Na swojej stronie internetowej Minerals Management Services (MMS), agencja, która reguluje poszukiwania i wydobycie ropy i gazu na wodach wokół wybrzeży USA, informuje o karach nakładanych na kompanie naftowo-gazowe za poważne naruszenie przepisów. Takich incydentów było wiele. W latach 2001-2007 w wypadkach na platformach wiertniczych zginęło 41 ludzi a 302 odniosło obrażenia.
W ciągu ostatnich 12 lat wysokość kar wyniosła średnio 45 tys. dolarów. Najwyższą karę, 810 tys. dolarów, zapłacił w 2001 roku Chevron. Obecnie kara za naruszenie przepisów, bez względu na konsekwencje, nie może być wyższa niż 35 tys. dol. dziennie.
Przez 12 lat MMS zebrała w karach 20 mln. dol. Kwota ta na pewno nie stanowi większego uszczerbku dla dużych kompanii naftowych, jak odpowiedzialna za ostatnią katastrofę w Zatoce Meksykańskiej British Petroleum, której zyski w pierwszym kwartale tego roku wyniosły 5.6 miliarda dolarów. BP, mimo reklam przedstawiających ją jako championa czystego środowiska, nie cieszy się najlepszą renomą.
W ostatniej dekadzie za lekceważenie regulaminu BP była karana między innymi przez Administrację Bezpieczeństwa Pracy ($21mln), Agencję Ochrony Środowiska ($50 mln) i Departament Sprawiedliwości ($300 mln).
Organizacje ochrony środowiska zwracają uwagę na śmiesznie niskie kary w porównaniu z zyskami kompanii prowadzącymi „niebezpieczne, dewastujące naturalne środowisko wiercenia”. Tak niskie kary wręcz zachęcają do łamania przepisów, gdyż kosztują mniej niż stosowanie wymaganych zabezpieczeń.
Ustawodawcy również zaczęli zastanawiać się nad tym problemem. Demokrata z Florydy, sen. Bill Nelson, zdecydowany przeciwnik wierceń na wodzie, zażądał, by inspektor generalny przyjrzał się bliżej procesowi regulacyjnemu MMS i określił, czy agencja ta nie ulega wpływom lobby przemysłu naftowo-gazowego.
(HP – eg)
