskimi i arabskimi partnerami w sprawie zwiększenia nacisków dyplomatycznych i ekonomicznych, celem zmuszenia Assada do rezygnacji z władzy.
Romney: Wyrównam płace pracowników rządowych do płac pracowników sektora prywatnego.
Fakt: Twierdzenie, że federalni pracownicy mają znacznie wyższe stawki płac od pracowników firm prywatnych, jest znaczną przesadą.
Z badań Kongresowego Biura Budżetu wynika, że stawki pracowników rządowych są w większości wyższe zaledwie o 2%. Rozbieżność jest sporo większa wśród najmniej wykształconych pracowników. Osoby, które zakończyły naukę na szkole średniej, rzeczywiście zarabiają o 21% więcej niż w sektorze prywatnym.
Jednakże większość federalnych pracowników to ludzie wykształceni, starsi i skoncentrowani na swoim zawodzie. Grupa ta zarabia o 23% mniej niż ich odpowiednicy w sektorze prywatnym. Nawet rządowe świadczenia nie wyrównują tej różnicy.
Gingrich: Twierdzenie, że Stany Zjednoczone nie mogą kontrolować swoich granic, jest idiotyzmem. Brakuje woli egzekwowania istniejących przepisów.
Fakt: Statystyki nie potwierdzają zarzutów Gingricha. Jeszcze za administracji George´a W. Busha liczbę straży granicznej zwiększono do 21,400 osób. Do pomocy skierowano Gwardię Narodową i bezzałogowe samoloty. Na dużych odcinkach granicy z Meksykiem wzniesiono ogrodzenie. W ub. roku deportowano 396,609 nielegalnych imigrantów.
W roku budżetowym, który zakończył się we wrześniu, straż graniczna aresztowała najwięcej od 40 lat osób (327,577) usiłujących przekroczyć granicę nielegalnie.
Zarzuty, że rząd niewiele robi w zakresie obrony granic, nie są w pełni uzasadnione.
Są to tylko nieliczne próbki manipulacji kandydatów. Zanim dojdzie do partyjnej nominacji na prezydenta, usłyszymy jeszcze wiele półprawd, przekrętów i zwykłych kłamstw. Ostatecznie gra idzie o wysoką stawkę – urząd prezydenta USA – uważanego za lidera wolnego świata. A to, jak wynika z postępowania kandydatów, usprawiedliwia każde posunięcie.
(eg)
